Nic nie pamiętam #78

Nic nie pamiętam #78- Proszę pana, dzwonię by pomóc
  udzielić informacji i co dostaję za to? -
   rozłożyła ręce.   - Reprymendę.
Dlaczego tak późno.
  No ja się nie dziwię, że ludzie nie
   chcą wam pomagać - klepnęła dłonią
  w udo. - Dwa dni po tym wyjechaliśmy
  na Chorwację. A wie pan ile kobieta musi
pozałatwiać, popakować?  
Skąd wy mężczyźni to możecie wiedzieć.

    Prychnęła z ironią.
  Otarła chusteczką zroszone czoło i
  kontynuowała.

   - Nie ma wtedy czasu na telewizję.
   Więc dopiero po powrocie to obejrzeliśmy
  i to dzięki mnie
- zaakcentowała uniesieniem palca  
    wskazującego. -  
  Tak, tak, to ja zwróciłam uwagę Romkowi,
  że ta dziewczyna ma dobry gust skoro
   wybrała identyczną torebkę jak moja.

   - Identyczną - po raz pierwszy zaciekawił
   się Moduski.

milegodnia

opublikował opowiadanie w kategorii obyczajowe, użył 144 słów i 772 znaków, zaktualizował 1 mar 2021.

Dodaj komentarz