Jest-Takie-Miejsce 165

Wycieram dłonią łzę i uśmiecham się do przyjaciół, dziękując im za to, że nie jestem teraz sama. Krzysiek puszcza mi oczko i o nic nie pyta. Robi to, co daje mi ukojenie. Gra. Rozbrzmiewa melodia nowej piosenki.
- Sto gorących słów, gdy na dworze mróz – zaczyna śpiewać chłopak, który jest w moich oczach jeszcze większym bohaterem niż dotychczas. Jolka obejmuje mnie ręką i szepce:
- Będzie dobrze, zobaczysz. Jestem tego pewna.
- Wieeem, wiem.
Odnajduję spokój. Naprawdę mam przeczucie, że to tylko kolejne chwilowe nieporozumienie. Oczywiście, że wolałabym go uniknąć, ale skoro już się pojawiło, to powinno być dla nas jakąś lekcją. Liczę na to, że wyjdzie nam to na dobre.
- Nie mogę ci wiele dać, nie mogę ci wiele dać, bo sam niewiele mam. Nie mogę dać wiele ci, nie mogę dać wiele ci, przykro mi.
Drzwi pokoju się otwierają i do środka wchodzą Emilka, Agata i Inga.
- Oooo! Nie wierzę! – krzyczy Emi i wszystkie do nas podbiegają.
- Krzysiu! Ty grasz! – jara się Agata, a chłopak przerywa grę.
- Ano gram. – Uśmiecha się.
- Fantastycznie! – krzyczą i wybierają kolejne piosenki.
Spędzam z nimi jeszcze chwilę, ale uznaję, że zrobiło się ciut za tłoczno. Nie żebym nie lubiła którejś z przybyłych dziewczyn. Przeciwnie. Po prostu potrzebuję teraz czegoś innego. Wychodzę z klasy i wyciągam z kieszeni telefon.  
Do: Jolka
, , Nie wychodź za mną, bo pomyślą, że jesteśmy niezadowolone, że przyszły ”
, , A jesteśmy zadowolone? :P”
, , Jesteśmy załamane i idziemy na ślepe poszukiwania. Że niby przypadkiem…”
, , Rozumiem W takim razie jesteśmy na pogotowiu :P <3”
, , <3!”
Nie potrafię się przy niej nie uśmiechać.
Moje poszukiwania odnajdują swój cel w zabójczym tempie. Akurat wychodzi z łazienki. Zatrzymuję się, bo nie chcę, żeby mnie zauważył. Boję się, że spojrzy na mnie w taki sposób, jak wtedy… Wstrzymuję oddech i czekam, aż zniknie za drzwiami swojego pokoju.
Pomogło. Wystarczyło, że popatrzyłam na niego pięć sekund. Jest lepiej. Jest dużo lepiej.
Idę przed siebie i pukam do pokoju chłopaków.      Tego drugiego pokoju. Tego, w którym uśmiecha się do mnie Rafał i wita słowami:
- Krzyśka nie ma. Jemy ciasto?
- Nieeeee! Krzysiek jest u mnie iiiiii … właśnie przyszłam zaprosić was na koncert.
- Koncert? – dopytuje Franek.
- Normalna… Tak! Oczywiście, że na koncert. – Karcę siebie w myślach, że przyszła mi do głowy taka idiotyczna odzywka, po czym uśmiecham się sama do siebie.
- Normalna…AKCJA – kończy za mnie Rafi. – Że kocham koncerty.
- Krzysiu zdobył gitarę. Jest świetny! – ekscytuję się, a Miki od razu zrywa na nogi, wykrzykując:
- Idziemy!
W towarzystwie chłopaków wdrapuję się po schodach i wchodzę do klasy, w której jest bardzo gwarno.
- Ona jest ze snu, a ubrana w codzieeenność. Dla mnie zrzuca ją, kiedy robi się cieeemno – śpiewa nasza wschodząca gwiazda.
- Niezły jest – mówi mi do ucha Mikołaj.
- No przecież mówiiiłaaam!
Kiedy Krzychu kończy, podchodzi do niego Rafał.
- Mogę na chwilę? – Patrzy na gitarę, a ja już wiem, co się szykuje.
Krzysiek podaje mu instrument, a na twarzy Rafiego od razu maluje się szczery uśmiech.
Wszyscy wiemy, że nie ma pojęcia o grze na gitarze, dlatego wpatrujemy się w niego z jeszcze większą ciekawością. On jednak nic sobie nie robiąc z braku umiejętności zaczyna coś brzdąkać. Nie mam pojęcia, jaka to piosenka. Dowiaduję się dopiero, kiedy zaczyna śpiewać słowa, które nijak się zgrywają z melodią:
- Tak bardzo chcę dotknąć cię, hej, hej. Ja liczę każdą chwilę, ja liczę każdy dzień. Tak bardzo chcę dotknąć cię, chociaż jesteś tak daleko, wiem, że w końcu spotkamy się.  
Śmieję się głośno, zasłaniając ręką twarz. Wtedy Rafi przestaje grać i mówi:
- Zapomniałem! To jest dla wszystkich pięknych kobiet, dla tych wszystkich, które mają tę prawdziwą miłość w sobie. – Sam zaczyna się śmiać ze swoich wygłupów. Jola się aż zanosi, a ja jestem szczęśliwa, że kolejny raz zaczyna refren. Czekam na swój ulubiony moment tej piosenki, aż po minucie słyszę wyczekany tekst:
- Ja odliczam minuty i dni, a twoja twarz ciągle mi się śni, a w głowie się pojawia tylko jedna myśl, dotrzeć do ciebie, z tobą już na zawsze być. Jedna miłość to dar od dawna, przeznaczony nam i zapisany w gwiazdach. Jedna miłość to znak od Pana, że spogląda na nas i na stworzenia plan. Idealna kombinacja, kobieta i mężczyzna, to yin i yang, taka jest moja wizja. Nie przeskoczysz tego, nie obejdziesz, choćbyś chciał, bo dwie połowy razem znaczą idealny stan!
Rafał jest zabójczy. Śpiewa nieźle i nieźle robi z siebie głupola, ale tylko w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Wszystkie patrzymy na niego z niedowierzaniem:, , Serio??? Tacy faceci istnieją???”
Ci ludzie dają mi tyle pozytywnej energii, że nie wyobrażam sobie funkcjonowania bez nich. Nie mam dużo czasu, żeby teraz się tym zadręczać, bo do pokoju wparowuje Olga i krzyczy:
- Możecie być trochę ciszej? Normalni ludzi o tej porze przygotowują się do modlitwy wstawienniczej. Potrzebuję się wyciszyć, a wy mi przeszkadzacie. – Nie czeka na odpowiedź i trzaska drzwiami, zamykając je z drugiej strony.
Patrzymy na siebie i wszyscy jednocześnie wybuchamy śmiechem.
- Taaaak. Jesteśmy nienormalni.
- To co?, , Lecim” dalej? Tak bardzo chcę dotknąć cię, hej, hej – kontynuuje Rafi, a ja zamykam oczy z radości.
Rafał zaraził dobrą energią wszystkich, więc nie śpiewa sam, a ze sporym chórkiem. Kiedy słyszę dźwięk otwierających się drzwi, myślę sobie, że to Olga kolejny raz chce nas opieprzyć, ale… To nie Olga.