Życie trudne jest cz.50

Życie trudne jest cz.50
Kiedy kończył technikum jego wyniki z matury i egzaminu zawodowego bez problemu pozwalały dostać się na jakiekolwiek studia. Świadectwo z czerwonym paskiem i całkiem niezłe osiągnięcia z konkursów ogólnopolskich warte były poświęcenia, bo zaraz po studiach znalazł pewną i dość dobrze płatną pracę jak na obecne realia. Bywały dni, że w ogóle nie wychodził z domu, kiedy chłopaki go namawiali i bardzo cierpiał z tego powodu, bo piłka wiele dla niego znaczyła. Choć to wszystko miał już za sobą to nie mógł opanować stresu siedząc w aucie czekając za Agatą. Miała być dobre piętnaście minut temu i nadal jej nie było, choć ze szkoły wyszło sporo osób. Nie wydzwaniał, bo wiedział, że nadmierna kontrola potrafi się przerodzić w chorobliwą zazdrość. Odczekał jeszcze dziesięć minut i zamknął samochód.  

Przepuścił w furtce kilka roześmianych dziewczyn i wszedł do szkoły. Był znacznie starszy od kręcących się po szkole osób, więc zwrócił uwagę jednej z nauczycielek.
– Szuka pan kogoś?
– Agaty Sienkiewicz. Pisała dziś maturę z angielskiego.
– Omawia ze swoją nauczycielką zadania i wyjazd do Londynu.
– Jaki wyjazd? – zapytał wyraźnie zdziwiony, bo o niczym nie wiedział.
– Myślę, że ona to najlepiej panu wytłumaczy. Właśnie idzie.
– Pan pytał o ciebie.  
– Znam go – uśmiechnęła się szeroko – To mój chłopak.
Nauczycielka wywróciła oczami jakby związek dwojga ludzi był czymś, co najmniej dziwnym.
– Spotykamy się w sierpniu. Pamiętasz?
– Tak. Do widzenia.
Opuścili szkołę trzymając się za ręce.

– O jakim spotkaniu mówiła?
– Moja wychowawczyni. Chciała się spotkać po egzaminach i pożegnać w oficjalny sposób.
– Co takie oczy zrobiła na mój widok?
– Stara panna. Ona tak już ma. Każdej z nas tłumaczyła, że lepiej się uczyć niż spotykać z facetami, bo na miłość jeszcze przyjdzie czas.
– Ona chyba zbyt długo się uczyła – parsknął śmiechem.
– Przestań. Może ma zbyt wygórowane wymagania?
– Nie moja sprawa. Czemu tak długo?
– Mieliśmy małą dyskusje, co do jednego zadania.
– Co z tym wyjazdem?
– To znaczy?
– Panna wspominała o wyjeździe do Londynu.
– Okazało się, że ktoś sfałszował tekst konkursowy i przejęłam pierwsze miejsce. Wyjazd jest dla dwudziestu osób z całej Polski. Nie wiem czy pojadę.
– Dlaczego?
– Nie będę znała nikogo.
– To poznasz.
– Nie będziesz zazdrosny?
– Ja? Nigdy nie byłem zazdrosny o dziewczynę. Każdy związek musi opierać się na szczerej prawdzie i całkowitym zaufaniu.
– A nasz?
– Nie mam żadnych tajemnic przed tobą. A ty?
Pokręciła głową przecząco.
Zrobili krótkie zakupy w pobliskim markecie nie zapominając o butelce szampana by przypieczętować zakończenie szkoły.

Zostawili auto w garażu i weszli do środka. Było ciemno, ale dwa suwaki w smartfonie wykonały robotę i zaprogramowane lampy rozświetliły salon, schody na górę i wyjście przed dom.  
– Nic nie mówiła, że wychodzi…
– Mi też nie.
Sięgnął po telefon ze stolika i napisał wiadomość pytając gdzie jest. Jej odpowiedź przyszła dopiero po pół godziny.
„Nie martw się. Jestem u Kingi. Omawiamy wynajem mieszkania dla mnie. Dam znać jak będę wracać.”
Chciał być idealnym bratem, ale nie podobały mu się te skryte spotkania z jego byłą. Oczywiście nie miał zamiaru ograniczać jej wolności, więc odpisał tylko, że dobrze, że mu napisała gdzie jest, bo tak nagle wyszła. Na jej odpowiedź zareagował lekkim uśmieszkiem.
– Co tak cię bawi?
Pokazał jej telefon. Na wyświetlaczu miał otwartą skrzynkę odbiorczą.
„Ostatnio mało mieliście dla siebie czasu z mojego powodu. Świętujecie, nie pijcie za dużo i dobrze się bawcie. Chciałabym kiedyś zabrać bratanka albo bratanicę na spacer. Poradzę sobie też z bliźniakami. Twoja kochana siostrzyczka”
– No nieźle.
– Co?
– Chce abyśmy zostali rodzicami.
– Co w tym złego?
– Nic. Ja bardzo chcę a ty?
– Ja też – odparł całkiem pewnie.
– No i się zgadzamy. Co na obiad?
– Przykro mi to stwierdzić, ale nie miał, kto gotować…
– Nie szkodzi – wyjęła telefon i zadzwoniła zamawiając dwa kebaby XXL.

Krystian zapłacił dostawcy nie szczędząc napiwku w wysokości dziesięciu złotych, bo jedzenie przyjechało wyjątkowo gorące. Zamknął drzwi i dołączył do niej siadając obok na kanapie.
– Marta znalazła mieszkanie.
– I?
– Będziemy znów sami.
– Jeżeli jest gotowa iść na swoje to okej. Jeżeli potrzebuje czasu i rozmowy ja zawsze chętnie ją wysłucham.
– Dziękuję.
– Za?
– Za to, że rozumiesz to, co się obecnie dzieje. Wiesz ile znaczy dla mnie jej obecność, choć sama nie masz rodzeństwa.
– Chciałabym mieć, ale to już niemożliwe.
– Nic już na to nie poradzimy niestety.
– Sama nie wiem, dlaczego rodzice nie zdecydowali się na kolejne dziecko. Kolejna tajemnica, jaką zabrali ze sobą do grobu.
– Może mieli jakiś ważny powód?
– Nie wiem. Chciałabym mieć się, komu wygadać, szczególnie starszej siostrze.
– Masz mnie.
– Nie wszystkie sprawy da się omówić ze starszym bratem.
– To znaczy?
– Nie zrozumiesz.
Odpuścił sobie dalsze drążenie, bo wiedział, że i tak nic mu nie powie. Widocznie są pewne sprawy, jakie można poruszać tylko między dziewczynami. Marta też była bardziej otwarta przy Agacie.
– Z tego wszystkiego nie zapytałem jak ci poszło.
– Jestem pełna optymizmu. Celuję w jakieś dziewięćdziesiąt procent.
– Świetny wynik.
– Dzięki. Byś widział, jaka zażarta dyskusja była w klasie. Myślałam, że dziewczyny mnie zjedzą, kiedy miałam inne odpowiedzi.
– I?
– Pani Sakowska, moja nauczycielka od anglika potwierdziła, że moje odpowiedzi są prawidłowe.
– Bystra ta moja Agata.  
– Tak sądzisz?
– Skoro załapałaś się na wyjazd to musisz być bardzo dobra.
– Być może?
– Chcesz jechać?
– Chciałabym. Zawsze to jakieś nowe doświadczenie.
– Masz rację. Ale…
Spojrzała na niego niepewnie domyślając się, co ma do powiedzenia.
– Boisz się, że grozi mi to, co Marcie…
– Tak. Boję się jak cholera – westchnął głęboko opierając ręce na kolanach.
– Masz uzasadnione obawy po tym wszystkim, czego doświadczyłeś. Też bym się tak bała wiedząc, jaką krzywdę przeszedł ktoś mi tak bliski – złapała go za rękę i przytuliła do swojego policzka.
Milczeli przez chwilę dając sobie czas na przemyślenia. Chcieli, aby każde z nich wypunktowało sobie korzyści i straty dla obojga z tego wyjazdu.
– Będę tęsknił. Nie wiem czy nie zwariuje…
– Co ja mam powiedzieć? Zająłeś się mną po tym wszystkim.  
–Zawsze marzyłaś o podróżowaniu, o studiach z filologii angielskiej.
– Marzenia marzeniami, ale czasem liczy się dobro pary.
– Wiem. Nie chciałbym być przeszkodą w tym, czego pragniesz, bo wiem ile to dla ciebie znaczy.
– Więc dlaczego ze mną nie wyjedziesz?
– Mam dobrą pracę, niedawno kupiłem dom i chciałbym jeszcze się tym trochę nacieszyć.
– Nie jesteś skłonny wszystkiego dla mnie poświęcić?
– Oddałbym wszystko byle być z tobą. Chcę cię mieć przy sobie i dobrze wiesz, z jakiego powodu.
– Wiem – westchnęła.
– Cokolwiek wybierzesz masz moje wsparcie – przyznał z trudem, ale objął ją i pocałował.
– To tylko miesiąc. Damy radę.

Toczył ostrą walkę ze swoim drugim ja. Całkowicie nie akceptował jej decyzji, ale wiedział, że ten wyjazd jest bardzo ważny dla niej i ciężko będzie ją przekonać nawet mając niezbite dowody, jakie niebezpieczeństwo może na nią czekać.

Chłodny już kebab kończyli w towarzystwie filmu Dzień patriotów z jednym z jego ulubionych aktorów, jakim był Mark Wahlberg. Facet potrafił się bardzo dobrze dostosować do każdej roli. Kiedy było trzeba zrobił formę grając Daniela Lugo w filmie Sztanga i Cash, ale w tym filmie wcielił się w rolę policjanta idealnego. Uparcie dążył do złapania terrorystów, którzy w tragiczny sposób zakończyli żywot ludzi celebrujących jeden z najsłynniejszy maratonów, jakim jest maraton bostoński.  

Agata wyczerpana maturą zasnęła przed nim. Obejrzał film do końca a potem zabrał ją na górę i położył do łóżka. Wrócił na dół i sam dopił szampana próbując się przekonać do jej wyjazdu. Zegar kuchenki wyświetlał dwudziestą pierwszą a Marty nadal nie było. Nieco zdenerwowany zadzwonił do niej, ale nie miał żadnych złych przeczuć. Odebrała dopiero za drugim razem.
– Przepraszam – usłyszał z drugiej strony.
– Nic się przecież nie stało. Trochę się zmartwiłem, że nic nie napisałaś.
– Właśnie miałam dzwonić…Wypiłyśmy trochę wina i Kinga nie może prowadzić a chciała mnie odwieźć.
– Marta…
– To było silniejsze ode mnie.
– Przyjechałbym po ciebie, ale właśnie kończę szampana.
– Samemu?
– Agata była zmęczona i zasnęła.
– Nie dziwię się jej.
– O której wrócisz?
– Marta zostanie u mnie na noc. Jest bezpieczna – usłyszał głos Kingi.
Milczał całkiem zaskoczony, bo dawno nie słyszał jej głosu.
– Jesteś tam?
– Tak. Kinga?
– Słucham cię?
– Bawcie się dobrze. Miłej nocy.
– Śpij spokojnie – usłyszał z drugiej strony i odłożył telefon kończąc połączenie.  

Po kilku minutach wpatrywania się w wyłączony telewizor zebrał śmieci i zaniósł je do kuchni. Wykąpał się na dole i poczłapał ociężale na górę. Zanim poszedł do siebie zajrzał do Agaty. Kiedy ją przykrywał chwyciła go za rękę.
– Chodź już spać.
– Z tobą?
– A z kim?
Nie miał wyboru, więc położył się obok i wtulił w jej nadal pachnące perfumami ciało…