W poszukiwaniu szczęścia - po latach

Witajcie moi drodzy,
dużo się zmieniło od ostatniego wpisu.
Jesteście tutaj jeszcze? Odezwijcie się w sekcji komentarzy lub zostawcie po sobie lajka jeśli jeszcze ktoś pamięta mnie i to opowiadanie
Mimo przeszkód i wielu zmian, powoli "dojrzewam" żeby wrócić do pisania
Pozdrawiam serdecznie
Gosia

**************  

-Skarbie ja wiem, że to w sumie dosyć późno na podejmowanie takiej decyzji, ale nie sądzisz, że większą niespodzianką i frajdą, byłoby gdybyśmy do samego porodu, nie wiedzieli o płci naszej kruszynki – mówi Hubert gdy leżymy obydwoje rano w swoich objęciach.
- W sumie to myślałam nad tym, ale myślałam też, że będziesz chciał wiedzieć.  
- Myślę, że jak zostawimy tą wiedzę Panu Bogu i Pani doktor to nic złego się nie stanie, a dziecko będzie jeszcze bardziej wyczekiwane, co ty na to?  
- To w takim razie dowiemy się dopiero przy porodzie, czy twój tata miał rację – uśmiecham się do niego i całuję lekko w usta, na co mój mężczyzna momentalnie zadowolony z mojej decyzji i mojego ruchu reaguje, intensywnymi, porannymi igraszkami i właśnie wtedy dodatkowo czuje jaką obsesję ma na moim punkcie. A cieszy mnie to niesłychanie tym razem.  

**************