Nowe życie cz. 8

Cześć wszystkim. Dziękuję za wszystko za komentarze, łapki... Jesteście cudowni <3

Wracając zauważyłam na korytarzu Kamila. Siedział sam na ławce i o czymś intensywnie myślał. Wydawało mi się, że jest jakiś przybity. Nie znam go długo no ale widać, że coś jest nie tak. Podeszłam po cichutku do niego. Zaszłam od tyłu tak żeby mnie nie widział i przestraszyłam. Tak się przestraszył, że o mało co nie spadł z ławki. Zaczęłam się głośno śmiać i nie mogłam się opanować  
- a ładnie to tak straszyć ludzi? - spytał również rozbawiony
- a ładnie.... O czym tak myślałeś?  
- o niczym- akurat bo uwierzę
- bawisz się w Pinokia?
- a widzisz gdzieś drewniany nos?
- jeszcze nie ale zaraz ci wyrośnie- teraz to już się śmiejemy obydwoje na maksa i nie możemy przestać. Ruszyliśmy w stronę przebieralni na wf. Ja poszłam do damskiej a on do męskiej. Na porzegnanie krzyknęłam jeszcze do niego  
- do zobaczenia na wf pinokio
- bardzo śmieszne ha ha ha- chciał być poważny ale i tak sie roześmiał. Na wf graliśmy w piłkę nożną. Ja i Kaja nie jesteśmy w tej grze mistrzyniami więc co chwile sie śmiałyśmy, przepychałyśmy i rozmawiałyśmy o bzdurach i głupotach. Nauczyciel na początku coś tam mówił żebyśmy sie uspokoiły i zaczęły w końcu grać ale nas nie dało sie ogarnąć więc dal sobie z nami spokój. Bawiło nas dosłownie wszystko. To tak jakbyśmy były pijane. Na przerwie ja Kaja i większość dziewczyn z klasy poszłyśmy do sklepu na sok. Zakolegowałyśmy się wszystkie ze sobą. Są naprawdę super. Właśnie wracałyśmy do szkoły gdy któraś powiedziała  
- przystojny ten twój chłopak Lena- aż sie zakrztusiłam sokiem gdy to usłyszałam. Przecież ja nie mam chłopaka.  
- ja nie mam chłopaka dziewczyny
- no jak nie. A ten co czekał na ciebie pod salą po lekcji polskiego- no i nie wytrzymałam i zaczęłam sie śmiać. Czy one serio myślą, ze Artur to mój chłopak?  
- to jest mój brat wariatki haha
Teraz to już wszystkie się śmiałyśmy. Doszłyśmy do szkoły i poszłyśmy prosto na historię gdzie czekała juz na nas nauczycielka. Rany jaka ona jest zakręcona. Ale podobno uczniowie ją lubią i łatwo sie ściąga na sprawdzianach i kartkówkach u niej na lekcji wiec super.
Siedziałam na przerwie z Kają. Rozmawiałyśmy o nauczycielach. Dowiedziałam sie na których mam uważać itp. Kaja poszła do łazienki a ja zaczęłam szukać telefonu w torbie gdy nagle coś z niej wyleciało. Była to biała koperta z listem w środku. Tylko co to robili w mojej torbie i od kogo to jest? Rozwinęłam kartkę i przeczytałam ~ kochana Leno bardzo sie cieszę, ze wszystko u ciebie w porządku. Co powiesz na wyjście do kina razem ze mną? Proszę zgódź się. D~ to od Damiana? Raczej tak bo kto to mógł napisać? Ja nie wierze on chce iść do kina i to ze mną. To mile z jego strony. Nie spodziewałam sie tego
- to jak zgadzasz sie? - masakra jak sie przestraszyłam. Obok mnie siedział Damian nawet nie zauważyłam kiedy tu przyszedł. Strasznie mnie przestraszył. Teraz juz wiem co czuł Kamil haha
- nie chciałem cię przestraszyć. Przepraszam
- nie no coś ty, nie przepraszaj  
- to jak pójdziesz ze mną do kina dziś po szkole? - no i co ja mam powiedzieć. Mam się zgodzić czy nie?  
- eee..... Tak jasne, że tak było by fajnie
- super cieszę sie. Daj mi swoj numer to się jeszcze wpiszemy
-oki daj komórkę to ci zapisze- podał mi swój telefon a ja wpisałam mu swoj numer
- to dozobaczenia
-  dozobaczenia- odpowiedziałam a on wstał i poszedł do kolegów. I właśnie w tym momencie z toalety wróciła Kaja. Usiadła obok  
- nawet nie wierz co sie przed chwilą wydarzyło
- no nie wiem nie było mnie tylko chwile. Opowiadaj.
- Damian ten chłopak o rok starszy napewno kojarzysz
- no tak to co on? Co z nim
- zaprosił mnie do kina
- żartujesz? To super on jest ekstra. Dziewczyno masz szczęście. Większość dziewczyn na niego leci a on wybrał ciebie
- oj zaraz odrazu wybrał. To tylko kolega
- mhm juz bo ci uwierzę
- ale to prawda ja go nawet dobrze nie znam
No i zadzwonił dzwonek na lekcje. Zostało jeszcze trzy a ja juz mam dość. A najgorsze, że to dopiero początek.