Nowe życie cz. 55

Obudził mnie budzik. Pora do szkoły. Rodzice mi mówili żebym dzisiaj sobie odpuściła i została w domu ale czuję się dobrze. Po co mam siedzieć tutaj sama? Z resztą, kto się zemści na Patrycji jak nie ja? Wymyśliłam, że będę udawać, że nic nie pamiętam. Będę przyjaźnić się z Patrycją a Damian będzie z nią chodzić. W plan wkręciłam też moich przyjaciół. Chodzi o to żeby była mega szczęśliwa i myślała, że nareszcie wszystko idzie po jej myśli a gdy już będzie myślała, że lepiej być nie może wtedy dowie się prawdy. Niech ją zaboli. Niech cierpi tak jak ja gdy robiła mi te wszystkie okropieństwa. Gdy tak o tym myślę, od razu chce mi się iść do tej szkoły.  
- Artur!!!- krzyknęłam żeby tu przyszedł. Potrzebuje pomocy. On od razu przyszedł i pomógł mi wstać. Z jego pomocą podeszłam do szafy i wyjęłam z niej czarną luźną koszulkę, ciemne, zielone rurki i bluzę. Do tego dobrałam ciemne Vansy. Następnie Arcio odprowadził mnie do łazienki. Ubrałam się, zrobiłam delikatny makijaż a włosy rozczesałam i związałam w kłosa. Następnie mój brat pomógł mi zejść ze schodów i zaprowadził do kuchni a sam poszedł po wózek. Cieszę się, że mi pomaga. Jestem mu naprawdę wdzięczna. Na śniadanie zjadłam płatki z mlekiem i wypiłam szklankę soku. Potem udaliśmy się do szkoły. No dobra, no to pora zacząć udawać. Wytłumaczyłam wszystko bratu i wyruszyłam w poszukiwaniu Patrycji.
- Lena! Kochana!- to ona.  
- hej.- powiedziałam najmilej jak potrafię.  
- jak tam zdrówko, pomóc Ci w czymś?  
- nie dziękuję.
- cieszę się, że wróciłaś do szkoły- powiedziała i mnie zaczęła dusić a sory, przytulać. Muszę wytrzymać jeszcze tylko trochę, tak do końca lekcji będzie git. Nagle zadzwonił dzwonek na lekcje. Patrycja odprowadziła mnie do sali. Usiadłam obok Kaji zaraz przed Kamilem.
- No i jak ci idzie?- spytał na co się uśmiechnęłam  
- ona się niczego nie domyśla, na następnej przerwie Damian wyzna jej miłość a na koniec lekcji dowie się jak została oszukana.
- nareszcie utrzemy nosa tej wiedźmie - odpowiedziała Kaja na co wszyscy się zgodzili i zajęliśmy się lekcją. Mam dużo zaległości, mam nadzieję, że szybko wszystko nadrobię. Na przerwie spotkałam mega szczęśliwą Patrycję trzymającą za rękę Damiana. Wszystko idzie według planu.
- kochana, to Damian kojarzysz go?- nie no w ogóle. Co za idiotka.
- przepraszam cię za to, że cię tak oszukałem to był taki wkręt. Tak szczerze to moją miłością jest Pati.
- nic się nie stało. Pati mi o wszystkim powiedziała - nie wiem ile jeszcze wytrzymam. Masakra. Nie zniosę dalej widoku ich dwoje. To okropne ale czego się nie robi dla zemsty?  
Lekcje mijały okropnie wolno. Nie mogę się doczekać aż zobaczę minę Patrycji gdy dowie się prawdy. Czekam na to od rana. Przez wszystkie lekcje i przerwy ta kretynka chodzi jak by była w niebie. Jest taka szczęśliwa a to zaraz wszystko zniknie.  
Właśnie zadzwonił dzwonek kończący ostatnią lekcję. Wyjechałam z klasy i podeszła do mnie jakże urocza para. Nagle Damian podszedł do mnie i pocałował na oczach Patrycji. Odwzajemniłam pocałunek i po chwili oderwaliśmy się od siebie. Mina Patrycji bezcenna.
- co? Ale jak to? Lena co ty robisz jesteśmy przyjaciółkami, Damian mówiłeś że mnie kochasz- czy ona nie widzi, że kłamanie dalej nie ma sensu?
- daruj sobie. Wszystko pamiętam. Jesteś okropna!
- ja jestem okropna?! Oszukaliście mnie, zabawiliście się moimi uczuciami. Damian Ty udawałeś? Ja cię kocham- nie no tego jeszcze nie widziałam. Z oczu Patrycji spłynęło kilka łez ale szybko je wytarła.
- zrozum wreszcie, że nic do ciebie nie czuję a między nami nic nigdy nie będzie- powiedział mój chłopak  
- wariaci- powiedziała wkurzona i jednocześnie smutna i rozczarowana.
- i nawzajem Pati - odpowiedziałam że słodkim uśmiechem.-Spodziewałam się, że zacznie krzyczeć i się wydzierać ale nic z tych rzeczy. Ona po prostu odwróciła się i wyszła ze szkoły. Skrzywdziliśmy ją ale należało jej się za to co nam zrobiła i jak mnie traktowała. Teraz jestem prawie pewna, że da nam wreszcie spokój i się odwali.
W dobrych humorach wyszliśmy ze szkoły.  
.....................................................
Oto kolejna część i mam nadzieję, że Wam się spodoba. Dziękuję za łapki i wszystkie komentarze. Już mniej więcej wiem ile będzie jeszcze części ale tego wam nie zdradzę Powiem tyle, przed rokiem szkolnym skończę to opowiadanie :(