Dawid spojrzał z bólem w sercu na opuszczaną do dziury w ziemi białą trumnę okrytą polską flagą. Tyle zawdzięczał tej osobie, a teraz jej już nie ma i nie będzie...
Dopiero co przebrzmiała salwa honorowa. Widział smutek na twarzach wielu obecnych na pogrzebie żołnierzy. Nie mógł uwierzyć, że to się tak właśnie skończyło - pojedynczy strzał, oczy przysłonięte mgłą i koniec. A teraz pogrzeb ze wszystkimi honorami i biały pomnik upamiętniający tę osobę...
Około czterdziestoletnia kobieta ubrana w mundur galowy służb specjalnych poprawiła zdenerwowanym gestem swoją czapkę oficerską. Stojący obok niej młodszy mężczyzna spojrzał na nią z nieukrywanym uwielbieniem. Naprawdę podziwiał tę kobietę. Przecież tak wiele fragmentów ich wspólnego życia mogło ją załamać, a ona jednak pomimo nich wciąż była taka silna. Dużo silniejsza od niego. Z kolei przeniósł swój wzrok na nie więcej niż dwudziestoletnią dziewczynę stojącą w szeregu szeregowych, oczekujących na przyznanie im statusu zawodowego żołnierza Jednostki Wojskowej Agat.
W oczach jej rodziców zaszkliły się łzy radości, gdy dowódca jednostki pogratulował ich córce wstąpienia do wojsk specjalnych. Zaraz po tym, jak zrobił to Minister Sił Zbrojnych RP. Dwójka zaprawionych w bojach żołnierzy otarła jednak łzy, by nie wyjść na mięczaków, którymi przecież nie byli.
A ona patrząc na nich z postumentu, na którym stała, marzyła, by spotkać taką właśnie miłość, jak jej rodzice i przynajmniej w połowie osiągnąć takie sukcesy zawodowe, jak oni. Była szczerze dumna, że ma takich, a nie innych rodziców. Jej młodszy brat również to doceniał, szykując się na marynarza.
Kiedy ceremonia dobiegła już końca, do wzruszonej pary podszedł pułkownik Krzyżanowski, nowy dowódca Agatu. Uśmiechnął się do nich i zapytał po przyjacielsku:
- Przejdziemy się na mały spacer? Chętnie pomogę...
- Dziękuję — odparła kobieta. Ich przyjaciel stanął za nią i zaczął pchać wózek inwalidzki, na którym siedziała.
- Zaskoczyło mnie, że Nadia chce być żołnierzem akurat Agatu. Raczej sądziłem, że pójdzie w twoje ślady, Marta... - zagaił po chwili.
- A dziwisz jej się? Wychowała się w rodzinie wojskowych. Spędziła z nami w Agacie kilka lat, kiedy jeszcze po wypadku prowadziłam tu zajęcia techniczne — odparła Marta.
- Poza tym dla nas zaskoczeniem byłoby, gdyby jednak zdecydowała się na tę weterynarię — zaśmiał się Dawid, idąc koło żony.
- Ach, to dlatego chce być medykiem w zespole!
- Dokładnie. Bardzo dobrze zna się na opatrywaniu ran, opiece i budowie ciała człowieka. Od czasu mojego wypadku praktycznie we wszystkim mnie wyręczała — przyznała pani major. - Myślę, że będzie z niej dobry żołnierz.
- Oh, to na pewno. Mając takich rodziców, jak wy, nie przewiduję innej możliwości.
- My też nie — odparł Dawid. Marta spojrzała w bok i zobaczyła zmierzającą w ich stronę rozpromienioną córkę. Uśmiechnęła się do niej szeroko, przeżywając swego rodzaju deja vu.
6 komentarzy
Zaloguj się aby dodać komentarz. Nie masz konta? Załóż konto za darmo.
Duygu
Oooo... Pamiętam, jak to też czytałam na bieżąco...
Łapkę zostawiam. Świetne opowiadanie 
Wszystko było dla mnie dużym zaskoczeniem, szczególnie ostatnia część. 
elenawest
@Duygu heh, dziękuję :-D
Fanka
Powiem Ci dziewczyno ze zatkalo mnie mocno jak to czytalam
Jakos lubie wojsko i powiem Ci ze fantastycznie mi sie czytalo 
Zaluje tylko ze to koniec :( Az lzy sie kreca :( W ogole świetnie piszesz 
Lubie Twoje opowiadania 
I jak zaczne czytać to nie chce konczyc 
Tak samo swietne oopowiadanie jest "Opowieść inna niż inne" i czekam na kolejne czesci 
elenawest
@Fanka dziękuję bardzo :-D cieszę się, że trafiłaś na mój Agat i że przypadł ci do gustu, bo tematyka bardziej dla facetów ;-)
Fanka
@elenawest wlasnie powiem Ci szczerze i ze dla facetow i dla kobiet
Ja jakos lubie wojsko 
Moze dla tego ze mlodszy brat chcial wstapic ale niestety przez chorobe nie mogl :( Ale coz opowiadanie świetne i chcialabym zebys z czasem tego typu opowiadania napisala 
elenawest
@Fanka może jeszcze coś w tym stylu napiszę, bo mam pewny pomysł, ale to najpierw muszę skończyć ze dwa, trzy trwające opka ;-) ja też chciałam kiedyś wstąpić do wojska ;-)
Fanka
@elenawest oooo
na bank będą swietne jak inne i juz nie moge sie doczekac 
elenawest
@Fanka spoko, ale to jeszcze nie teraz :-P prędzej gdzieś na jesień :-)
Littlerunner04
Witam. Minęło już tyle czasu, a mi nadal brakuję nowych części. Zaczęłam czytać od początku :P A jak tam sprawa ze stworzeniem jakiś rozdziałów o historii Marty, ewentualnie jakimś niezależnym rozdziałem?
Pozdrawiam :-) Życzę dalszej weny
elenawest
@Littlerunner04 raczej nie zabiorę się za jej wcześniejszą historię. Może inne opko o podobnym temacie, ale to dopiero za jakiś czas, nie wiem dokładnie kiedy :-)
Littlerunner04
@elenawest Kurczę szkoda, to chociaż może jakiś niezależny rozdzialik, co się działo po wypadku? :-)
elenawest
@Littlerunner04 no może, zobaczę, ale niczego konkretnego nie obiecuję ;-)
pogusia334
Napisz opek na wattspad
elenawest
@pogusia334 jaki opek? Ten? Dodałam kilka rozdziałów i nie bardzo było zainteresowanie...
Littlerunner04
Hej! Dawno się nie odzywałam, czytam Twoje inne opowiadania, ale tak sobie pomyślałam, że może jakiś niezależny rozdzialik kilka miesięcy po wypadku Marty?
A tak po za tym, przemyślałaś tą sprawę? 
) 
elenawest
@Littlerunner04 hej :-) no myślałam nad tym, ale na razie napewno się za to nie zabiorę, mam po prostu masę innych pomysłów na opowiadania ;-)
Littlerunner04
No to mnie zaskoczyłaś!
Spodziewałam się wszystkiego, ale nie tego. Jak przeczytałam pierwsze zdanie serce mi zamarło... Czyli rozumiem, że Marta jeździ na wózku tak? Pozdrawiam i życzę weny na kolejny rozdział o Marcie 
) PS. Gratuluję Ci z całego serca stworzenia takiej historii, postaci przede wszystkim Dawida i Marty. 
elenawest
@Littlerunner04 dziękuję :-) Tak, Marta została uziemiona na wózku inwalidzkim. Ten postrzał w Agacie sprawił, że została sparaliżowana od pasa w dół. Pogrzeb był Drumowicza :-P
Postać Dawida jest częściowo wzorowana na moim koledze z innego portalu - chłopaku, który też uczy się w liceum mundurowym ;-) Marta ma trochę moich cech, ale większość takich, jakie chciałabym mieć :-) powiem ci, że pisanie Agatu sprawiało mi naprawdę wiele radości i trochę żal się rozstawać z tymi postaciami :-P
Littlerunner04
@elenawest No więc właśnie!
Wcale nie trzeba z nimi rozstawać.
Ale historia świetna,momentami się śmiałam, momentami płakałam...
elenawest
@Littlerunner04 to dokładnie tak, jak ja :-)
Littlerunner04
@elenawest Widze, że myślimy podobnie :-)
elenawest
@Littlerunner04 :-P prawdopodobnie :-P zobaczę jeszcze, czy będę to pisać czy nie, bo z tych wszystkich wykreowanych w Agacie przeze mnie postaci zostałaby tylko Marta z rodzicami i Kyle Walker... Niecjestem przekonana czy bez Dawida byłoby to to samo
Littlerunner04
@elenawest Ale wiesz mogłabyś to jakoś przeplatać, ewentualnie zrobić dwa osobne.. :-p Myślę, że Marta, jej rodzice potem Kyle.. Zanosi się ciekawie, bo w sumie tylko z opowieści.. Jakby zacząć od powiedzenia o wojsku, przebrnąć przez szkolenia itp, potem Stany i Kyle i to wszystko.. Dziewczyno BESTSELLER ROKU! :-) Dziwie się, że JW Agat nie wydali jako książki :-)
elenawest
@Littlerunner04 wiesz, nikt akurat się tym dotychczas nie zainteresował w kwestii książki
a co do tych wcześniejszych wydarzeń... musiałabym pomysleć, ale to częściowo byłoby podobne do Agatu właśnie... więc nie wiem, czy jest sens w ogóle
Littlerunner04
@elenawest Myślę, że jest bo sam fakt, że dostała się do Gromu był ciekawy i dla wielu kobiet po prostu niemożliwy... Ja Cię nie zmuszę, ale jeśli stworzyłabym taką historie to stworzyłabym takie dodatkowe, żeby lepiej poznać bohaterów :-)
elenawest
@Littlerunner04 zastanowię sie, ale póki co musze przynajmniej ze dwa moje opka (myślę, że będzie to Pirackie Życie i Zakon) doprowadzić do końca i może dopiero wtedy siądę nad dalszymi historiami o Marcie
mam nadzieję, że się nie pogniewasz, jeśli odsunę to trochę w czasie ;p
Littlerunner04
@elenawest Będzie mi bardzo miło, że pozytywnie potraktowałaś moją prośbę, więc się nie pogniewam i będę czekać na to tyle ile będzie trzeba :-)
elenawest
@Littlerunner04 spoko, miło mi