Nowa Ja (35)

*DANIEL*
Nie wiem co się w ogóle dzieje, Sky porwana? Nie wierze.. ona by się nie dała porwać.. minęły trzy miesiące.. od trzech miesięcy nie widziałem Sky! Od trzech..

Nie tylko ja jestem załamany.. Wszyscy dookoła chodzą zdenerwowani, z nutą nadziei..
- Czy- Czy jeszcze kiedyś zobaczę Sky?- szepnęła Maja
Wszyscy momentalnie spojrzeliśmy na nią ze łzami w oczach.. nikt nie wiedział co powiedzieć.. no bo co miałem skłamać? Prawda narzucała się sama.. jednak ja czułem się jak w śnie.. nie tylko ja.. wszyscy.. Majka poczuła się gorzej.. nikt nie chciał jej mówić, ale przecież prędzej czy później dowiedziała by się.. Nigdy nie widziałem mojej cioci i wujka w takim stanie.. nikogo z nas, nie wdziałem w takim stanie.. wstawaliśmy co dzień z nadzieją, lecz ona kończyła się wieczorem.. Szczypałem się wiele razy, myśląc, że to sen.. że to koszmar.. a Skyler zaraz wejdzie do domu uśmiechnięta, śmiejąc się w mojego debilskiego snu.. nie mogę.. przecież kto miałby jej to zrobić? Ona była miła dla wszystkich.. miała swoje humorki, no bo przecież każdy je ma.. ale żeby od razu porwać? Nie, nie! To musi być jakiś psychol, którego policja znajdzie przy najbliższej okazji. Dopiero teraz, gdy  coś straciliśmy umiemy to docenić, ale to jest za duża strata..  
- Jestem zmęczona, muszę iść odpocząć- ochrypnęła wstając
- Idźcie też spać, jest już późno, jutro też jest dzień- wuja wymusił uśmiech po czym ruszył śladami swojej żony..
- Maja, pomóc ci?- spytałem  
- Nie, spokojnie.. posiedzę jeszcze chwilę, pooglądam film jakiś- lekko się uśmiechnęła, po czym sięgnęła po pilota.
- Maja.. zrozum to dla wszystkich jest trudne, nie musisz ukrywać swoich emocji..- wypaliłem  
Ona nagle wybuchła przeraźliwym płaczem, tuląc się do mnie  
- Daniel, ja nie wiem nawet czy kiedyś ją zobaczę.. co jeżeli nie? Nie mogę jej stracić..
- Wiem Maja, ja czuję to samo.. ale nadal wierzę.. wierzę, że kiedyś ją zobaczę
- Ale to kiedyś może nigdy nie nastąpić- szepnęła i usnęła.