To nie bajka #27

W nocy przebudziłam się, a Mikołaj siedział na krawędzi łózka i palił papierosa, więc owinęłam się kołdrą i przytuliłam się do niego od tyłu.
-Czemu nie śpisz?- Spytałam.  
-Myślę. - Wyszeptał i pocałował moją rękę.  
-A o czym?  
-O tym jakie mam szczęście ze znowu jesteś ze mną. Boję się ze to tylko sen i ze jak się obudzę ciebie nie będzie ze mną i nie będę miał siły do życia. Boję się ze nie będę mógł cię pocałować, przytulić, porozmawiać z tobą i powiedzieć Ci jak bardzo cie kocham.  
-Mikołaj..- Nie dał mi dokończyć.  
-Proszę nic nie mów, pomilczmy trochę. - Powiedział, a ja odsunęłam się od niego i zaczęłam się ubierać. Usiadłam koło niego, a on podał mi swoją koszulkę ,którą włożyłam i wstałam biorąc koc.  
-Po co Ci ten koc?  
-Idę na balkon. - Powiedziałam i wyszłam na balkonie stała ławka więc na niej usiadłam i okryłam się kocem. Mikołaj przyszedł do mnie i usiadł koło mnie przytulając mnie.  
-Przykryj się, bo zmarzniesz. - Powiedziałam i okryłam go kocem. Siedzimy tak wtuleni w siebie i patrzymy na gwiazdy.  
-Kocham cię Mikołaj. - Powiedziałam, a on mnie pocałował w czubek głowy.  
-Ja ciebie tez słoneczko. - Wyszeptał.  
-Jesteś ostatnio inny taki zamyślony i ciągle mi powtarzasz jak mnie kochasz...coś się stało?  
-Jeszcze nic kwiatuszku, ale nie przejmuj się tym.  
-Mikołaj powiedz mi, bądź ze mną szczery.- Wyszeptałam i spojrzałam mu w oczy.  
-Robiłem badania i są podejrzenia ze mogę mieć białaczkę, ale muszę powtórzyć badania. - Wyszeptał, a po moim policzku spłynęła łza, którą on zauważył i od razu  mnie do siebie przytulił. - Słoneczko nie płacz to nie jest potwierdzone, a wiesz ze nie lubię kiedy płaczesz. - Wyszeptał.- Pamiętaj zawsze będę przy tobie.  
-Mikołaj nie chcę cię stracić. - Rozkleiłam się na dobre..  
-Nie stracisz nawet jeśli będę miał tą pieprzoną białaczkę to będę walczył dla ciebie dla nas, tylko mnie nie zostawiaj. - Powiedział patrząc mi w oczy i po jego policzku spłynęła łza.  
-Nigdy cię nie zostawię jesteś dla mnie wszystkim i musisz walczyć nie przeżyłbym gdybyś.. - I tu nie dokończyłam za to on to zrobił.  
-Gdybym zmarł..  
-Nigdy tak nie mów, ty nie umrzesz. - Pocałowałam go.  
-Chodź do łózka jest zimno, a nie chcę żebyś była chora. - Powiedział i wziął mnie na ręce w stylu panny młodej, a potem zaniósł do łózka i sam się obok położył przytulając się do mnie jak by była to ostatnia chwila w naszym życiu.  
-Kocham cię. - Wyszeptałam.  
-Ja ciebie tez. - Pocałował mnie w czoło i jeszcze chwilę tak leżeliśmy, a po moich policzkach spływały łzy. Bóg mi nie może odebrać najważniejszej osoby na świecie. Mikołaj nie może być chory.  
-Kochanie, nie zadręczaj się tym. Nie płacz proszę. - Powiedział Miki.  
-Jesteś dla mnie najważniejszy na świecie jak mam się nie zadręczać i nie myśleć ? - Spytałam patrząc mu w oczy.  
-Po prostu zapomnij o tym.  
-Nie, kiedy robisz te badania?  
-Jutro.  
-Idę z tobą.  
-Nie, to tylko badania nie będą zaraz pierwszego dnia. - Powiedział i mocno mnie przytulił.  
-To pójdę z tobą po odbiór.- Wyszeptałam, a on pogładził mnie po głowie.  
-Dobrze słoneczko. - Uśmiechnęłam się lekko i zasnęłam.  
......................................................................................................................................................
Sorki ze krótkie, ale dziś nie miało być wogule bo jestem na wyjeździe i piszę na telefonie co jest nie wygodne, a miałam nie pisać dziś, ale zrobiłam to dla was przynajmniej jest, wiem krótkie, ale ważne ze jest.  Jak myślicie Mikołaj będzie chory?