In the darkness 01 cz.3

Przepraszam, że taki krótki, ale pisałam na szybko, bo dawno nic nie dodawałam na mojego bloga. Proszę, skomentujcie, umieram z niecierpliwości o wasze zdanie.

Przyszłość
Kiedy niebo było już zupełnie czarne, wraz z uzbrojonym oddziałem składającym się z dwunastu osób - w tym ja, Vic, Luke i Elizabeth - wyruszyliśmy w stronę ratusza. Minęliśmy opuszczony magazyn, z którego sypał się tynk i wreszcie trafiliśmy do parku.
Callum East - nasz dowódca - dał nam znak ręką, abyśmy zostali w miejscu. Zabrał ze sobą Luka, który pełnił rolę zastępcy.
- Jeśli po pięciu minutach nie wrócimy - zaczął East - zawiadomcie COPIN. W żadnym wypadku nie wracajcie po nas. - Spojrzał się na mnie ostro. - Jeśli wszystko będzie w porządku, to zawiadomimy was przez odbiornik. Zrozumiano?
Wszyscy zasalutowali na znak, że zrozumieli.
Broń zaczęła mi trochę ciążyć w rękach. Ja oraz Vic jako ''nowe'' dostałyśmy miotacze ognia. Inni, doświadczeni już ludzie mieli najnowocześniejszą, najskuteczniejszą, oraz najdroższą broń we wszystkich pięciu bazach, które znajdują się w obrębie trzynastu kilometrów - ładunki elektryczne w małej pigułce. Wystarczy załadować i wystrzelić.
Vic była szkolona od dziecka, aby trafić do COPIN. Obecnie ma dwadzieścia lat, ale i tak świetnie się ze sobą dogadujemy. Ma krótkie, kruczoczarne włosy, umięśnioną sylwetkę i twarz anioła. Poznałyśmy się, kiedy trafiłam tu przez portal - akurat miała patrol z egzaminatorem ukrytym w gruzach miasta. Zdawała wtedy testy do oddziału ratunkowego. Wpadła w panikę, gdy tylko mnie zobaczyła. Oblała egzamin, bo nie potrafiła zachować się w sytuacji znalezienia człowieka na powierzchni i trafiła tutaj.
Po siedmiu minutach byłam bardzo zmartwiona i mieliśmy się już zbierać, ale nagle w biegu z za zakrętu wyłoniły się dwie postaci. Bezgłośnie wołały ''UCIEKAJCIE''.