Miłość w Bieszczadach cz. 18.1

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kamila
Wstałam dość wcześnie, bo musiałam wybrać ciuchy do szkoły. Jestem zdziwiona, że dziewczyny chcą iść ze mną już dziś do szkoły. Po chwili byłam już gotowa więc stwierdziłam, że czas obudzić dziewczyny.  
- Ej dziewczyny czas wstawać. – krzyknęłam wchodząc do pokoju.  
- Jesteś niemożliwa. – powiedziała Niki zakrywając się poduszką.  
- Sama chciałaś iść ze mną dzisiaj chodź nie musiałaś. Teraz musisz cierpieć. – powiedziałam zabierając jej poduszkę.  
Ona chwilę ze mną walczyła ale wreszcie dała za wygraną. Popatrzyła na mnie.
- Co ty masz na sobie?? – zapytała mnie, a Sylwia od razu spojrzała w naszym kierunku.  
- Swój standardowy strój do szkoły. – powiedziałam.
- Chyba sobie żartujesz??
- Nie, to prawda. Coś w tym dziwnego??  
- Kobieto ty masz w szafie najlepsze ciuchy, które kiedykolwiek widziałam, a nosisz to do szkoły. Czy ty myślisz?? – zapytała Sylwia.  
- Dziewczyny ja w szkole jestem kujonem, więc nie mogę chodzić w tamtych ubraniach.  
- Jesteś dziwna. – powiedziała Niki.  
- No. – przyznałam jej rację. – Dobra a teraz idźcie się szykować.  
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mikołaj
Dziś piątek jeden z najlepszych dni w tygodniu. Nie licząc tego, że trzeba iść do szkoły. Dzisiejszy dzień miał być normalny znaczy tak sądziłem. Szkoda, że nic z tego nie wyszło.  
Wstałem późno więc zdążyłem się tylko uszykować i już musiałem wychodzić. Przed mają bramą jak zwykle stali Łukasz i Maciek.  
- O już myślałem że nie idziesz. – powiedział Maciek.
- Jakbym nie szedł to bym napisał.  
- A tak w ogóle to co robimy dzisiaj?? – zapytał mnie Łukasz.  
- Nie wiem jak wy ale ja mam dziś korki i po szkole nigdzie nie idę a później nie wiem co będę robić. – powiedziała z uśmiechem na twarzy.
- Jesteś coś za wesoły mówiąc o korkach. - odpowiedział.
- No bo mam je z Kamilą.
- No i znów gadasz o tej babie. Nie zauważyłeś że ona tobą dyryguję. – powiedział Łukasz.  
- O co ci gościu chodzi?? Wiem, że ci się nie podoba mój związek, bo pokazujesz mi to w każdym możliwym momencie, ale musisz się z tym pogodzić.  
- Ej chłopaki przestańcie. Jesteście przecież kumplami. – powiedział Maciek.
- To wszystko przez tego debila, który gania za dziewczyną, która się boi nawet to pokazać. – powiedział Łukasz a ja jedyne co mogłem zrobić to się na niego rzucić.
Upadliśmy na ziemię, a ja okładałem go pięściami. Maciek próbował mnie od niego odepchnąć ale nie dał rady. Już maiłem uderzyć go jeszcze raz, ale usłyszałem głos Niki.  
- Jeśli to zrobisz nie skończy się to dla ciebie dobrze??
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kamila
Gdy dziewczyny już były gotowe wyszłyśmy z domu i udałyśmy się w kierunku szkoły. Po chwili gdy byłyśmy z parku zauważyliśmy dwóch bijących się chłopków i jednego próbującego ich rozdzielić. Gdy podeszłyśmy bliżej zobaczyłyśmy, że to jest Mikołaj, Łukasz i Maciek. Zanim Mikołaj uderzył Łukasza znów Niki zareagowała.  
- Jeśli to zrobisz nie skończy się to dla ciebie dobrze??
Po tych słowach Mikołaj popatrzył w naszą stronę. Od razu odskoczył się od Łukasza. Podeszłam szybko do nich.
- Co tu się dzieje? – krzyknęłam gdy stałam już przed nimi. – Bo sama za chwilę sama to z was wyciągnę.
- Po prostu się pokłóciliśmy i nerwy nam puściły. – powiedział Łukasz.  
- O co? – zapytałam
- Nieważne – powiedział Mikołaj.
- Mówicie teraz albo ja z was to wyciągnę. – powiedziałam z gniewem w oczach, jednak żadne nie odpowiedział. – Maciek mów co tu się dzieje. Inaczej masz przerąbane. Uwierz mi, że mówię prawdę.
- No bo oni… - zaczął mówić a ja słuchać co się stało.  
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Proszę o komentarze z waszą opinią. <3