Taneczny krok miłości cz. 9

**********
Lena
Przecież to się nie uda. On mnie nie lubi i będzie się bał  mojego brata. A może Łukasz ma racje i Szymon da radę. Gdy tak myślę na salę wchodzą chłopaki.
- O co chodzi? – zapytał Szymon, gdy staną przede mną.
- Chodzi o to, że… no bo ja… Łukasz wytłumaczysz mu? – zapytałam
- Jasne – powiedział z uśmiechem na twarzy.
- To ja pójdę się przebrać, a ty dasz mi odpowiedź jutro. – powiedziałam wychodząc z sali.
**********
Szymon
Gdy wychodziła patrzyłem na nią z uśmiechem.
- Uwierz nie masz co się starać. I tak cię nie ze chce. – powiedział Łukasz.
- Mało ważne. Możesz mi wreszcie powiedzieć o co chodzi. –powiedziałem do niego.
- Chodzi o to, że partner Luny złamał nogę i nie może z nią zatańczyć na konkursie. To jest jej największe marzenie dlatego, że to będzie jej pierwszy występ na grupie sportowej i mogłaby się dostać na olimpiadę, bo ma talent. I teraz wchodzisz tu, bo jesteś chyba jedyną osobą w tej szkole, która mogłaby z nią zatańczyć na tym konkursie.
- Dlaczego ty z nią zatańczysz na tym konkursie?
- Uwierz mi gdybym mógł to bym to zrobił, ale ja mam inną partnerkę.
- Dobra coś jeszcze? – zapytałem
- Nie. – po tym wyszedłem z pomieszczenia.
Gdy przebierałem się w szatni, zastanawiałem się dlaczego ja? Nie rozumiałem tego, przecież przez ten cały czas byłem dla niej taki złośliwy. Od razu gdy się przebrałem, pobiegłem do Leny, by z nią porozmawiać. Jak ją zobaczyłem, podbiegłem do niej.
- Co się stało? – zapytała, gdy się zatrzymała.
- Jak chciałem ci powiedzieć, że się zgadzam. – powiedziałem
- A to spoko. – powiedziała i już chciała odejść, ale złapałem ją za rękę.
- Dlaczego właśnie ja? – zapytałem, gdy już się do mnie odwróciła.
- Nie myśl, że cię lubię, czy coś. Masz najlepsze poczucie rytmu w całej szkole z chłopaków, którzy mogliby ze mną zatańczyć. Uwierz mi, gdybym mogła wybrać kogoś innego, zrobiłabym to. – po tym jak to powiedziała odeszła zostawiając mnie samego.
**********
Proszę o komentarze z opinią <3