Znaleźć szczęście cz 33

HEJ KOCHANI.
BYŁO TYLE KOMENTARZY ŻE AŻ MIAŁAM OCHOTĘ ZROBIĆ WSZYSTKO ABY TA CZĘŚĆ SIĘ DZISIAJ POJAWIŁA.  
I JAK WIDAĆ UDAŁO MI SIĘ I O TO KOLEJNA CZĘŚĆ.
DZIĘKUJE BARDZO ZA TE MIŁE KOMENTARZE.
JESTEŚCIE CUDOWNI.




TRZY DNI PÓŹNIEJ.

Przez te trzy dni dużo czasu spędzałam z chłopakami i Paulą. Wiem jedno że na lepszych ludzi nie mogłam trafić. Mam wspaniałych przyjaciół. Wczoraj wieczorem byliśmy w klubie. Bartek i Paula zostali oficjalnie parą. Życzyłam im szczęścia i wytrwałości. Byłam szczęśliwa tak samo jak oni. Jak tu nie być szczęśliwym jak dwójka twoich przyjaciół się kochają i są ze sobą szczęśliwi. Kuba i Wiki również są szczęśliwą parą pomimo tego że w ostatnim czasie pomiędzy nimi były jakieś małe spięcia. Nie wiem o co dokładnie chodzi bo nie chciałam wypytywać. Dla mnie ważne jest że są razem i szczęśliwi. Mam na dzieję i że ja nie długo będę taka szczęśliwa jak oni. Postanowiłam dać szanse Łukaszowi ale mu o tym jeszcze nie powiedziałam. Patrząc na nich wszystkich wiem że nie ważne co by się działo my zawsze będziemy razem i o to chodzi w przyjaźni. Nie wiem czym sobie zasłużyłam na tak wspaniałą paczkę ludzi jak moja.

Dzisiaj jest środa właśnie wróciłam z szkoły i bawię się z małą. Gdy przychodzi Kamila.

- Cześć wam.

- Hej

- Dzień dobry. Pobawi się pani z nami.- pyta Amelka.

- Wiesz co szkrabie może później bo teraz mam sprawę do Gabrysi.

- Dobrze

- Amelka ja teraz pójdę z panią Kamilą dobrze. A do ciebie zaglądnę wieczorem.

Dziewczynka kiwa na potwierdzenie główką i daje mi buziaka na pożegnanie. Jak mała dalej się bawi ja wychodzę z opiekunką i idziemy do jej biura. Kamila siada za biurkiem a ja naprzeciwko jej.

- Coś się stało?-pytam lekko zdenerwowana.

- Nie Gabrysiu możesz być spokojna. Chodzi o przeprowadzkę Amelii do ciebie. Rozmawiałam z dyrektorką ośrodka i chce abyś się z nią spotkała trzy dni po twojej wyprowadzce. spotkasz się również z psychologiem to od nich będzie zależało to czy mała z tobą zamieszka.

- Rozumiem że muszę wypaść dobrze. a o której to spotkanie miało by być?

- 15 tak jeśli oni stwierdzą że Amelia może z Tobą mieszkać. Włożymy papiery adopcyjne.

- Rozumiem zjawie się punktualnie.

- Dobrze mam nadzieje ze wszystko będzie dobrze. jesteś zdolną dziewczyną na pewno dasz sobie radę. Pamiętaj o tym że masz spotkanie w sobotę z rodzicami. Porozmawiaj z nimi o Amelce.

- Pamiętam zastanowię się. Kamila czy będę mogła wyjść do kina około 17.

- Tak ale wróć do 20.

- Dobrze. Dziękuje ci za pomoc. Do zobaczenia.

Wyszłam z biura Kamili i udałam się do pokoju szykować. Bartek z Paulą wpadli na pomysł żebym z nimi poszła do kina. Odmówiłam im bo czułabym się nie zręcznie. Więc moja kochana przyjaciółka zadzwoniła do Łukasza czy mi nie potowarzyszy abym się nie wymigała. Łukasz jak to on aby nie opuścić okazji zgodził się. Wzięłam przyszykowane ciuchy i poszłam pod prysznic. Chłopak miał być po mnie za dwadzieścia piąta a przyjaciele mają czekać już pod kinem. na szykowanie zostało mi 40 minut. Po pól godziny wyszłam spod prysznica, włosy zostawiłam rozpuszczone. Zrobiłam lekki makijaż wzięłam mała torebkę portfel i telefon wrzuciłam do niej. zeszłam na dół gdzie czekał Łukasz.

- Hej. Ładnie wyglądasz.

- Cześć dziękuje. Ty tez niczego sobie i jaki punktualny uśmiechnęłam się. Chłopak odwzajemnił uśmiech i otworzył mi drzwi do samochodu gdy wsiadłam on poszedł usiąść na swoje miejsce. Po 20 minutach byliśmy już na miejscu i wybieraliśmy film. w aucie z Łukaszem rozmawiałam o wszystkim. Bardzo fajnie i luźno mi się z nim prowadziło rozmowę. Wybraliśmy komedię która okazała się bardzo zabawna. Film trwał nie całą godzinę. A że do powrotu miałam jeszcze około godziny zaproponowałam pizzę. Paula z chłopakami byli za więc udaliśmy się do najbliższej pizzerii. Przy jedzeniu było dużo śmiechu jak też szczerych rozmów. Powiedziałam Łukaszowi o tym że możemy spróbować. Chłopak był szczęśliwy przytulił mnie do siebie i złożył delikatny pocałunek na moich ustach. Uśmiechnęłam się do niego delikatnie a Bartek powiedział jak to on że jeśli mnie skrzywdzi popamięta go i chłopaków. Chłopak zapewnił że nie dojdzie do czegoś takiego a ja wybuchłam z Paulą śmiechem. Po patrzyli zdziwieni na nas lecz my wzięłyśmy się dalej za pizzę. Gdy dobiegała ósma poprosiłam Łukasza aby mnie odwiózł. pod ośrodkiem dał mi jeszcze buziak w policzek i podziękował za szanse. Weszłam do pokoju z wielkim bananem na twarzy jak również zaspałam. Ten dzień wprowadził wiele radości w moje życie, . Ciekawe jak długo ona tam pozostanie...


NO TO NADAL CZEKAM NA WASZE OPINIE.
CORAZ WIĘCEJ WAS JE WYRAŻA CO MNIE BARDZO CIESZY.
JAK SIĘ PODOBA OPOWIADANIA???
JEŚLI CHCECIE COŚ O MNIE WIEDZIEĆ O COŚ ZAPYTAĆ  
TO ZAPRASZAM NA ASKA
http://ask.fm/katia1222

P.S kolejna część chyba dopiero w poniedziałek :(