The experience cz 1

Właśnie jesteśmy na etapie przeprowadzki z niewielkiego mieszkanka w bloku do prawdziwego domu. Będąc małą dziewczynką zawsze marzyłam o domu z ogródkiem w którym będę mogła się opalać, bawić z psem, robić grilla dla znajomych. Teraz moje marzenia z dzieciństwa się spełniają chociaż nigdy o tym marzeniu nie zapomniałam to odeszło ono na dalszy plan bo niczego mi w życiu z rzeczy materialnych nie brakowało. W naszym domu odkąd pamiętam dostawaliśmy wszystko czego chcieliśmy, tata jest gadżeciarzem także każdą nowością techniczno-elektroniczną mogliśmy się cieszyć w domu, na święta, urodziny i inne uroczystości dostawaliśmy prezenty, które zawsze nas cieszyły, sprawiały nam radość. Ale to tylko zewnętrzna strona.  
Strona materialna zostawała zaspokajana w nadmiarze a strona uczuciowa, emocjonalna zostawała wiecznie nienasycona. Rodzice pochłonięci swoimi sprawami zawodowymi. Tata, przystojny pan prawnik z własną kancelarią adwokacką, prawny przedstawiciel kilku firm nie tylko w kraju. Mężczyzna, który robi wszystko by jego rodzinie niczego nie brakowało, poza jego obecnością. W domu można go spotkać wieczorami i przy odrobinie szczęścia w niedzielę, jeżeli nigdzie nie wyjeżdża. Mama, kobieta po czterdziestce, kobieta sukcesu, pani stomatolog z własną przychodnią. Zapracowana i pochłonięta swoją pasją- leczeniem zębów. Grzebanie w cudzych zębach sprawia jej niepohamowaną przyjemność. Lubi to co robi. Podobnie jak tata, w domu jest wieczorami i czasem w niedzielę, jeżeli nigdzie z tatą nie wyjedzie w sprawach służbowych.
Mam dwójkę rodzeństwa. Braci. Zastanawiałam się czy fajnie jest mieć siostrę, ale z braćmi nie jest najgorzej. Cieszę, się, że są starsi ode mnie. Marcin ma 21 lat. Jako pierwszy, najstarszy syn prawnika studiuje prawo. Mam wrażenie, że modne jest prowadzenie kancelarii przez ojca i syna. Chociaż po Marcinie można stwierdzić, że jest zadowolony z wyboru dokonanego poniekąd przez rodziców. Jest przystojnym chłopakiem, który jest nade opiekuńczy jeżeli chodzi o mnie, jego młodszą siostrę. Lubi imprezować i jest też zagorzałym kibicem piłki nożnej. Sam kiedyś praktykował teraz, traktuje jako hobby, oderwanie od kodeksów gra w towarzyskie mecze czy to na uczelni czy z pobliskim klubie sportowym. Mój drugi brat jest również starszy ode mnie ale młodszy od Marcina. Ma 19 lat i jest w klasie maturalnej w liceum. Rodzice chcieli abyśmy chodzili do prywatnej szkoły ale ja nie czuję się swobodnie w towarzystwie bogaczy, uważam, że jest to po prostu wywyższanie się i traktowanie szkół publicznych za gorsze. Przez mój sprzeciw mama zdecydowała, że Maciek też będzie chodził do tej samej szkoły co ja, żeby mnie pilnował, aby nic mi się nie stało. Maciek to bardzo fajny chłopak. Pomimo, że rodzice chcieliby żeby poszedł w ślady starszego brata to Maciek jest bardziej artystyczną duszą. Od zawsze lubił instrumenty, gitara, perkusja, bas - to jest to co on lubi. Rodzice podchodzą bardzo sceptycznie do jego pasji, nigdy mu nie zabraniali grać i nawet kupowali instrumenty i zapisali go na zajęcia do szkoły muzycznej to i tak zawsze mówili, że to niech będzie hobby, coś dodatkowego do życia a zawód niech będzie bardziej pewny i ‘’życiowy’’. Maciek jest w klasie o profilu ekonomicznym. Mimo, że to artystyczna dusza, to lubi cyferki, planuje studiować coś ekonomicznego czy zarządzanie. Poniekąd idzie w ślady mamy, która oprócz ukończenia stomatologii skończyła studia na uniwersytecie ekonomicznym i dorabiała w tym zawodzie.  
Moje relacje z braćmi są dobre. Kłócimy się czasem ale bardzo jesteśmy za sobą. Kochamy siebie. Spędzamy ze sobą bardzo dużo czasu, szczególnie wieczorami czy w weekendy. Mamy podobny gust muzyczny i wybieramy się na różne koncerty, chodzimy do kina, wyjeżdżamy w góry, nad morze.  
W moim życiu jest jeszcze jedna ważna osoba. Irena – to nasza gosposia, nie lubię tego słowa. Bo dla mnie Irena to druga mama. Kobieta, która dbała o mój i moich braci rozwój szczególnie emocjonalny. Spędzała z nami każdą chwile w dzieciństwie, uczyła nas pisać i czytać, bawiła się z nami, czesała kitki, robiła warkocze ale i też była surowa, ma swoje zasady i ich przestrzega. Teraz gdy przeprowadzamy się w inną część miasta Irena będzie przychodzić do nas co drugi dzień, do tej pory była codziennie, ale podrosneiśmy i czas się usamodzielnić. Nie da się odzwyczaić od jej pysznych obiadków, obecności a przede wszystkim miłości.
I to moja rodzina. Jestem jeszcze ja. Jaka jestem? Chyba normalna. Jestem w drugiej klasie liceum, na profilu ogólnym, jakoś nigdy nie potrafiłam się określić co chcę robić. Moją pasją są kosmetyki, lubię robić makeupy, lubię modę ale i samochody a szczególnie jazdę nimi i to w szczególności łączy mnie z braćmi. Adrenalina sprawia, że żyję, wtedy czuję pełnie życia. Ale to hobby. Uwielbiam też płyty i książki i mam pokaźną kolekcję tego i tego. Nikt nie rozumie dlaczego wydaję pieniądze na coś co jest chwilowe, co przecież można ściągnąć przez internet. Teraz książki czyta się w wersji elektronicznej a nie kupuje. Jednak lubię zapach książek czy moment rozpakowywania płyty, chwilę kiedy słyszę pierwsze dźwięki. Co do mnie to Irena nauczyła mnie nie iść na łatwiznę ani na skróty w życiu. Dlatego w wakacje pracuję. W zeszłe wakacje pracowałam u mamy w przychodni i u taty w kancelarii. U mamy pomagałam w recepcji, pomagałam w czyszczeniu sprzętu itp. U taty, pomagałam w papierach, porządkowałam, pilnowałam spotkań, pomagałam sekretarce. Kiedyś pracowałam przy zbieraniu owoców, byłam kelnerką. W te wakacje nie mogłam nic ciekawego znaleźć więc załapałam się u rodziców. Niektórzy dziwią się czemu pracuję, bo przecież mogę mieć wszystko co chcę, nawet nie muszę prosić rodziców. Wystarczy, że zapłacę kartą kredytową. Ale co to za radość ? Lubię spełniać swoje zachcianki za swoje pieniądze, zarobione przeze mnie.