To nie miało tak być – "Proszę..."

– To ja – rzekł chłodno, gdy po trzecim naciśnięciu guzika usłyszał w końcu kumpla.
– Kurwa! – burknął niezadowolony Chick, odbezpieczając zamek.
Kris nie zważał na jego złość, tylko szybko przemknął przez drzwi.
– Kurwa, stary, co znowu? To nie jest odpowiednia chwila – zasyczał pretensjonalnie blondyn, zakładając koszulkę.
– Zdążysz jeszcze – Kris się uśmiechnął, widząc, w czym mu przeszkodził. – Sprawdź mi tylko te dwa numery i spadam – pokazał przyjacielowi telefon.
– To nie mogło poczekać?
– Nie.
– Cholera, Blackie, aleś się odpalił – westchnął ciężko Chick, siadając przed komputerem. – Przerwałeś mi zabawę, to cię będzie drogo kosztować.
Kris zaśmiał się w duchu, zawisając nad głową przyjaciela. Temu wystarczyło kilka minut, aby nie patrząc na kumpla, oświadczyć:
– Telefon na kartę, nic nie wyciągnę.
– Poszperaj jeszcze.
– Już to zrobiłem. Oba numery nie logowały się od dwóch miesięcy. Skąd je masz?
– Co? – zapytał zdzwiony Kris.  
To na chuj je trzyma? – pomyślał.
– A możesz sprawdzić, gdzie się ostatnio logowały? – poprosił.
– Dane zostały wyczyszczone. Dokładnie wyczyszczone, więc zrobił to profesjonalista. Kurwa, Blackie, w co ty się znowu pakujesz? Co to za dziewczyna? Bo to o nią chodzi – stwierdził wymownie Chick, odwracając się na krześle.
– Dobra, dzięki – Blackie w odpowiedzi zabrał ze stołu telefon.
– Poczekaj – haker zerwał się z miejsca. – Stary, mówiłem ci, że jestem namierzony. Wyjaśnij mi – zażądał.
– Możesz mi zaufać? – syknął Kris.
– Nie!
– Ko… – usłyszeli nagle.
Odwrócili się – w progu stała niska brunetka, gapiąc się na chłopaków.
– Daj mi jeszcze chwilę – poprosił Chick.
Gdy dziewczyna zniknęła, blondyn ponownie zaatakował przyjaciela.
– Nie wyjdziesz, dopóki się czegoś nie dowiem. Nie chcę przypału, rozumiesz? I więcej do mnie nie przychodź.
Podstawiony pod ścianą Kris ciężko westchnął i odpalił papierosa.



– Co robisz? – Chick szeroko otworzył oczy, nie wierząc w to, co słyszy.
Brunet tylko wzruszył ramionami.
– Znam tą budę. I od zawsze czułem, że to nie tylko striptiz – oznajmił szorstko przyjaciel. – Kurwa, życie ci niemiłe? A psy? A te dziewczyny? Tylko mi nie mów, że nie dzieje się tam coś, o czym nie chciałbym wiedzieć. Kurwa, Blackie, ja nie chcę mieć tym nic wspólnego – burczał.
– Wyluzuj, dobra? Pogadamy o tym jeszcze, a ty masz trzymać język za zębami.  
– Kurwa, człowieku... – zaklął po raz kolejny Chick, machnąwszy z rezygnacją rękoma. – Ostrzegam – to nie skończy się dobrze.
– Wszystko jest pod kontrolą – rzekł spokojnie Kris, ruszając do drzwi.
Spokojny jednak wcale nie był, jego myśli nieustannie krążyły wokół tego, co przez cały dzień działo się w Alfie.
– Mam, cholera, nadzieję – fuknął gospodarz, po czym zamknął za brunetem drzwi.
Ja też mam, kurwa, nadzieję – odparował w duchu, otwierając drzwi windy.  
Do domu dojechał bardzo szybko. Miał dość dzisiejszego dnia, chciał w końcu napić się piwa i odpocząć. Z ulgą posadził tyłek na kanapie, zaczerpnął z butelki i wyciągnął zdjęcie dziewczyny. Poczuł się bardzo miło, rozradowana Cassie zadziałała na niego równie mocno, jak ta zagubiona i bezbronna. Doskonale wiedział, że jego kombinacje są niezdrowe, niedorzeczne i zupełnie nieracjonalne, ale to było silniejsze od niego. I przecież ona z nim nie będzie, nie zamieszkają razem w ładnym domku z ogródkiem, nie zrobią gromadki słodkich dzieciaków i nie kupią sobie psa. Nie potrafił jednak patrzeć na jej cierpienie, czego zupełnie nie pojmował. Przecież nie ona jedna szczyciła się tak niespotykaną urodą, były już dziewczyny mogące bez dwóch zdań z nią konkurować. No a na przykład Roxy? To na pewno wyższy poziom, jest nieskazitelna. Nie, kurwa, to nie to – pomyślał po chwili, ogarnięty coraz większym znużeniem.  
Zasnął z butelką w dłoni.  



– Wstawaj! – poczuła szarpanie.
Spała męczącym półsnem, dlatego mimo chłodnego głosu miała spory problem z uniesieniem powiek. Czuła się jak półmartwa. Zapadła cisza, lecz za moment kołdra zniknęła z jej ciała.
– Co, kurwa...?! – wrzasnął Leo.
To już zmusiło dziewczynę do reakcji i w mig zerwała się na łóżku.
– Co to jest? – zagrzmiał oprych, gapiąc się na poplamione prześcieradło.
– Ja… ja przepraszam. Nie wiedziałam, co mam zrobić – wydusiła przerażona brunetka.
Bandyta obserwował ją jeszcze chwilę, po czym ryknął donośnym śmiechem.
– Jesteś obleśna – oznajmił rozbawiony. – Cam tu była, dlaczego jej nie powiedziałaś?
Cassandra struchlała ze strachu; skąd wiedział? Teraz na pewno będzie miała kłopoty. Obie będą miały.
– Ja… To się stało wieczorem – wyjąkała.
– Chodź tu, kurwa! – ryknął Leo i pociągnąwszy dziewczynę za włosy, ściągnął ją z łóżka.
– Przepraszam! – krzyknęła.
Facet jeszcze mocniej ją szarpnął i zaczął ciągnąć w stronę drzwi. Wrzeszczała wniebogłosy, bardzo bolało.
– Leo! – nagle usłyszała Camilę.
Poczuła dziwny dreszcz, była totalnie zaskoczona.  Przecież to Leo, psychopata, sadysta, a ona…? Mężczyzna puścił brunetkę i spojrzał spod byka na stojącą w wejściu podopieczną. Wyglądała na równie wystraszoną, mimo to nie ruszała się z miejsca.
– Ja to załatwię – poprosiła cicho.
Leo nadal wisiał nad Cassandrą, niewzruszony.
– Proszę…
Oprych przypalił papierosa.
– Masz pół godziny. Doprowadź to ścierwo do porządku – rzucił cierpko, przecinając Camilę surowym spojrzeniem i wyszedł z pokoju.
Cassie mimo że nie ufała Camili, w tym momencie dziękowała Bogu, że się zjawiła. Była jej dozgonnie wdzięczna.