Wizyta chrześniaka i jego kolegi cz. 16 - nasmaruje mnie pan olejkiem?

- Panie Lubomirze! Czy zechciałby pan wetrzeć we mnie olejek do opalania? – Uśmiechając się uwodzicielsko nadstawiłam kark do masażu. – Chłopak zdawał się być przeszczęśliwy. Smarował mnie delikatnie, tak bardzo drżącymi rękami, że przez to podwójnie się wstydził. – Przepraszam panią, że robię to tak niezdarnie… znów widzi pani moją tremę… - Panie Lubku… rozumiem pańską nieśmiałość wobec kobiet… może w jakiś sposób mogę panu pomóc… - Ale jakby to pani chciała zrobić? – w jego głosie dało się wyczuć zaintrygowanie. – Hmm… sama nie wiem… ale… ach! Jak pan wybornie mnie masuje! Wspaniałe, silne, męskie dłonie… ach! Mistrzostwo świata!!! – Komplementy nie tylko go ośmielały, ale i pobudzały. Masował coraz wprawniej. Starał się unikać okolic biustu, ale gdy kręciłam się, piersi same ocierały się o jego ręce. Działało to na niego jak płachta na byka. Dociekał: - Jak mogłaby mnie pani ośmielić, pani Marto? – Hmmm… cóż… skoro nie był pan nigdy na randce… może coś wymyśleć w tym kierunku, tylko co??? – zachodziłam w głowę. Powoli jednak snuł mi się pewien, dość chytry plan. – No właśnie… pani Marto… przyznaję się, nie tylko nie byłem na randce, ale przez usta nie przeszłoby mi, żeby w ogóle, jakąś dziewczynę zaprosić… Widzi pani, jaka ze mnie oferma?! – Ależ nieprawda. Stanowczo nie zgadzam się z tą opinią! Jest pan bardzo męski! Silny… A propos pańskich mocarnych ramion… Czy byłby pan tak uprzejmy  i zechciał mi wymasować uda? – Chłopiec zdębiał. Lecz dało się zauważyć radość w jego oczach. Znów drżały mu ręce, gdy ulokował je na moim udzie. Ale nie odwrócił oczu, gdy pochyliłam się nad nim. Moje piersi huśtały się ponad jego głową, niczym zegarowe wahadła. Wzrok młodzieniaszka mówił wszystko: - Dorwać je! Pieścić! Macać! Gnieść!