Obyczajowe - str 34

  • Zapiski niezaspokojonych pragnień #1

    28 października 2020 roku. Kilka dni temu skończyłam trzydzieści cztery lata. I w zasadzie to wystarczyłoby za powód by siąść i zastanowić się nad sobą. Dlaczego? Bo ...

  • Nic nie pamiętam #32

    Jako, że godzina była obiadowa to klientów akurat nie było. Pani Jola siedziała nad swoją kolorowym tygodnikiem delektując się wafelkiem. Wystarczyło więc odpowiednio ...

  • Nic nie pamiętam #64

    Modulski był zaskoczony faktem, że to kobieta. Z opowieści odkomenderowanych do szpitala wiedział, że neurochirurg po pięćdziesiątce ją operował i sprawdza jej stan ...

  • Nic nie pamiętam #106

    Oficer ucieszył się z takiego obrotu sprawy. Liczył się z tym, że pacjentka będzie biernie obserwowała jego wysiłki by wydobyć od niej informację. A tu się okazuje, że ...

  • Nic nie pamiętam #278

    Dziewczyna nie mogła uwierzyć, że po raz pierwszy od dłuższego czasu zapomniała o swym losie. Rozmawiając z Alkiem naprawdę słuchała z zainteresowaniem i ciekawością ...

  • Manuskrypt #2

    Witaj, Basiu! Czy Ty wiesz, że po raz kolejny w naszym życiu zakończyliśmy wakacje? I nie ważne, że to od dawna termin, który de facto nas nie dotyczy. Dla mnie był to ...

  • Nic nie pamiętam #3

    To wystarczyło by Beata instynktownie wyciągnęła rękę ku swej własności. Szarpnęła raz i drugi po czym otrzymała cios w prawy policzek. Upadła na tartanowe krzesło ...

  • Nic nie pamiętam #194

    Po dwóch tygodniach Nadzieja mogła bez żadnych skrupułów powiedzieć, że pozory jednak mylą. Franeczko, kilkukrotnie pokazała jej, że jest osobą, która wie jak ...

  • Zapiski niezaspokojonych pragnień #2

    29 października 2020 roku. Przez dłuższy czas napawałam się atencją wobec mej osoby, wchłaniałam wszelkie komplementy i pozwalałam by dosiadający się amant ...

  • Nic nie pamiętam #195

    Przebywając z kimś dłuższy czas jesteśmy w stanie zauważyć jego zmiany nastrojów. Milena, uprzedzona przez Patrycję tym bardziej była wyczulona. - A! Tu jesteś ...

  • Nic nie pamiętam #239

    Patrycja uśmiechnęła się. - Dokładnie to samo mu powiedziałam. Poprosił bym przez chwilę go wysłuchała a później odejdzie i nigdy nie zakłóci już mojego spokoju ...

  • Czekoladowa Wenus cz.II

    Otworzyłem oczy, a Patrycja jakby na to tylko czekała. - Cześć - patrzyła wprost w moje oczy. - Cześć. - Dobrze ci się spało? - A spaliśmy w ogóle? - Krótko, ale ...

  • Transakcja

    Spotkanie odbyło się w kuchni. Zawczasu zapaliłam kilka świec, aby przytłumić swąd papierosa wypalonego pospiesznie przed jego powrotem. Gdy przybył na wyznaczoną ...