Historyczka u burmistrza (miniaturka) cz. 16

Nie spodziewałam się po wielce szanownym burmistrzu, że jego pozwolenie na moją inicjatywę będzie wymagało ode mnie kolejnych poświęceń…
Przecież takie muzeum… taka sława dla miasteczka, że jest najstarsze w Polsce, powinno być mu na rękę… Tymczasem „na gębę” dał mi obietnicę, że zarekomenduje pozytywnie mą ideę… „Na gębę…” A w „gębie” musiałam mieć jego kutasa… żeby „poczuł się zmobilizowany”… No i poczuł się zmobilizowany… Chciał mi to dać odczuć na podłodze jego gabinetu… Musiałam się rozebrać, pozostać jedynie w szpilkach i pończochach…