Kto mi zrobi dzidziusia cz. 14

W końcu napalony student przeszedł do rzeczy.  
Kazał Marcie oprzeć się i wypiąć.  

Jakżesz ona na to czekała! Była gotowa spełniać jego zachcianki, była gotowa oddać się tu i teraz. Można by rzec, że spełniła polecenie bez szemrania, gdyby nie to, że zwróciła mu uwagę.

- Ależ drogi panie… chyba widzisz, że jestem w stanie błogosławionym…

Nakręcony junak, bez słowa i bez ceregieli wpakował się w nią i natychmiast chwycił ją za jej brzuszek. Był wyraźnie podniecony jej ciążą.

- Aaaa… aaaa…. Proszę… uważaj na moją piłeczkę…

Trzymał ją dość delikatnie, wciąż obejmując brzuszek.

- Wspaniała piłka! Wielka! Ale i tak muszę ją jeszcze podpompować!