KTOŚ KTO ZAWIROWAŁ ŚWIATEM cz.1

Jestem zwykłą nastolatką, mam 18 lat a w głowie pełno marzeń.Opowiem historię, która zmieniła całe moje życie o 180 stopni.
Skończyły się wakacje, i zaczęła się szkoła, nowa szkoła, ponieważ w czasie wakacji przeprowadziłam się do innego miasta i od września nowa szkoła.Nie chciałam się tu przeprowadzać, miałam tam wielu znajomych, a tu? Tu nie znałam nikogo.Najbliższe mi osoby to : mama, tata i Olek-mój brat.
Na godzinę 10 miałam rozpoczęcie roku, więc wstałam o 8. Poszłam się umyć, ubrać i po 40 minutach zeszłam na dół aby coś zjeść.
-Cześć wszystkim -powiedziałam
-No witaj, dziś ważny dzień dla ciebie.Nowa szkoła, nowe otoczenie-powiedziała mama
-Ta, mhm
-Ej co się dzieje-zapytał mój tata
-No bo...no bo ja nie chciałam się tu przeprowadzać, to wy podjęliście tą decyzję, tam miałam wszystko, znajomych, a tu tylko was...-odpowiedziałam ze łzami w oczach
-Ale no wiesz będę miał z mamą tu lepszą pracę
-A ja co, się nie liczę
-To nie tak.Olek a ty jesteś zadowolony z przeprowadzki
-Mi tam wszystko jedno a ty młoda nie narzekaj, więcej kasy na ciuchy będziesz miała
- Żałosny jesteś wiesz, tylko kasa ci w głowie.
Olek zawsze był typem dla którego kasa rodziców była jak bogini.Lubił ją wydawać a gdy nie chcieli mu dawać, wychodził z domu i wracał po dwóch dniach, awanturując się dodatkowo.
-Nie podskakuj siostra
-Dobra wychodzę mam was dość. Na razie
Poszłam do przedpokoju wzięłam kurtkę, buty i torbę i wyszłam trzaskając drzwiami.
Gdy wybiegałam ze złością z bloku w którym mieszkałam, zderzyłam się z kimś.
Upadłam na ziemię, lecz nic wielkiego mi się nie stało.
-Cholera, moja spódnica-powiedziałam zdenerwowana
-Nic ci nie jest-zapytał nieznajomy
-Nie nic ale poplamiłam moją spódnice.
-Naprawdę, przepraszam
I nagle objawienie
Spojrzałam na nieznajomego.Doznałam szoku.Piękny blondyn o niebieskich oczach, wysoki, dobrze zbudowany.Marzenie każdej nastolatki
Nie mogłam oderwać oczu od niego.Lecz po paru minutach wpatrywania się w blondyna, spojrzałam na zegarek...
-O cholera 9:40, muszę iść
Wzięłam z ziemi swoją torbę i pobiegłam szybko w kierunku szkoły, zostawiając nieznajomego w tyle za sobą
Gdy dotarłam na miejsce była 9:57
-Uff... zdążyłam
Nagle zauważyłam jakąś grupkę ludzi i poszłam za nimi na szkolną aulę, na której miał się odbyć uroczysty apel.Nie słuchałam tego co mówili inni, myślałam wciąż o nieznajomym.Po zakończonym apelu który trwał jakieś 50 minut, udałam się do swojej klasy ponieważ wiedziałam w której klasie byłam i po 2 minutach, znalazłam się w gronie zupełnie obcych mi ludzi i usiadłam na końcu.Do klasy weszła nauczycielka i przedstawiła nam się, podała plan lekcji a po chwili stało się coś czego bym się nie spodziewała...

Cdn
Napiszcie czy napisać kolejna cześć

POZDRAWIAM