Co w Lolowie piszczy cz. 12

– Pomykaj, raz raz! – ponaglał goryl, gdyż Babolowi nie śpieszno było do zwiedzania więzienia. – No, to teraz będzie ubaw, Cyc cię tam zmolestuje – zaśmiał się. – Tak cię ripostą połechce, że ci się odechce. Gówniarz fikcję dzierga, ale przynajmniej nie zamulisz papy do wieczora. No i lepszy rydz niż nic, prawda?  
      Pismak się nie odzywał, bał się lochu i siedzącego w nim małolata. Owszem, był starszy, ale był gościem i nie wiedział, co zasrańcowi może strzelić do łba.
      Doszli do budynku, zeszli do piwnicy i ochroniarz otworzył ciężkie stalowe drzwi.
     – Właź! – nakazał szorstko, wpychając Babola do środka. – I uważaj, gdzie siadasz, Cyc na akord trzepie kapucyna. Aha, i uważaj też w nocy; jakbyś poczuł ukłucie... – dodał z uśmiechem, po czym zatrzasnął skrzydło przed nosem przerażonego pismaka. Że co?! O rany, to ja mam spędzić tu noc?! – Pomyślał spanikowany dziennikarz, lecz nie zdążył zapytać, usłyszał jedynie dochodzący z korytarza złośliwy, oddalający się chichot.
      – Za co? – Jego uszu dobiegło charczenie i spłoszony, odwrócił się na pięcie. Milczał. – Gadaj, ciulu! To moja cela i moje zasady, a jak nie, to wypad! – burczał małolat, dumnie wypinając... cyc?
      – Eeee... yyy... – zapierdział Babolek, nie wiedząc, czy wyznanie prawdy to dobry pomysł.
      – Yyyy... eeee... – przedrzeźniał Ferdynand, robiąc złośliwe miny. – Masz zatwardzenie?
       – Yyyy... robiłem zdjęcia w zoo – rzekł w końcu dziennikarz, widząc nabandyczonego młokosa.
      – Dureń, tu wszędzie są kamery – wyjaśnił Cyc. – Wyrok?
      – Eeee... wieczorem będę krowy doić – przyznał się zawstydzony Szukam Guza.
      – O kurwa, już to widzę! – Ferdynand zarżał tak głośno, że niejeden ogier czystej krwi pozazdrościłby mu w tej chwili talentu.
      – AAAA, NIEEE, JUŻ DOŚĆ, BŁAAAGAAAM! – Nagle z oddali rozbrzmiał zdesperowany męski głos.– PROSZĘ, PRZESTAŃCIE, RATUNKUUU! –darł się koleś.
        – Co się dzieje? – zapytał bezzwłocznie zdenerwowany dziennikarz, nie sądził, że w Lolowie torturują (jak wywnioskował) więźniów.
        – Aaaa, to? – Cyc niedbale machnął ręką – to święta trójca odbywa pokutę. No... ci, co to niedawno sprowadzili się w Wielkiego Gówna. Zostali aresztowani za sprofanowanie świątyni Alexa oraz bezczelne przerwanie nauk i czytania ksiąg etycznych. Klawisz wspominał. Miała być chłosta, ale że kaznodzieja przeciwny jest karom cielesnym, zarządzono dzienne czytanie.
      – Dzienne co? – Babol rozdziawił japę.
‌      – Kurwa, czytanie dzienne, bumie. Głuchy jesteś? – syknął młokos. – Znaczy nie czytanie, bo puszczają z jamnika, ale efekt jest. Czytane są prace, które nie przeszły poczekalni, ale nie zostały też zutylizowane, a pozostawione w celu wykonywania kar. Czytanie jest co dwie godziny i trwa dwie godziny, choć wierz mi – ty nie wytrzymałbyś nawet kwadransa. Też mi tak kiedyś czytano, ale ja się nie dałem. Pisałem podobne, więc jestem zahartowany i kozak. Kurde, jestem gość! – pochwalił się gówniarz, dumnie szczerząc kły. – I radzę ci uważać wieczorem, bo jak zepsujesz którąś z Lolowych muciek, biedy nie zabraknie. Ta wredna torba, właścicielka zoo, jest do nich bardzo przywiązana, nie zdziwiłbym się więc, jakby i tobie załatwiła odpowiednią lekturę. A jak jeszcze zgada się z tą pojebaną Tysiąc coś tam, to już w ogóle. A zresztą, w dupie je mam – orzekł Cyc i zamknął w końcu gębę.
‌     Babolek popuścił w majtki, panika sięgnęła zenitu.