My boyfriend's brother EPILOG

- Wybacz mi, proszę Cię. Jestem dupkiem wiem, ale każdy zasługuję na drugą szansę. - patrzył mi w oczy.

Uśmiechnęłam się lekko do niego na jego słowa.

- To z Mandy nie było zamierzone. - zaczął temat, który od razu podniósł mi ciśnienie. - Przyjechałem do domu, a ona siedziała tam na kanapie, zapytałem się kto ją tu wpuścił, powiedziała, że Aaron - otworzyłam szeroko oczy i spojrzałam mu w oczy. - Tak, moja reakcja była taka sama. Jakby jeszcze sam ją do tego nakłaniał.  

Patrzyliśmy sobie w oczy i nie mówiliśmy nic. Potrzebowaliśmy tego. To była bardzo komfortowa cisza, podczas której starałam się uporządkować swoje myśli. Po co wszystko tak komplikować i zgrywać niedostępną skoro wszystko czego skrycie pragnę, zostaje mi podane jak na talerzu?

Ian położył dłoń na mojej talii i zwinnym ruchem przeniósł mnie na swoje kolana. Nie potrafię opisać tego co czułam. Z jednej strony przepełniało mnie szczęście ale z drugiej.. niepokój.

- Dostanę swoją szansę? - szepnął i złączył nasze dłonie. - Chciałbym Ci pokazać ile dla mnie znaczysz i wykorzystać tę szansę najlepiej jak potrafię - przysunął nasze dłonie do swoich ust i pocałował moją dłoń.  

Delikatnie przygryzłam policzek od środka i pokiwałam lekko głową na 'tak'. Czarnowłosy odsunął kosmyk moich włosów za ucho i wpił się namiętnie w moje usta. Jęknęłam w jego usta, ponieważ nie spodziewałam się tego pocałunku. Pogłębiliśmy ten pocałunek i nagle poczułam mocne szarpnięcie. Ktoś oderwał mnie z kolan Iana i niemalże rzucił na trawę. Wstałam otrzepując lekko obolały tyłek i spojrzałam na te osobę. Aaron we własnej osobie.

- Popierdoliło Cię?! - krzyknął Ian wstając gwałtownie z ławki i wymierzył swojemu bratu prawy sierpowy prosto w szczękę. Mój były chłopak zachwiał się i prawie upadł ale przytrzymałam go mocno za rękę. Był pijany w trzy dupy.

- Ian! - podbiegłam do nich i stanęłam pomiędzy nim a Aaronem.

- Ty  kurwo - Aaron wysyczał powoli, akcentując każde słowo, w moją stronę, nieźle się zataczając. Dziwne, że jeszcze stał na nogach. Moje oczy rozszerzyły się jak spodki i moje usta tak samo. - Już mu pewnie dałaś dupy nie raz - jego wzrok, którym się we mnie wpatrywał był strasznie dziki, pierwszy raz go takiego widziałam. Jego słowa mnie naprawdę zabolały, jeszcze nikt się nigdy tak do mnie nie zwrócił.

Zacisnęłam usta w cienką linię i wyprostowałam swoją dłoń, którą go spoliczkowałam. Użyłam w tym całej mojej siły. Jego policzek od razu zrobił się bordowy, nie dość, że po uderzeniu Iana, to teraz jeszcze moim.  

- Szmato - wysyczał i spojrzał na mnie spode łba. Był zgięty w pół, ponieważ skulił się po uderzeniu. Był w cholerę pijany, aż mi się nie chciało na niego patrzeć. Ruszył w moją stronę z ręką przy swoim boku jakby chciał mnie uderzyć. W ostatniej chwili Ian go odepchnął i mój były chłopak upadł na ziemię, całkiem oszołomiony.  

Nie wiem kiedy zaczęłam płakać, ale właśnie Ian wycierał moje łzy, masując kciukiem mój policzek.

- Jesteś cała? - szepnął, patrząc mi w oczy. Szczerze? Teraz to się Aarona bałam. Delikatnie pokiwałam głową na 'tak'. Byłam roztrzęsiona. - Przeniosę go na ławkę, ktoś z gości pomyśli, że usnął ze zmęczenia albo swojego stanu - westchnął i stanął przy jego głowię i wsadził ręce pod jego pachy i go uniósł, usadzając na ławce.

- Ian, nie chce tu być - spojrzałam na niego i stałam jak taka zagubiona mała dziewczynka.

- Wymkniemy się - puścił mi oczko z cudownym uśmiechem i złączył nasze dłonie.

Myślę, że podjęłam dobrą decyzję.


KONIEC.