My boyfriend's brother | część 17

- Jak było? - zapytał Ian, po chwili ciszy.

- A było spoko - uśmiechnęła się Mia. - Ale Lukas się dowalał do Hayley.

- Jaki Lucas? - zapytał poważnie, na co Mia mnie szturchnęła łokciem w żebra.  

- Kuzyn Connora - odparła

- Jakiego Connora? - kolejne pytanie z jego strony.

- Tego chłopaka, który mnie kiedyś zaczepił przed akademikiem, pamiętasz? - stwierdziłam na co ten skinął głową.  

Droga zajęła nam mało czasu, zbyt mało czasu. Całą drogę biłam się z myślami. Czułam do niego coś co nie powinnam, coś co jest zakazane, ponieważ jest bratem mojego chłopaka. Ale walczę ciągle ze sobą, już nie wiem co mam robić.

Wysiadłyśmy z Mią i ona bez słowa udała się do akademika, za co byłam jej wdzięczna. Ian również wysiadł i oparł się o drzwi kierowcy. Patrzył na mnie z lekko przymrużonymi oczyma, co wyglądało cholernie seksownie.

Sama nie wiem jak długo się w niego wpatrywałam. Może była to godzina, a może tylko kilka minut albo sekund? Spojrzałam w jego oczy, czułam, że chce coś powiedzieć.

- Hayley, ja.. - spojrzał w moje oczy a ja nie wytrzymałam i rzuciłam mu się na szyję i wtuliłam bardzo mocno w zagłębienie jego szyi. Staliśmy tak może z minutę.Rozpłakałam się na jego ramieniu.

- Csiii Ian, proszę nie mów nic. - otarłam policzki z łez. - Ja.. ja czuję coś do Ciebie, i to mnie zżera od środka, ja nie wiem co mam robić. Tak cholernie mnie to zabolało, gdy przyprowadziłeś tę dziewczynę i.. - nie zdążyłam dokończyć ponieważ przycisnął swoje usta do moich. Na początku byłam zaskoczona i nie oddawałam pocałunku, ale po chwili gdy poczułam jak oplata swoimi ramionami, moje biodra, odwzajemniłam pocałunek, wciąż trzymając ręce na jego ramionach.

Oderwaliśmy się od siebie nie długo po tym i styknęliśmy się czołami.

- Chyba Cię kocham..  



~~

Tak ja wiem, krótko i to bardzo bardzo bardzo krótko, ale jestem tak strasznie zmęczona, że potrzebuje te 30 minut więcej snu. Jutro będzie długo obiecuje i przepraszam misie :'(

Miłego dnia kocham was <3