My boyfriend's brother | część 28

Po oczepinach i torcie, cały parkiet był wypełniony gośćmi. Aaron gdzieś mi zniknął więc i teraz to ja byłam jedną z tych osób, które podpierały ścianę. Po chwili ktoś przeszedł przede mną ocierając się o mnie w bardzo chamski sposób. Odwrócił się przodem do mnie i poczułam te jego cudowne perfumy.

- Zatańcz ze mną - desperacko wyszeptał, łapiąc mnie za dłoń. - Proszę, tylko jeden taniec.

Po chwili namysłu skinęłam delikatnie głową na 'tak'. Poszliśmy na parkiet i na (nie)szczęście puścili coś wolnego.  

Nie minęła chwila i poczułam jak jego ręce zaciskają się na mojej tali, więc nie zostało mi nic innego niż zarzucić mu ręce na szyję, co też zrobiłam.

Po chwili poczułam jego usta na mojej szyi, składał delikatne, mokre pocałunki. Delikatnie przymrużyłam oczy i wtuliłam głowę w zagłębienie jego szyi. Westchnęłam delikatnie i właśnie w myślach przeklinałam siebie za to, że okazałam słabość.

- To było nie miłe - powiedział Ian. Podniosłam głowę i na niego spojrzałam. Co było nie miłe?

- Co masz na myśli? - uniosłam jedną brew do góry.

- Zapytałaś mnie o moją partnerkę, a wiesz, że zaprosiłem Ciebie - patrzył mi w oczy, wciąż kołysząc się ze mną w rytm muzyki.

- Nie, nie miałam na myśli mnie - zmarszczyłam delikatnie brwi. - Aaron mi powiedział, że zaprosiłeś Mandy i, że.. - Ian przerwał mi, łącząc nasze usta w namiętnym pocałunku. Cała się spięłam, nie wiedziałam co mam zrobić. Ostatecznie odwzajemniłam pocałunek, kładąc jedną dłoń na jego policzku, on za to przyciągnął mnie jeszcze bliżej siebie, o ile było to możliwe.

Po pocałunku spojrzeliśmy sobie głęboko w oczy i szczerze nie wiedziałam co mam zrobić.

- Przestań go słuchać - pokiwał głową. - On gada same głupoty, żeby nas skłócić - musiał podnieść głos bo muzyka grała głośno.

- Jak na razie to Tobie samemu idzie dobrze - za pyskowałam.

- Tak? Taki kochany Aaron, który niby się stara właśnie zaliczył przyjaciółkę panny młodej w kiblu - kiwnął głową na Aarona, który kierował się z toalet w stronę stołów, z piękną blondynką w czerwonej sukni u swojego boku.  

Uniosłam brwi w zdziwieniu na co ten złapał mnie za dłoń i wyszliśmy do ogrodu, przepięknego ogrodu. Zaczęliśmy iść wzdłuż jednej z alejek i na samym jej końcu usiedliśmy na ławce. Nie było widać stąd sali, za to muzykę wciąż dało się słyszeć.

Patrzeliśmy sobie w oczy, nie wiem ile to trwało, pare sekund? a może minut? Nie wiem, ale jest taki piękny, że mogę patrzeć na niego całe moje życie.

_

Następny rozdział BĘDZIE OSTATNIM rozdziałem My boyfriend's brother

Kocham was <3

Chcielibyście drugą część opowiadania?