Niezdecydowane (cz.2)

Sky^

-Sądzę,że to była jedna z najlepszych decyzji jaką mogłyśmy podjąć-odpowiedziałam.-Rozumiem-powiedziała nie zbyt zadowolona wychowawczyni.
Nie rozumiałam jednej rzeczy dlaczego oni się tak wszyscy gapią.Kiedy w końcu dała nam już te papiery,chciałyśmy już wyjść kiedy do klasy weszła cała nasza ukochana klasa(ten sarkazmu).Obydwie z Jessiką stałyśmy zdezorientowe.

-Wiemy,że nie chciałyście,żeby ktokolwiek wiedział o tym,że wyjeżdżacie do Nowego Jorku,ale bardzo chcieliśmy zrobić wam niespodziankę i strasznie będziemy za wami tęsknić-powiedziała na jednym wdechu Julka  
-Jeju dziękujemy my tak samo-powiedziałysmy razem z Jess.Po około 10minutach pożegnania się ze wszyskimi wszyscy wrócili do klas w tym my.
***Na przerwie*** Jess

Widziałaś ich?Patrzyli jakby chcieli nas zabić, ale dlaczego haha?-zapytała.-Skąd mam wiedzieć, byli smutni, że nie będą mogli na nas się już nigdy gapić.-powiedziała Sky.-Tak napewno dlatego,wzruszyła ramionami roześmia Jess.
Sky^
idziemy korytarzem,kiedy nagle słyszę jak ktoś mnie woła.Odwracam się i nie wierzę, że to on..Powiedziałwm,że nie wierzę, dlatego że on właśnie szedł w moją stronę i krzyczał moje imię, a tym kimś był Zac.
Zac^
Kiedy weszła do klasy razem z jej koleżanką ucieszyłem się gdyż znowu mogłem ją zobaczyć.Nie wiem dlaczego po prostu nie podejdę do niej i nie zagadam.Taka myśl ciąży mi przez rok.Moje rozmyślanie przerwało to,kiedy ich klasa powiedziała, że będą za nimi tęsknić,ponieważ wyjeżdżają do samego Nowego Jorku. Zamarłem.Nie mogłem w to uwierzyć. Musiałem coś zrobić, ale co ja mogę?Nic.Było za późno, może chociaż uda mi się z nią przed wyjazdem pogadać.Potem spojrzałem na Grega który próbował przyjąć do myśli to co przed chwilą usłyszał.Jemu natomiast podobała się Jess.Wszystko było by dobrze,gdyby nie fakt,że on już ma dziewczynę.