Murtagh - 31 (fanfiction)
- "Jak myślisz, Eragonie? Grozi nam tu coś?" - Safira odezwała się w myślach swego Jeźdźca, stojąc na granicy krainy, w której do tej pory mieszkali oraz ...
- "Jak myślisz, Eragonie? Grozi nam tu coś?" - Safira odezwała się w myślach swego Jeźdźca, stojąc na granicy krainy, w której do tej pory mieszkali oraz ...
Rozdział 1 -Jen! Chodź, bo się spóźnisz do szkoły! Z rozmyślań wyrwał mnie głos mamy -Idę Wstałam i ruszyłam do łazienki Stanęłam przed lustrem. Moje 16 letnie ...
Zamrugał nerwowo, aby odpędzić siłę, która w nim wzrastała. Jego ciało sie trzęsło a oddch był niepokojąco szybki. Płonął, w środku cały Matt sie palił ...
Cierń mruknął tylko cicho i pozwolił sobie założyć siodło, a potem cierpliwie czekał aż jego Jeździec spakuje juki i wdrapie mu się na grzbiet. Kiedy mężczyzna ...
Prawda - Serino, to ostatni moment na powiedzenie prawdy! - Cicho! Ściany maja uszy, a Fabrycy może wrócić w każdej chwili - zniżyła głos do ledwie słyszanego szeptu ...
"Wysoka Fala Nonsenso-Spontanu" Fruwał między jasnoszarymi chmurami na tle niebieskiego nieba. Wylądował na jednym z obłoków. Padał deszcz miniaturowych znaków ...
Odliczanie kolejnych dni, godzin i minut od zawsze wprowadzało ją w zupełnie nowy, może i w pewnym sensie, magiczny świat. Nie ważne, czy chodziło o dzień Jej urodzin ...
Zaatakowanie wioski było prostsze, niż mogło się wydawać. W tamtych czasach miano Normanów znali prawie wszyscy i doskonale wiedzieli, że należy się ich strzec ...
Po rozmowie z przyjaciółką Hermiona wróciła cicho do siebie. Miała nadzieję, że Ślizgona nie będzie w salonie Prefektów, ale po raz kolejny okazało się, że los ma ...
W Dziecinie panowała cisza. Nie miałem odwagi puścić muzyki. Nie miałem odwagi mówić głośno o tym, co wydarzyło się kilka minut wcześniej. Nie miałem nawet odwagi ...
George stał i czekał, kiedy pozwolą mu mówić. – Wiedziałem, że dasz radę. Ten łysy nie jest tak szybki, ale ma bardzo odporną szczękę. Cios ma okropnie silny. Ty ...
Rozdział 16 Zamek Ainay-le-Vieil. Październik 2014 Słońce dawno już wzeszło i oświetliło ciepłym złotym blaskiem dachy zamku. Nad otaczającymi je łagodnymi wzgórzami ...
Szła powoli, uważając na kolejne kupki śliskich, pożółkłych liści. Brakowało jej teraz jeszcze tylko wizyty w szpitalu ze zbitą kością ogonową lub - co gorsza ...
Ruszyłem w stronę pola ćwiczebnego, położonego na tyle daleko, by nie straszyć zwierząt, ale też na tyle blisko, by mieścić się przed murem wioski, bez wścibskich oczu ...