Nigdy nie spoglądaj wstecz. cz.10

-Emily, jesteśmy na miejscu -mówi Shane lekko potrząsając mnie w ramię.  
-Słodko spałaś, ale musiałem Cię obudzić -kończy i uśmiecha się.  
Patrzę na niego zaspanym wzrokiem i odpowiadam:  
-Zasnęłam? Jak długo spałam? -pytam zdziwiona i odwracam się w stronę okna. Na dworzu nadal jest jasno, ale nie mam pojęcia gdzie jesteśmy.  
-Jak zawsze za dużo zadajesz pytań -mówi po czym zaczyna się śmiać.  
-Zaraz zobaczysz.  
W samochodzie jest duszno, więc otwieram szybę i już po kilku sekundach czuje na twarzy zimny powiew wiatru. Krajobraz za oknem wydaje się inny. Już nie ma domów, a dookoła jest pełno łąk, na których rośnie dużo kolorowych kwiatów.  
Gdzie on mnie wywiózł? -myślę w duchu po czym spoglądam w jego stronę.  
-Eee, Shane? -dukam ze znakiem zapytania na twarzy.  
Nie patrzy na mnie, ale widzę że się uśmiecha.  
-Naprawdę jesteś niecierpliwa. Zaraz zobaczysz. Już niedługo.  
W tle nadal gra muzyka z tym że trochę ciszej. I nagle w oddali już widzę. Nawet zapach się zmienił, jest inny.  
Wiatr wpadający do środka samochodu wydaje się świeży, a zarazem orzeźwiający. To pewnie dlatego że właśnie mijamy ogromne, piękne morze. Zabrał mnie nad cholerne morze!  
Nie wiem czy bardziej jestem zaskoczona czy szczęśliwa. Chyba to i to.  
Kiedy Shane widzi moją rozpromienioną twarz, mówi:  
-Nie ekscytuj się tak, to nie wszystko.  
-Jak to? -pytam zdziwiona.  
-Zobaczysz później. Teraz pójdziemy na spacer, co Ty na to?  
-Brzmi super. A i dziękuję -odpowiadam po czym całuje go w policzek.  
Po kilku sekundach spogląda w moją stronę i widzę błysk w jego oczach.  
-Zawsze do usług -odpowiada i szczerzy się.
Chyba zacznę robić Ci częściej takie niespodzianki.  
Czerwienie się i odwracam w stronę okna, podziwiając błękit fal.

Shane parkuje samochód na parkingu obok jakiegoś baru.  
Oboje wysiadamy i kierujemy się w stronę plaży. Dookoła chodzi sporo ludzi i wszyscy wydają się być szczęśliwi. Szczęśliwi samo jak ja w tej chwili. Bo która dziewczyna nie byłaby zadowolona będąc w takim miejscu i to z takim chłopakiem? Uśmiecham się pod nosem i słyszę jak Shane mówi:
-Co Cię tak rozbawiło? -patrzy na mnie z lekkim uśmiechem na twarzy.
-Nic takiego, po prostu cieszę się że tu jestem, z Tobą. Kiedy spoglądam na niego, widzę że jest zaskoczony tym co powiedziałam, a nie powinien być.
Gdy dochodzimy do piasku, zdejmuje swoje trampki i zaczynam biec w stronę wody. Nawet nie patrzę na Shane'a, po prostu biegnę. Gdy moje stopy dotykają wody, nawet nie jestem zdziwiona że jest ciepła. W końcu jest lato, a woda ciągle się nagrzewa. To takie przyjemne uczucie -myślę i odwracam się, szukając wzrokiem mojego towarzysza.  
Shane stoi kilka kilka metrów dalej i widzę że mi się przygląda. Posyłam mu szeroki uśmiech i macham żeby do mnie podszedł. Odpowiada uśmiechem i i zaczyna iść w moją stronę.  
Kiedy stoi już obok mnie, obraca mnie w drugą stronę.
-Właśnie tam pójdziemy później -mówi i pokazuje na coś co jest w oddali. Patrzę w tamtą stronę i moim oczom ukazuje się dużo kolorowych świateł. Moje oczy powiększają się. To przepiękny widok.  
-Czy to wesołe miasteczko? -pytam z ekscytacją.
-Bingo! Wiedziałem że się ucieszysz, ale nie sądziłem że aż tak bardzo -odpowiada, śmiejąc się. Cieszę się że i Ty jesteś zadowolona.  
-To naprawdę miłe, dziękuję -mówię i przytulam go.  
Jego błękitne oczy są tak samo piękne jak morze za nami. Spogląda na mnie, jednak nie uśmiecha się. Niebo nad nami zaczyna przybierać szare odcienie. Wiatr zaczyna wiać trochę mocniej, ale to nam nie przeszkadza. Stoimy naprzeciwko siebie i patrzymy sobie w oczy nie ukazując przy tym żadnych emocji. Jednak wiem że tak samo on jak i ja mamy ich teraz zbyt wiele.  



Hej, to znowu ja! 🤗  
Kolejna część, zobaczymy czy wam się spodoba, mam nadzieję że tak 😎  
Miłego czytania i kolejna już wkrótce 😋