Vive la F... - cz. 22. The Londoner.
„Maybe it’s because I’m a Londoner, Londoner…” Męski ciepły głos rozchodził się śpiewem po pokoju. „Ładnie…” – Cathrine powoli otwierała oczy ...
„Maybe it’s because I’m a Londoner, Londoner…” Męski ciepły głos rozchodził się śpiewem po pokoju. „Ładnie…” – Cathrine powoli otwierała oczy ...
Pierwsza noc po powrocie ze szpitala okazała się zbawienna dla jego ciała. Obudził się wypoczęty, ale przede wszystkim bez lęku o to, że jego bliskim może się coś ...
Rzadko wdawałem się w bójki. Przeważnie próbowałem zażegnać konflikt przed rozlewem krwi, ale gdy spotkało się dwóch osiłków, do których nic nie docierało nie było ...
- Pojebało cię stary, przecież oni ci dom rozpierdolą. – Stwierdził Tomek, po czym wyprowadził na garde kumpla serie ciosów zbyt skomplikowaną, i dynamiczną, by ją tu ...
- Będzie ich ośmiu. Osiem ofiar – powtórzyła Patrysia. - Nieskończona ósemka właśnie powstała. - OK, tu wszystko jasne, dalej – przytaknął Michael, przysiadając ...
Od momentu spotkania z radą nadzorczą wyczekiwał tego dnia jak żadnego innego. Euforia i przypływ nowej energii były aż niemożliwe z powodu jego odejścia. Uwielbiał ...
Pierwsze spojrzenie Moje odejścia są dla mnie taką udręką. Gdy stawiam krok za krokiem zawsze wpatruję się w bramkę z czarnego kątownika, zwieńczoną ostrym ryflowanym ...
Następny dzień w szkole, mija tak samo jak każdy. Nic nowego, poza ślinieniem się na widok JEGO, maturzysty który mnie nie zauważa. Mam już 17 lat, chodzę do 2 liceum ...
Dwie pary oczu długo wpatrywali się w siebie w skupieniu, żadne z nich nie chciało powiedzieć nawet słowa, nie chciało się zdradzić nawet najmniejszym gestem. Ani Alex ...
Rozdział 3 Roman /Leati - Dziękuję – powiedziałem, kiedy opuszczałem gabinet lekarza. Stanąłem za zamkniętymi drzwiami i patrzyłem na przechodzących obok mnie ludzi ...
Jedno wspomnienie… Ciało leżące bezwładnie na wyłożonej parkietem podłodze… Dziecko wpatrzone pustym wzrokiem w twarz zapłakanej rodzicielki… Matka próbująca ...
– Nie jestem odoksyjnym chrześcijaninem. Co prawda, miałem tylko jedną kobietę. Żonę. – Jesteś rozwiedziony? – Jestem wdowcem. Jej twarz się zmieniła. Posmutniała ...
Duży, ciemny pokój. Na łóżku z baldachimem siedzi piękna, lecz smutna dziewczyna. Ma piękne niebieskie oczy i długie, czarne włosy. To Angelina. Jej rodzice zginęli ...
Do czytania dla wszystkich! — Po raz setny powtarzam, nie wiem jak to robię! — Simon męczy mnie od czasu pierwszego treningu, o sam ledwo tworzy noże, a mnie bez problemu ...
Budzę się w nieznajomym mi pokoju. Rozglądam się dookoła i zauważam obok siebie Jera. Uśmiecham się do siebie i patrze na niego przez chwilę. Wstaje z łóżka ...