Umowa cz.16

-Wolałabym wiedzieć.
-Już niedaleko.
-Jerzy, bo wysiądę.
-W samej bieliźnie, nie wiedząc jak wrócić do domu?
-Jeśli mi nie powiesz, to właśnie tak.
-Okej. Niedaleko stąd jest takie jeziorko w lesie... -zaczynałam się trochę bać. Zauważył strach w moich oczach, co bardzo go rozbawiło.
-Nie ufasz mi co?
-Szczerze? W tym momencie ani trochę. -coraz bardziej go bawiłam.
-Spokojnie. Mam tam domek, przenocuję cie, skoro nie chcesz wracać do domu.
Z jednej strony, to było rozwiązanie idealne, ale z drugiej... spędzić noc w jakimś domku w lesie na odludziu z chłopakiem, którego praktycznie nie znam? Mogłam wrócić do domu.
-Ty na prawdę się mnie boisz...
-Ciebie? Nie... Boję się swojej głupoty.
-W sumie, mógłbym być jakimś psychopatą...-znowu się ze mnie nabijał. Uderzyłam go dłonią w ramię, próbując ukryć uśmiech na mojej twarzy. Chciałam go skarcić za straszenie mnie, jednak nie potrafiłam tak naprawdę się na niego zdenerwować.
Zjechaliśmy już z głównej drogi, przez parę minut jechaliśmy przez las, aż dotarliśmy na miejsce.
Jezioro było dość duże, z każdej strony otaczały je lasy, domek za to był mały, drewniany, w połowie umieszczony na pomoście nad wodą. W świetle księżyca wszystko to wyglądało naprawdę zjawiskowo.
-Jak Ci się podoba?
-Pięknie tu jest.
-Chodź, dam Ci jakieś ubrania.