Mundo Misterioso cz.15
Kiedy już się od niego odsunęłam znowu napotkałam jego spojrzenie. Te przecudne oczy, w których widziałam maleńkie iskierki, patrzyły na mnie… po chwili na jego twarzy ...
Kiedy już się od niego odsunęłam znowu napotkałam jego spojrzenie. Te przecudne oczy, w których widziałam maleńkie iskierki, patrzyły na mnie… po chwili na jego twarzy ...
Czy mama widziała na zdjęciu to samo, co ja? Moją sponiewieraną, zmasakrowaną twarz? Ale przecież, gdy spojrzałam na to zdjęcie zaraz po niej, wszystko było w porządku ...
HEJ - sms od Olki. HEJ IDZIEMY NAD STAW? - nie chce mi się.. z resztą co byśmy tam robiły? PO CO? - odpisałam. BĘDZIE DUŻO FAJNYCH CHŁOPAKÓW - akurat nie chcę żadnego ...
Witamy. Opowiadanie piszemy wspólnie. Aurora i Alexathame. Mamy zamiar pisać na zmianę kolejne odcinki. Być może będziemy niektóre odcinki pisać razem i po korekcie ...
Od razu skierowała się w stronę centrum. Po drodze wynajęła powóz, by oszczędzić trochę czasu. Bez problemu znalazła odpowiadające jej stroje, a potem pojechała do ...
Nasz tułacz po uregulowaniu opłaty za wstęp przekroczył bramę stolicy Cesarstwa. Nazywana Ingrid po tragicznie zmarłej żonie pierwszego cesarza. Otaczały ją wielkie mury ...
- Jak mogłeś? – warknęłam do brata, gdy tylko udało mi się porozmawiać z nim na osobności. - O czym ty mówisz? - Obiecałeś mi, że oddasz mi część Caldarii pod ...
Veronika, ignorując już Edgara, podeszła do Gerta, stanęła przed nim i przez chwilę tylko na siebie patrzyli. – Nie zgadzam się – powiedział, a ona go pocałowała ...
Promienie wschodzącego słońca zabarwiły na różowo białe żagle, częściowo zniszczonego, trójmasztowego okrętu-karaweli. Dzielnie odpierał on ataki dużo większego i ...
- Jesteś chędożonym skurwielem, wiesz? - warknęła w jego stronę, gdy z lekką pogardą przypatrywał się jej kolejnym próbom wspięcia się na siodło. Pokręcił tylko ...
Ochroniarz pojechał w przeciwnym kierunku od zakapturzonej postaci, po czym skręcił w boczną uliczkę, znikając wszystkim z pola widzenia. Chwilę po tym zza świątyni ...
– On prawdopodobnie wiedział, że pani tu przyjdzie – powiedział wreszcie. – Tak mi się wydaje. – Więc proszę mu pogratulować daru jasnowidzenia. – Nie wiem, kim ...
Zmierzając w stronę chaty wodza, ciągle rozmyślałem nad wyprawą za mur. Czy miejsce, które kiedyś zwałem domem nadal nim jest? Czy stało się zupełnie obce ...
– Nie widziałaś Helmuta? – zaczepił ją Filip, gdy opuszczała zajazd. – Nie – zaprzeczyła, przystając. – Chyba trzeba się będzie rozejrzeć – powiedział ...