" Historia " cz.18

Przepraszam, ze tak późno dodaje ta część i jest ona dość krótka, ale nie miałam weny i czasu. Ta będzie inna niż wszystkie, pisana z dwóch perspektyw. Mam nadzieje, że się wam spodoba. Pozostawcie po sobie ślad. Miłego czytania. Pozdro Ari
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


                            ~~~~~~~~ Diego ~~~~~~~~

Wyciągnęła mnie na dwór w samych dresach. Nie potrafiłem się powstrzymać, pochyliłem się nad nią i złączyłem nasze usta w namiętnym pocałunku. Odsunęła się i spojrzała za mnie. Podejrzewałem, że to może być mój przyjaciel. Powoli się odwróciłem. Adriano patrzył raz na mnie raz na Sarę. Wiem, ze gdybym posunął się za daleko to bym oberwał. Ona jest dla niego jak siostra. Dużo przeszła i wiem, że muszę uważać. Nie jestem taki jak jej były. Nigdy nie zrobię nic wbrew jej woli. Gdy położyła dłoń na moim ramieniu poczułem ciepły deszcz przechodzący przez moje ciało. Pierwszy raz dotyk jakiejkolwiek dziewczyny wywołał u mnie coś takiego. Ona jest wyjątkowa pod różnymi względami. Z rozmyślania wyrwał mnie głos przyjaciela " Diego musimy pogadać ". Zostawiłem dziewczynę i poszłam za nim do domu. Moje mięśnie się spięły. O co mu chodzi ? Nie zrobiłem nic złego.
                            ~~~~~~~~ Sara ~~~~~~~~
Kiedy " brat " zawołał go wystraszyłam się. Powolnym krokiem ruszyłam w stronę stajni. Konie zawsze mnie uspokajają. Gdy weszłam do środka spostrzegłam wuja przy jednym z boksów. O nie odkrył moją tajemnicę. Ruszyłam w jego stronę ze strachem w oczach. Może nie będzie zły i zrozumieć mnie tak jak Adriano. Oparłam się o drzwi boksu i spojrzałam na konia. Teraz leżał w rogu z opuszczonym łbem. Do moich oczu napłynęły łzy. Widok był tak smutny, ze nie da się go opisać słowami. Oparłam głowę na dłoniach i pozwoliłam dać upust swoim emocjom. Chciałabym mu pomóc, ale nie wiem jak. Z rozmyślania wyrwał mnie głos wujka. " Sara skąd to zwierzę się tu wzięło ". Nagle otrząsnęłam się z amoku, wszystkie mięśnie się spięły. Odetchnęła głęboko " Nie mogłam go tak zostawić na dworze. On jest bezbronny i skrzywdzony ".Chciałam powstrzymać szloch. Z trudem mi się udało. Otworzyłam zasuwę, weszłam po woli kierując się w stronę konia. Zwierzę podniosło się z trudem i spojrzał na mnie. Wystawiłam dłoń i czekałam. Ogier powoli zrobił parę kroków, wyciągnął szyję i ciepłymi chrapami dotknął opuszków palców. Na mojej twarzy pojawił się lekki uśmiech. Wsunęłam dłoń do kieszeni, wyciągnęłam kostki cukru. Położyłam je na wyprostowanej dłoni. Zwierzę zlizało je. Powoli podeszłam bliżej, bałam się że mogę go spłoszyć. Ostrożnie zbliżyłam dłoń do jego boku. Cofnął się, powołanymi krokami będę się starać odbudować jego zaufanie. Wyszłam z boksu zamykając za sobą zasuwę.

                     ~~~~~~~~ W tym samym czasie Diego ~~~~~~~~

Znalazłem się w salonie. Spojrzałem zdziwiony na przyjaciela. Ten ręką kazał mi usiąść. Zrobiłem to. Spojrzał na mnie i wysyczał " co robiłeś w jej sypialni ". O cholera. Zapomniałem o tym i co ja mam mu powiedzieć. Nie robiliśmy nic złego. Głośno wypuściłem powietrze. Wstałem i unikając wzroku Adriano zacząłem mówić " Nie robiliśmy nic złego. Zrozum nie mogłem patrzeć jak płacze. Wiesz dobrze ile przeszła i dalej próbuje z tym walczyć.Ten dupek mocno ją zranił, ja taki nie jestem znasz mnie. Nie bawię się uczuciami dziewczyn. Zakochałem się w Sarze i nie zrobię nic w brew jej woli. Jakim sposobem po raz kolejny wszedł do jej sypialni ". Nie chcę wiedzieć co by się stało gdyby mnie tam nie było. Potrząsnąłem głową na wspomnienie z rana. Uświadomiłam sobie, że ona jest moim całym światem. Gdy ujrzałem ją po raz pierwszy byłem onieśmielony. Jeszcze rządna nie wywołała we mnie czegoś takiego. Może to jest ta, na którą czekałem