Stalker? (14)

Gdy obudziłam się, wszyscy jeszcze spali. Spojrzałam na wyświetlacz telefonu, okazało się że jest dopiero po 6. Poszłam do toalety, tak aby nikogo nie obudzić. Gdy miałam wrócić na kanapę, postanowiłam, że zrobię coś do jedzenia. Przyzwyczailiśmy się już i kiedy przychodzimy do siebie, każdy z nas czuje się jak we własnym domu. Zrobiłam sobie jajecznicę i poszłam do stołu. Jadłam, jadłam i jadłam, tak byłam zajęta tym jedzeniem, że nie zauważyłam jak wyświetlacz mojego telefonu się włączył. Dopiero, gdy zmyłam po sobie naczynia, wzięłam telefon do ręki i spojrzałam. Zamarłam.  
Mama: Lenka, mieliśmy po drodze mały wypadek. Nie martw się, nic wielkiego nam się nie stało, tylko jakieś stłuczenia. Ale i tak będziemy musieli zostać w szpitalu, na wypadek gdyby pokazały się jakieś powikłania. Nie martw się, wszystko będzie dobrze. Kocham, mama   
Dlaczego ona do mnie nie zadzwoniła?! Nie wolno takich rzeczy pisać przez SMS-y... Yhh, musze jej to uświadomić jak wrócą. Dobrze, że nic im się nie stało.  
Usłyszałam huk. Odwróciłam głowę i zobaczyłam Jagodę leżącą na Harry'm. Nie wiem jakim cudem, ale się nie obudzili. A jednak. Michał wstał z podłogi. Przez chwilę patrzył na resztę, zdezorientowanym wzrokiem, ale potem chyba zauważył, że mnie nie ma i zaczął się rozglądać.  
- Jestem tutaj. - powiedziałam. Odwrócił głowę i uśmiechnął się do mnie. Odwzajemniłam uśmiech.  
- Hej. - powiedział i podszedł bliżej.  
- Zrobić jajecznicę? Ja juz jadłam, ale wydaje mi się, że reszta zaraz się obudzi... - zwróciłam swój wzrok w stronę kanapy.  
- Chętnie. Obudzę ich. - powiedział i zanim zdążyłam się zorientować Maks z Harry'm już stali na nogach, ale Jagoda do tej pory się nie obudziła. Ona mogła by spać cały dzień...  
- Zostawcie ją. Nic jej nie obudzi... Nie raz się o tym przekonałam. - zaśmiałam się.  
Zrobiłam jajecznice dla chłopaków i usiadłam z nimi przy stole. Rozmawialiśmy o szkole. Nie czuliśmy się w niej bezpiecznie, z wiadomych przyczyn... Powiedziałam chłopakom, o tym ze moi rodzice mieli wypadek, ale że to nic poważnego. A potem dostałam SMS-a.  
Stalker: Jak rodzice?  
Szok na mojej twarzy musiał być bardzo widoczny, bo chłopaki z jajecznica w buzi, patrzyli na mnie z wyczekiwaniem. Przeczytałam im SMS-a. Harry wziął ode mnie telefon i coś napisał.  
Ja (czyt. Harry): Skąd wiesz co się stało?  
Stalker: Mam źrodła i znajomości.  
Wzięłam z powrotem mój telefon od Harry'ego.  
Ja: Czyli, że to twoja sprawka?  
Stalker: Nie zaprzeczam.  
Ja: Ta próba porwania to też ty?  
Stalker: To już nie chcesz wiedzieć kim jestem?  
Ja: Wiem kim jesteś. Jesteś potworem. Zostaw mnie w spokoju.  
Stalker: Nie mam takiego zamiaru. Pozdrów przyjaciół i przekaż, że jajecznica już chyba wystygła.