i później jest już tylko lepiej...a później znowu wszystko się wali cz.5

Heeej, to jest część piąta, sorki że wczoraj jej nie dodałem ale byłem zajęty, jutro moze bedzie szósta część

Następnego dnia obudził mnie płacz dziecka, z przyzwyczajenia szybko wstałam i podbiegłam do łóżeczka. Dopiero po chwili się zorientowałam, że przecież ona została wyleczona z tej cholernej choroby, no cóż nie patrzmy w przeszłość było minęło, ważne, że teraz jest wszystko dobrze. Kiedy Van przestała płakać poszłam do kuchni z nią na rękach i postawiłam mleko na kaszkę. Posadziłam dziewczynka do krzesła, a ja poszłam po laptopa. Jak przyszłam do kuchni zaczęłam robić kaszkę, a kiedy skończyłam nakarmiłam Vanesse, a następnie przeniosłam ją na dywan, gdzie było pełno zabawek. Wzięłam laptopa na kolana i włączyłam portal plotkarski, pierwsze co rzuciło mi się  w oczy, to pełno zdjęć Harrego widzianego w Polskim szpitalu, na lotnisku itp, jedno zdjęcie przykuło moja szczególną uwagę, a mianowicie Harrego przytulającego się Harrego z jakąś dziewczyną, a następne pokazywało jak się całują, dobrze że w policzek. Pewnie jego koleżanka lub przyjaciółka. Miała blond włosy z prostą grzywką, jasno niebieskie oczy. Następne zdjęcie jakie zobaczyłam   
przedstawiało ją i Harrego trzymających się za ręce.  Tak, to była Taylor. Dzwonię do niego,  
- Halo. - usłyszałam już po pierwszym sygnale.
- Co to są za zdjęcia? - zapytałam.
- Jakie? - zapytał zdziwiony.
- Kurwa, jak to jakie te z tą blondyną! - krzyknęłam. - Chciałeś spróbować, ok zgodziłam się, ale żeby następnego dnia zdradzać, sorry, ale to trochę dziwne jest, nie uważasz? - zapytałam.
- Aaaa, o te zdjęcia chodzi, to nie jest moja dziewczyna, my musimy udawać, że jesteśmy razem żeby było głośno i o 1D i o Taylor, także nie masz się czym przejmować, spokojnie. - powiedział spokojnym głosem.  
- Czemu nie powiedziałeś mi? - zapytałam z wyrzutem.
- A co miałem ci powiedzieć? Możemy spróbować jeszcze raz, ale jest mały problem, bo w Londynie czeka na mnie udawana dziewczyna, z którą niestety musze chodzić? - zapytał w żartach.
- Na przykład, na pewno przyjęłabym to lepiej niż kiedy zoabczyłam to teraz. - powiedziałam.
- Wiem, wiem przepraszam.
- No dobra nie ważne ja muszę kończyć papa, Kocham cię. - powiedziałam.
- Ja ciebie też, papa. - rozłączyłam się.
Po chwili ze schodów zeszła Jess,  
- Hej, mogłabys popilnować Van, a ja pójdę się przebrać? - zapytałam z nadzieją.
- Jasne, biegnij. - powiedziała, a aja poszłam na górę. Kiedy weszłam do pokoju założyłam odpowiedni zestaw na dzisiejszą pogodę,     
Następnie zrobiłam lekki makijaż, uczesałam włosy i spryskałam się perfumami, szybko zbiegłam na dół. Po mnie poszła ubrać się Jessica, a kiedy zeszła wyszłyśmy na spacer po parku z Van. Chodząc po parku rozmawiałysmy ogólnie o wszystkim, tematy nam się nie kończyły. Chodziłyśmy tak około 1 godziny, aż w końcu ze zmęczenia usiadłyśmy na ławce.
- I jak tam z Harrym? - zapytała nagle Jess.
- Z Harrym, a nic, bo wiesz...