Pomocny Remek

Była sobota - wreszcie dzień wolny od szkoły. Siedemnastoletni Remek wyszedł spotkać się ze swoją dziewczyną - rok młodszą Eweliną. Ewelina już wcześniej poprosiła go żeby tego dnia pomógł jej w zakupach. Chłopak zgodził się choć za tym nie przepadał bo wiedział, że jego ukochana zawsze ma spory problem z wyborem w sklepach i dość długo to trwa. Cieszył go jednak fakt co najmniej kilku godzin spędzonych z ukochaną na widok której szalał od pierwszego wejrzenia - Ewelina była bowiem piękną, zgrabną i długonogą dziewczyną lubiącą chodzić w krótkich spódniczkach przez co żaden chłopak nie przechodził obok niej obojętnie.

Kiedy para spotkała się Ewelina na powitania dała Remkowi solidnego całusa w usta, a on z wrażenia cały się zarumienił i aż się spocił. Ciężko było mu oderwać oczy od nóg Eweliny, która, jak zwykle, włożyła krótką spódniczkę. Zwłaszcza w autobusie kiedy para siedziała obok siebie Remek nie mógł się powstrzymać i dwa razy złapał Ewelinę za kolano, a ta zalotnie szepnęła mu na ucho "Nie tutaj" czym jeszcze bardziej go nakręcała.

Kiedy wysiedli z pojazdu skierowali się w stronę galerii handlowej. Ewelina kupowała mnóstwo kosmetyków czy ubrań. Remek był bardzo podekscytowany kiedy z przebieralni wystawa jej ręka, której podawał kolejne sukienki, bluzeczki, spodnie i koszulki.  

Wreszcie po ponad 3 godzinach Ewelina stwierdziła, że ma już wszystko i mogą wracać. Niosła dwie torby z zakupami, a chłopak chciał jej z tym pomóc jednak ona odmówiła twierdząc, że to miło z jego strony, ale sama je poniesie. Kiedy byli już blisko wyjścia z galerii handlowej weszli na schody, które prowadziły do wyjścia. Było tam sporo ludzi przychodzących na sobotnie zakupy. W pewnym momencie Remkowi rozwiązało się sznurowadło. Schylił się, żeby je zawiązać, ale wtedy stracił równowagę. Aby uniknąć upadku chciał złapać się barierki przy schodach lecz ta była za daleko. W efekcie chwycił to co miał najbliżej czyli ... spódniczkę Eweliny.  

Spódniczka była na gumkę, więc natychmiast zjechała w dół ukazując bardzo skąpe, różowe majteczki dziewczyny, a sam Remek upadł. Leżąc na schodach podniósł głowę do góry, a jego oczom ukazały się gołe nogi oraz różowe gatki Eweliny. Spojrzał wyżej i zobaczył jej wzrok, który wyglądał jakby zaraz miała go zabić i w tym momencie czerwona ze wstydu Ewelina krzyknęła "Remek, co Ty robisz?!?". Miała ręce zajęte torbami z zakupami, więc nie mogła zasłonić swojej bielizny, a w dodatku na schodach obok w odwrotnym kierunku przechodziło kilkunastu chłopaków wracających z treningu piłkarskiego, którzy poruszeni całą sytuacją zaczęli gwizdać, a kilku z nich wyrwało się na głos "ale dupcia", "co za tyłeczek" itd. Słychać było także śmiechy i komentarze innych osób w galerii handlowej.

Remek wstał i uśmiechając się (czym chciał schować swój strach) uniżenie podciągnął spódniczkę Eweliny do góry, nałożył nią na jej majteczki i na koniec jeszcze ją poprawił lekko przekręcając. Błagalnie spojrzał na Ewelinę i pomyślał "Mamusiu, ratuj!". Kiedy wyszli już ze schodów Ewelina odstawiła torby z zakupami i cała zdenerwowana uderzyła Remka w policzek, oko i w głowę mówiąc do niego: "tylko majtki i tyłki dziewczyn Ci w głowie! Porozmawiamy sobie na osobności". Remek z podbitym okiem, guzem na głowie i śladzie na policzku od ręki dziewczyny rzekł sam do siebie "Ale ta moja Ewelinka to ostra dziewczynka". Potem jeszcze pomyślał "I tak miałem szczęście, że złapałem się tylko za jej spódniczkę, a nie jeszcze za jej gacioszki"...