Najemnik

Lubiłem przemierzać ulice tego miasta nocą. Wszechogarniający gwar i tłok, ustępował względnej ciszy i pustce. Ludzie nie gonili w szaleńczym pędzie, wreszcie widać było swoistą harmonię. Upalne lato zachęcało, by życie towarzyskie przenieść na noc. Ja jednak byłem w pracy. Miejsce spotkania i czas zostały wcześniej ustalone, a nie wrzucone na szybko przez dyżurnego. Prawie mogłem wszystko zaplanować, prawie, bo nie pozwoliła mi wcześniej sprawdzić tego miejsca i ludzi. Zbyła mnie krótkim "ja ich znam, bądź po północy”. Duch służbisty burzył się, jednak to ona dowodziła. Moja pracodawczyni, Pani Dominika. Od czasu gdy zostałem niespełna czterdziestoletnim emerytem, moi chlebodawcy zmieniali się dość często. Większość jednak potrzebowała usług raczej jednorazowych, dających zazwyczaj możliwość spotkania się z dotychczasowymi kumplami. Świat opiera się na znajomościach i nie ma się co oszukiwać, a jak do tego trafiała się okazja by solidnie popić … Kumple na szczęście ze mnie nie zrezygnowali, tak jak firma. Oni wiedzieli i wiedzą, co w tej robocie jest ważne. Co innego jednak przełożeni, którzy w imię poprawności politycznej zapominają o celach głównych. Przestała ich zadowalać moja skuteczność, a zaczęła przeszkadzać zwiększona wypadkowość źródeł informacji. Czy to moja wina, że ludzie tak często się potykają na prostej drodze, albo robią sobie krzywdę w inny sposób? A że lubią się dzielić ze mną tym co wiedzą, to już zupełnie było dla nich dziwne. Zupełnie tego nie rozumiem. Lubię ciężką pracę, nie brzydzi mnie też widok krwi. W sumie to jest coś w nim fascynującego, a uczucie gdy ta gęsta ciecz płynie między palcami działa wręcz jak narkotyk. Jej kolor, ciepło, świadomość znaczenia dla człowieka, podnieca i to cholernie. Pod warunkiem oczywiście, że nie należy do mnie, a to niestety też się zdarza, a w zasadzie zdarzało. Po kolejnym owocnym zdobywaniu informacji, poproszono mnie jednak bym skorzystał z prawa do emerytury, i jakoś nie mogłem tej prośbie odmówić. Tylko co zrobić z takim nadmiarem czasu i chęci aktywnego życia. Nie zdążyłem nawet nacieszyć się wolnością, gdy zadzwonił pierwszy telefon. Później następne, i następne. Fama poszła szybko, że nowa skuteczna siła pojawiła się na rynku. Założyłem jednoosobową firmę i … pojawiło się zlecenie od Pani Dominiki. Ledwie rok starszej ode mnie kobiety, która od lat prowadziła z sukcesem swoją firmę. Zaledwie pół głowy niższa, szczupła, wysportowana. Z każdego jej ruchu emanowała niepohamowana energia i pasja. Chciała długofalowej współpracy, oferując jednocześnie więcej niż przyzwoite warunki. Nie mogłem jej odmówić. Zazwyczaj potrzebowała tła, kogoś, kto stoi za nią i czuwa, a w razie potrzeby potrafi zdobyć informacje i zapewnić ich bezpieczeństwo. Kogoś kto nie zadaje zbędnych pytań, i będzie mógł po nią przyjechać niczym taksówka w środku nocy gdziekolwiek. Teraz miała mnie. Sunąłem więc w blasku latarni ulicznych ku miejscu spotkania. Wiedziałem, że się skrzywi na widok mojego auta. Ja jednak nie mogłem się przemóc, do jej SUVa. Był zbyt ostentacyjny i jak dla mnie ociężały. Miał moc, wygląd, brak mu było ducha. Moje stare, lekko skrzypiące toczydełko, chowało swą brutalną naturę pod grzeczną powłoką, ale dawało więcej, czyli to na co liczyłem najbardziej, pewność i kontrolę. Pasowało niczym majtki ze spandexu. Nawigacja podprowadziła pod dom, w willowej dzielnicy na obrzeżach miasta. Stojących kilka aut wzdłuż ulicy, kolejne dwa na podjeździe przed garażem dopełniało obrazu sielanki. Żadnych tlących się ogników papierosów, żadnych ludzi nawołujących niewidzialne psy. Cisza i spokój. Ledwie stanąłem przed furtką, rozległ się cichy brzęk elektrorygla. Ruszyłem pewnym krokiem w stronę domu. Drzwi nikt nie otworzył jednak, więc otwarcie furtki uznałem za dostateczne przyzwolenie bym to zrobił sam. Gustownie urządzone wnętrze otuliło mnie ciepło od samego progu. Przygaszone światła dopełniały tego odczucia. Nie usłyszałem jednak żadnych rozmów, jedynie dyskretny dźwięk muzyki, wiodący mą ciekawską naturę w głąb domu. Poruszałem się cicho. Taki już mam zwyczaj. Uwielbiam być tak długo niewidzialny jak to tylko możliwe. Muzyka stawała się głośniejsza, jednak nie przekraczała progu nachalności, wraz z moim zbliżaniem się do jej źródła. Przyśpieszyłem gwałtownie, gdy do mych uszu dobiegł odgłos jakby szamotaniny i stłumionych jęków. Gdy dotarłem jednak do celu równie gwałtownie się zatrzymałem. Mym oczom ukazał się widok, którego raczej się nie spodziewałem. Moja szefowa siedziała pomiędzy dwiema innymi kobietami, z których każda obsypywała ją pocałunkami. Jedne brutalnie wpijające się w jej usta, drugie zaś składane czule na szyi i płatkach uszu. Ręce błądzące po jej smukłym ciele i westchnienia, cały ogrom westchnień rozkoszy. Obserwowałem jak jedna z dłoni sunie wzdłuż uda, by zniknąć pod sukienką. Pojawiający się na jej skórze dreszcz, przerodził się po chwili w całą ich serię. Rytmiczne ruchy dłoni spowodowały ciche odgłosy mlaśnięć. Mogłem sobie jedynie wyobrazić, ten ogrom wilgoci, w którym niknęły zachłanne palce. Inna dłoń uwolniła piersi. Tę zgrabną parę zawsze widywałem zasłoniętą bielizną stosowną kobiecie biznesu, która czasem pojawiała się pod bluzkami czy innymi elementami garderoby. Teraz oddawały się bezwstydnie pieszczotom, kurcząc drobne ciemne brodawki. Ukryta pod sukienką dłoń zaczęła się wycofywać ciągnąc za coś za sobą, robiła sobie miejsce do wygodnej penetracji. Zwinięte na udach majteczki wydawały się kompletnie przemoczone, a dłoń szybko powróciła na poprzednią pozycję, wznawiając rozkoszną pracę. Efekt przyszedł nagle. Wyprężone w łuk ciało, drżało. Uda ścisnęła gwałtownie, więżąc w swym wnętrzu ruchliwego intruza, wydając równocześnie głośny jęk ze swoich ust. Nigdy nie było mi dane widzieć na jej twarzy takiej euforii. Sukces biznesowy jaki osiągała niewątpliwie dawał satysfakcję, teraz jednak nią kipiała. Nigdy nie zatrzymywała się po sukcesie, parła twardo na przód. Tak i teraz ruszyła do ofensywy, choć jej ciało nadal drżało. Pozbyła się z ud majtek. Padła na kolana, rozchylając uda właścicielki ręki – intruza. Zadarła jej spódniczkę i przyssała się do jej skarbu. Wypinała się na mnie. Choć nie widziałem jej nagości, tyłeczek wyglądał nad wyraz kusząco. Wyobraźnia dopełniała reszty. Maluch prężył się w spodniach. Poczułem na sobie czyiś wzrok. Popełniłem błąd. Straciłem czujność. Chciałem odwrócić się gwałtownie, jednak ktoś już stał tuż obok. Położył palec na swoich ustach, nakazując zachować ciszę. Kobiece ciała przed nami obnażały się z każdą minutą mocniej. Powietrze przesycał zapach seksu. A my staliśmy we dwóch czekając na kolejne zdarzenia. Te nasilały się z każdą minutą. Przybysz nagle ruszył z miejsca i podszedł do kobiety, która wraz z panią Dominiką pieściła jej wybrankę. Opuścił spodnie, rozłożył jej nogi i wszedł bezceremonialnie w nią do samego końca. Nadał swemu ciału mocny, rytmiczny ruch. Widać mało było mu jeszcze doznań gdyż wyciągnął dłoń w stronę piersi mej chlebodawczyni. Spięła się i gwałtownie odsunęła, prawie nie przerywając dawanych partnerce pieszczot. Musiałem interweniować. Zdecydowanym ruchem złapałem go za rękę wykręcając boleśnie. Chciał coś powiedzieć, lecz głos uwiązł mu w gardle. Argumentem nie do odrzucenia, w postaci widoku wylotu lufy, był wystarczająco wymowny. Jego kochanka objęła go nogami, łagodząc ból ego głębokim pocałunkiem. Chciałem znów się oddalić, gdy szefowa obróciła do mnie swą wilgotną od soków twarz i wyszeptała błagalnie – Moja torebka... włóż mi … szybko – po czym wróciła do wykonywanej czynności ze zdwojoną energią. Zdezorientowała mnie. Rozejrzałem się po ogarniętym półmrokiem pokoju. Torebka leżała na małym stoliku. Otworzyłem ją, a w środku oprócz telefonu, kluczy, chusteczek, znalazłem zapasowe majtki i satynowy woreczek. Domyśliłem się, że to właśnie jego zawartość zapragnęła mieć w sobie. Wydobyłem z niego malutki wibratorek. Taką kieszonkową odmianę. Mimo swych skromnych rozmiarów, i tak sprawiał wrażenie drogiego. Wiedziałem, że lubi otaczać się zbytkiem. Wróciłem do niej dzierżąc malutką zdobycz w twardych dłoniach. Podniosłem sukienkę, układając jej materiał starannie na plecach. Nie chciałem by wracała do domu pognieciona, przicież doceniałem jej elegancję. Teraz za to mogłem jednak podziwiać jędrny tyłeczek i lśniące, rozchylone, delikatne płatki skarbu. Włączyłem urządzenie i wsunąłem w nią delikatnie. Weszło bez trudu. Dopychałem je kciukiem, resztą dłoni masując pozostałą część cipeczki. Każdy skurcz jej maleństwa, którego źródłem była bądź rozkosz, bądź jakikolwiek ruch, powodował jego wysuwanie. Irytowało mnie to straszliwie. Nie jestem z kamienia, choć mój przyjaciel już uzyskał taki stopień twardości. Wyciągnąłem z niej tę śmieszną zabawkę, rozpiąłem spodnie i klęcząc między jej nogami przystawiłem główkę do wilgotnego wejścia. Zamarła na moment, po czym sama z impetem nadziała się na mojego przyjaciela. Penetrowałem ją głęboko, czerpiąc z tego niebywałą przyjemność. Czułem jej bliskość na każdym milimetrze swojego przyrodzenia, ale głównie czułem jej zadowolenie. Pracowicie zaspokajałem tę potrzebę. Chyba skutecznie gdyż całkiem przerwała dawanie przyjemności swej kochance, koncentrując się na sobie. Cały czas kontrolowałem jednak czy ręce nieznajomego, mimo ostrzeżenia, nie szukają do niej drogi. Na szczęście skupił się na swojej partnerce, więc i ja mogłem oddać się zadaniu. Zupełnie nie miałem ochoty przerywać, by znów zmuszać go do posłuszeństwa. Pieszczona dotychczas dziewczyna zsunęła się na podłogę. Zaczęła ssać sutki mojej szefowej, bawiąc się ich kołysaniem i przygryzaniem. Wędrowała niżej i niżej, by w końcu dotrzeć do miejsca naszego złączenia. Po chwili poczułem jak oprócz wilgoci rozkoszy, pojawiło się nowe jej źródło w postaci języczka. Smagał kuleczkę, błądził ku wejściu, lizał moje jądra i penisa wzdłuż całej jego długości, gdy wynurzał się z gorącego wnętrza. Pani Dominika drżała, jęczała cichutko, aż do chwili gdy z jej gardła wydobył się skowyt, a cipka zacisnęła się konwulsyjnie. Czułem, że spełniłem swe zadanie. Zawsze orgazm partnerki pobudza mnie maksymalnie. Nie wypadało jednak wypełnić jej nasieniem bez wyraźnego żądania. Powodować by poplamiła sobie później sukienkę i tapicerkę w moim aucie. Gdy skurcze nieco przygasły, wyszedłem z niej, ocierając jednak jej szczelinkę na zewnątrz, dociskając kudłate podbrzusze do gorących pośladków. Mój mały został jednak gwałtowne pochłonięty przez łapczywe usta. W zaskoczeniu wystrzeliłem w nie, a one wyssały każdą kroplę. Miękłem. Oczyszczony dokładnie, przyjaciel wrócił do bokserek, a ja podciągnąłem spodnie. Opuściłem jej sukienkę, pomogłem wstać, poprawiając też górną część garderoby. Przyjęła to z wdzięcznością w oczach. Pozbierała pośpiesznie swoje rzeczy i rzucając szybkie – Cześć – pociągnęła mnie w stronę drzwi. Przy samochodzie nie omieszkała posłać mi jednak spojrzenia pełnego pogardy, gdy zobaczyła do czego ma wsiąść. To akurat miałem głęboko, jak chce, niech się wozi tymi bulwarówkami, ale od mojego autka wara. Rozumiała to doskonale, lubiła chyba bym to czuł. Droga przebiegła w milczeniu. Obserwowałem ją. Widziałem jak przysypia zmęczona, jednak jej ciało odzyskało tę chłodną elegancję, którą miało zazwyczaj. Lubieżność i dzikość zniknęły bezpowrotnie. Miałem cholerną ochotę, sprawdzić jeszcze dłonią, co zostało z tej wilgoci. W końcu wiedziałem, że majtki już nie wróciły na miejsce, a wylądowały w torebce. Pozwoliłem sobie jednak na zbyt wiele tego wieczoru. Straciłem czujność, sprowadziłem zagrożenie. W zasadzie miała wszelkie podstawy żeby mnie wywalić za brak profesjonalizmu. No chyba, że zaliczy na plus profesjonalny orgazm. Tonąłem w myślach, musiałem jednak zostawić je dla siebie. Obraz jej tyłeczka … koniec! Pora wrócić do rzeczywistości. Po wejściu do domu ożywiła się powtórnie – Proszę na mnie jeszcze poczekać – wydała suchy rozkaz oddalając się w stronę sypialni. Walcząc z sennością obszedłem dom, sprawdziłem zabezpieczenia, by oddać się lekturze prasy kobiecej, rugając siebie w duchu za brak własnej lektury.  
- Proszę do mnie przyjść – wyrwało mnie z letargu. Poczłapałem więc ciężko do jej sypialni. Byłem tam prawie codziennie, sprawdzając dom, nocnych wezwań jednak nigdy nie było. Leżała przykryta kołdrą po szyję, a mokre włosy spoczywały w nieładzie na poduszce.
- Mam dla pana jeszcze dwie sprawy. Po pierwsze jednak proszę dokładnie sprawdzić tych ludzi, z naciskiem na dziewczynę, która panu nieco pomogła – dodała, chyba nieznacznie się rumieniąc. Ciężko było to ocenić. Sypialnię oświetlał jedynie blask księżyca. - Muszę powiedzieć, że jestem zadowolona z profesjonalizmu, ale chyba nie muszę dodawać, że … - zawiesiła głos, niepewnie oczekując mojej reakcji.
- Pani Dominiko, dyskrecja i zaufanie, przecież to już ustaliliśmy na początku.
- Tak, pamiętam doskonale, ale... Jest jeszcze druga sprawa, trudniejsza.
- Słucham.
- Proszę się położyć obok mnie i po prostu mnie przytulić.
- Pozwoli pani, że się odświeżę, tak po całym dniu …
- Nie – przerwała mi w pół słowa – tak jak pan stoi, natychmiast.
Zdjąłem jedynie buty i położyłem się obok niej na kołdrze obejmując mocno. Wtuliła się jak małe dziecko, zasypiając prawie natychmiast, a oddech nabrał tej charakterystycznej równomierności.
- Cholera, to będzie bardzo ciężkie zlecenie – westchnąłem w duchu, gapiąc się na księżyc i licząc, że i mnie w końcu dopadnie zasłużony sen.