Po drugiej stronie piekła - rozdział 4

"Mój pierwszy dzień"
Obudziłam się następnego dnia. Nie wiedziałam, która godzina, ponieważ nie było tu zegarków. Wczoraj Caui zostawił mi plan zajęć:
1. Śniadanie
2. Trening
3. Trening
4. Trening
5. Trening
6. Trening  
7. Trening
8. Trening
9. Trening
Boże (?) dużo jeszcze?
10. Trening
11. Obiad
12. Trening
13. Czas wolny
14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 - czas wolny
21. Uczta
Ufff... Powinnam się przebrać. Weszłam do szafy (?) była wielka. Na szerokich, czarnych wieszakach było dużo mini spódniczek, ( czarnych, fioletowych i niebieskich) bokserek ( w takich samych kolorach + różowe ), delikatne sukienki ( kolory te same ). Oraz kilka bluz, sweterków i balowych sukni. Ubrałam się w miniówkę czarną i różową bokserkę, a włosy zostawiłam w "artystycznym nie ładzie". Zrobiłam sobie delikatny makijaż ( Wow, Hades pomyślał o wszystkim ). Wzięłam w rękę plan dnia, oraz plan pałacu. Poszłam do wielkiej jadalni, gdzie siedziało dwóch chłopaków: jeden napakowany blondyn z zielonymi oczami, mniej - więcej w moim wieku, drugi natomiast był kilka lat młodszy. Jego długie szare włosy opadały na czoło, a oczy były w kolorze kruczoczarnej czerni. Spojrzeli na mnie, gdy weszłam do sali. Usiadłam jak najdalej od nich. Przede mną w magiczny (?) sposób pojawił się talerz; naleśniki, tosty z serem i kubek gorącej herbaty. Zabrałam się do jedzenia. Tamci dwaj wstali od stołu i podeszli do mnie.
- Cześć - odezwał się starszy - jestem Vinfe, a ten knypek to Behew.
- Hej. - powiedział młodszy i zaczęli się przepychać. Gdy skończyli powiedziałam.
- Hej, jestem Ali - uśmiechnęłam się od nich.
- To, cześć Ali. Co jest w Tobie takiego wyjątkowego, że zostałaś jednym z dzieci Hadesa? Jesteś bardzo ładna, ale czy silna? Inteligentna? Mądra? Tego nie wiemy. - powiedział Behew.  
- Ilu jest jeszcze "dzieci" Hadesa? - zapytałam.
- Jest jeszcze Vince - odpowiedział Vinfe. W tym momencie wszedł wysoki, niebiesko włosy chłopak. Miał pomarańczowe oczy i długie niebieskie rzęsy. Wszyscy trzej wyglądali bardzo zabawnie. I jeszcze ja do kompletu z moimi fiołkowymi włosami.
- O wilku mowa - burknął Bew. Chłopak przyglądał mi się dłuższą chwilę, potem podszedł i cmoknął mnie w policzek.
- Ej!!! - krzyknęłam. Zaczął się śmiać.
- Jestem Vin, a ty jesteś...
- Ali - powiedziałam. Usiadł obok mnie i wyczarował się przed nim talerz z jedzeniem (???). Jedliśmy w milczeniu, podczas gdy pozostali chłopcy żwawo rozmawiali o.... Nie wiem, o czym. Ale rozmowa była bardzo ożywiona, ponieważ nigdy nie słyszałam o "Chmurach" w sensie osób (?). Gdy zjadłam spojrzałam na swój harmonogram. Wszystkie zajęcia były na dworzu. Wyszłam na dwór. Jak na początku tego nie czułam, to teraz było tu strasznie parno i duszno (xD czarny humor). Podeszłam do kamiennego trenera ( poznałam go po tym, że miał gwizdek ). Spojrzał na mnie i wrzasnął:
- Dziesięć okrążeń wokół pałacu. Start!!!! - ruszyłam biegiem.Słyszałam powarkiwania mojego trenera:
- Szybciej, szybciej!!! Nie obijaj się!!!  
Przebiegłam te pieprzone 10 okrążeń w przeciągu 2 godzin (?) Zatrzymałam się przed trenerem, który wręczył mi parę rękawiczek ( takich bokserskich do treningowe "na sucho"). Moim partnerem był Bew. Miał takie same rękawiczki. Zbliżyłam się do niego, ale nie podchodziłam za blisko. Uśmiechnął się chytrze:
- Nie martw się dam ci fory. - powiedział. Stanęłam przed nim "na luzie" i trener zadął w gwizdek. Parowałam jego cios i już po kilku minutach leżał na ziemi z ciemnym sińcem pod oczami (?).
- Nie zła jesteś - powiedział. Pomogłam mu wstać i trening bokserski trwał 3 godziny (?). Następne 3 godziny okazały się najlepszym ćwiczeniem, ponieważ była nim walka mieczem. Walczyłam z każdym z chłopaków - każdego pokonałam ( ta dziewczyna to jakiś.... nie ważne ). Po skończonych zajęciach poszłam do jadalni na obiad. Usłyszałam od każdego z chłopaków wyrazy uznania, i że jestem nie zła, ale "oni dawali mi fory i z łatwością mogli mnie pokonać". Po skończonym obiedzie wyszłam do ogrodów, gdzie czekał mnie trening umysłowy. W wodzie (stawie) siedziała nimfa. Miała turkusowe włosy i oczy, a jej skóra była trupio blada.  
- Usiądź - powiedziała. Usiadłam na trawie obok stawu.
- Mam zadanie opowiedzieć ci o twoim zadaniu i skąd się wzięłaś. Otóż byłaś kiedyś w innym wcieleniu. Mieszkałaś tu w Hadesie i udało ci się uciec. Byłaś zwykłą nastolatką, miałaś chłopaka - zawiesiła na chwilę głos. - i normalne życie. Umarłaś tak samo, jak kilka dni temu. Tylko utopił cię ktoś inny. Od wielu stuleci prowadzimy wojnę z Zeusem i jego aniołami. Ich nazywamy Chmurami. Żeby powstrzymać wojnę musimy zawrzeć pakt. A ty jesteś w centrum wojny - dlatego uczymy cię walczyć i dlatego ty UMIESZ walczyć. Byłaś wielką wojowniczką. A teraz musisz zawrzeć pakt z aniołami.
- Czyli... - O nie, tylko nie to.
- Musisz ożenić się z Dantem Oliswem - powiedziała bez ogródek. - Żegnaj, wszelkie pytania zadawaj Caui'emu. - mówiąc to zniknęła w morskiej toni ( stawowej?).
Cały czas wolny spędziłam bawiąc się z Cerberem i zwiedzając zamek oraz "okolicę". Szłam jakimś klifem rozglądając się dookoła. W pewnym momencie zrobiło mi się przeraźliwie zimno. Spojrzałam w głąb mrocznej rozpadliny i nagle ziemia osunęła mi się spod nóg. Złapałam się wystającego korzenia - niestety mam bardzo słabe ręce i nie mogłam się podciągnąć. Teraz zrozumiałam - to musiał być Tartar.  
Trzymałam się kurczowo korzenia błagając w myślach by ktoś tu przyszedł. Moje ręce słabły z każdą chwilą, pojawiły się mroczki przed oczami. Puściłam się korzenia słysząc krzyki dobiegające znad klifu i zobaczyłam twarze mojego rodzeństwa oraz Caui'ego...  

C.D.N muahahahaha 3  
Specjalnie dla Ciebie Arni :P