Ta miłość to przeznaczenie PROLOG

Umieram... Powoli umieram... Jestem tak blisko Ciebie a jednak nie dosięgam. Nie dosięgam blasku Twych oczu i czułości warg. I to nie jest prawdziwa śmierć. To śmierć mojego serca. Ono krzyczy z braku Twej obecności.  
  Chcę zacząć żyć normalnie, ale nie mogę. Wszystko przypomina Ciebie. Tęskniłam, tęsknię i będę tęsknić.
Tak mi się do tej pory wydawało...

MadzikLove

opublikowała opowiadanie w kategorii miłość, użyła 68 słów i 380 znaków.

1 komentarz

 
  • :):)

    Ja właśnie tak się  czuję, staram się o kimś zapomnieć, ale nie daję rady i przez to cały czas o nim myślę, a bardzo chciałabym przestać.

    10 cze 2016

  • MadzikLove

    @:):) czasem po prostu się nie da... rozumiem cie i to doskonale

    10 cze 2016