Tamte ptaki

31 III 2021

Tamte ptaki

Chociaż słońce tym samym blaskiem lśni
I wciąż spokojne i dobre dni,
Tak samo szumią przerzedzone lasy
I wciąż te same na łąkach kwiaty.

Lecz innymi od dawna, jesteśmy my
Inne myśli, mamy smutniejsze sny.
Nie wiemy dlaczego jest nas coraz mniej
Choć to boli -  zrozumieć człowieku chciej.

Jeśli wszystko jest takie samo
To dlaczego naszych twarzy tak mało,
Już prawie nigdzie nas nie widać
A tęsknota na nic się tu przyda.

Chociaż świat pozostał ten sam,
Choć ulepszony by lepiej żyło się nam
To tamtego gorszego świata mi brak,
Który zaginął, jak prehistoryczny ptak.

B.W.G

Margerita

opublikowała opowiadanie w kategorii poezja, użyła 113 słów i 630 znaków.

1 komentarz

 
  • AnonimS

    Pozdrawiam

    31 mar 2021

  • Margerita

    @AnonimS dzięki

    31 mar 2021