Bilard na polecenia - moja fantazja cz. 8

Wyobrażam sobie kolejne polecenie. Muszę lec na stole bilardowym i szeroko rozchylić uda… Drżę cała, gdy tylko to do mnie dobiega…  
- Naprawdę wymaga pan, abym to uczyniła? Tak się obnażyła? Chce pan ujrzeć me kobiece najintymniejsze intymności…?
W jego dzikim wzroku widzę odpowiedź… jak bardzo chce obejrzeć sobie mą piczkę… Tak mnie to zawstydza… A z drugiej strony, czuję wielkie podniecenie…  
- Czy zdaje pan sobie sprawę, jak wielce jestem zażenowana…? Jak bardzo się krępuję…?
Najwyraźniej zdawał sobie sprawę… i najwyraźniej… go do kręci!
A jak kręci mnie! Zwłaszcza gdy już rozkładam się na stole… gdy czuję na plecach chłód drewnianej ramy… Gdy rozszerzam nogi, już czuję, jak bardzo jestem „tam” wilgotna.
- Mam nadzieję, że nie wykorzysta pan mojej pozycji…?
A tak naprawdę, w głębi ducha mam oczywiście nadzieję, że wykorzysta. I staje się to niemal natychmiast.  
Jego twarz bez chwili zwłoki dociera w pobliże mojej szparki… Pożera ją wzrokiem, jakby chciał się nią nasycić...
- Ależ bardzo chciałbym się pochwalić kolegom, że widziałem pani cipkę…
„O Boże! Co on mówi! A co jeśli rzeczywiście zechce się tym szczycić…?! Co za sromota! Co to by było, gdyby mężczyźni w okolicy znali dokładny opis mojej cipki?!! Jestem kobietą, która niezwykle dba o swą reputację… więc tego typu historie poruszałyby mnie do głębi…
Postanawiam ukrócić mu tę frajdę – oglądanie mego sromu… i usiłuję zewrzeć uda… Za późno! Jego język ląduje błyskawicznie na mojej brzoskwince. Zaczyna hasać po niej niemiłosiernie, aż niemal nie mogę złapać tchu.
-Achh… ojej… jest pan bardzo ekspansywny…
Nawet mi nie odpowiada, lecz wręcz podwaja wysiłki! Taniec języka w mojej cipce jest wręcz oszalały… I ja też czuję, że oszaleję…