Dramaty - str 17

  • Alfabet #I

    Iza patrzyła przez okno na samotny plac zabaw, stojący niczym estrada porzucenia pośród kropel pierwszego, letniego deszczu. Sączące się dźwięki smutnej piosenki silnie ...

  • Niepokorna cz. 17

    Od razu po wyjściu wsadziła w zęby fajkę, dziwiąc się przy okazji, że matka nie przetrzepała jej kieszeni i ich nie zabrała; Daria już nieraz straciła używki, dlatego ...

  • Mamusiu, nie odchodź...

    Chce mi się pić. Śniadanko było rano i minęło już trochę czasu. Więc chce mi się pić. Jestem sam w pokoiku. Jest taki duży, ale mebelków jest mało. Tylko moje ...

  • Jakby każdy dzień był ostatnim cz 3

    MIRON Po kilku godzinach dojechaliśmy do niewielkiej, turystycznej miejscowości otoczonej sosnowymi lasami. Nie było tu zbyt dużo sklepów i atrakcji ale dla mnie to w ...

  • Pro Ana cz.13

    Butterfly17: Nie chcę już żyć.. Przestraszyłam się... A jeśli ona sobie coś zrobiła? W końcu to jedyna osoba u której mam wsparcie. Mogę ją nazwać przyjaciółką ...

  • Nigdy więcej 01

    Jest cisza. Do mojej głowy nie dociera nic oprócz niej. Potem pojawia się światło, a wraz z nim przeszywający ból. A więc jednak nie spędzam tego poranku samotnie. Mój ...

  • Z zapisków N.

    Z dedykacją… myślę, że wiesz dla kogo. ♠ ♠ ♠ Budzi mnie krzyk o minione. Budzi mnie biały puch w towarzystwie krwistej cieczy. Budzą mnie dwa bezbronnie wierzgające ...

  • "Jestem depresją, która ma depresję."

    Miałam nie pisać w ogóle, ale napiszę o smutku który czuję i tym co mnie opętało. Jeśli komuś zależy się dowiedzieć chociaż po części - zapraszam do czytania (Nie ...

  • Jakby każdy dzień był ostatnim cz 2

    AMANDA Stałam przed szafą i zastanawiałam się co jeszcze mogę włożyć do i tak już mocno wypchanej walizki. Wahałam się między niebieską sukienką na ramiączkach a ...

  • Pro Ana cz.7

    Kuba: Mam pytanie i mam nadzieję, że się nie obrazisz. Ja: Tak? Bałam się. Tak strasznie się bałam. Nie wiem czego i można powiedzieć, że nie wiem kogo. Kuba: Masz ...

  • Śnieżka - Rozdział 2

    Tłumaczenie kotu, że nie może wchodzić na blat, zajęło mi cały dzień i kiedy już myślałam, że zaczął mnie słuchać, prychnął, jednocześnie unosząc ogon, a potem ...

  • Szare istnienie #17

    Migiem znalazła się w pokoju, kładąc na łóżku na wznak. Leżała jak kłoda, mając nadzieję, że Travis nie postanowi ponownie przyjść z pytaniami. Zniknęło wszystko ...

  • Niepokorna cz. 31

    – Kurwa! – zaklęła soczyście, zrzucając plecak i chwyciwszy w ścierkę spalony garnek z nieznaną zawartością, szybko wrzuciła go do zlewu. Rozszedł się ...