Miłość z przypadku cz. 8

Gdy weszliśmy do domu dochodziła godzina 16. Postanowiłam zrobić obiad, niestety musiałam iść do sklepu bo brakowało paru rzeczy. Adrian odprowadził mnie do sklepu po czym poszedł do siebie do domu. Pomyślałam że dzisiaj na obiad zrobię spagetti. Kupiłam sos, ser, mięso i oczywiście makaron. Dokupiłam jeszcze sok pomarańczowy i jabłkowy.  
Makaron już się gotował, a ja właśnie przyrządzałam sos. Nagle do domu wszedł Mateusz z Olą.  
-Hej siostra, co dobrego robisz? Zapytał mój brat.  
-Dzisiaj jest spaghetti. Uśmiechnęłam się do niego.  
-O to fajnie. Jestem strasznie głodny, a Ty Olciu?
-Ja trochę mniej.. Zaśmiała się. A co nie najadłeś się jeszcze? Zapytała rozbawiona.  
-Niestety nie. Odpowiedział jej i pocałował ją w usta.  
Jeju, aż mnie ciarki przeszły. Nie to że jej nie lubię, ale wydaje się trochę dziwna. Gdy dowiedziałam się że Mati z nią chodzi to strasznie się na nim zawiodłam. W końcu jak mógł zapomnieć o Karolinie. A tak był w niej zakochany. Z wzajemnością. Jednak nigdy żadne z nich nie miało tyle odwagi by wyjawić swoje uczucia. Niby im pomagałam, ale to i tak na nic. Karola to moja najlepsza przyjaciółka. Niestety dawno się nie widziałyśmy bo w połowie roku szkolnego wyprowadziła się z rodzicami do Londynu. Tak bardzo za nią tęskniłam..
-No dobra gołąbeczki. Jedzenie prawie gotowe. To jecie czy już się rozmyśliliście? Zachichotałam.
-Oczywiście że jemy. Powiedzieli jednocześnie.  
-No okej. Powiedziałam.  
Siedzieliśmy już przy stole.  
-A Ty czemu nie jesz? Zapytała zdziwiona Ola.
- Wiesz co nie jestem głodna. Powiedziałam tylko i lekko uśmiechnęłam się.  
Gdy już zjedli podziękowali i poszli do Mateusza pokoju. Ja w tym czasie włożyłam naczynia do zmywarki. Postanowiłam że później zjem coś bo teraz nie mam apetytu. Szłam już do salonu kiedy usłyszałam że dzwoni telefon. Okazało się że to mama.  
-Hey kochanie. Powiedziała mama spokojnym głosem.  
-O hey mamuś. Co u Ciebie? Kiedy wracasz? Zaczęłam zadawać jej pytania.  
-Kaju spokojnie. Zaśmiała się. U mnie w porządku.. Ale niestety nie mogę jeszcze wrócić. A co u was słychać? Jak tam Mateusz?
-No to dobrze mamo.. A u nas jest okej. U Matiego też jest dobrze. Jak na razie nic się nie dzieje.
-Cieszę się że u was wszystko okej. Dobra Kaju ja już kończę, ale niebawem znowu się odezwę.  
-No okej mamo. Kochamy Cię.  
-Ja też was kocham.  
Usłyszałam tylko tyle bo za chwile połączenie zostało przerwane. No nic. Chociaż się odezwała.. Pomyślałam.
Usiadłam na kanape, wzięłam pilota do ręki i zaczęłam przeglądać kanały. Nie było nic specjalnego więc zostawiłam na Esce. Leżałam sobie trochę podśpiewując gdy nagle poczułam wibracje przy lewej nodze. Domyśliłam się że właśnie dostałam sms'a. No i nie pomyliłam sie.  
Odblokowałam telefon i spojrzałam na ekran.
1 nowa wiadomość.  
Od: Adrian
Heyy. c; Spotkamy się jutro?  
Odpisałam.
Do: Adrian  
Hey, jasne, a zaplanowałeś już coś?
Nie zdążyłam wstać z kanapy, a już dostałam kolejnego sms'a
Od: Adrian
Oczywiście. Jutro o 13 pod Twoim domem?
Do: Adrian
Zgoda c:
Spojrzałam na zegarek. Była już 17.40.
Zastanawiałam się co mogę zrobić. Wpadłam na pomysł żeby przejść się po parku. Ubrałam więc moje granatowe vansy i do ręki wzięłam swoja skórzaną czarną kurtkę. Poszłam jeszcze wyłączyć telewizor, później jeszcze przeczesałam włosy i byłam gotowa.  
Szłam w stronę fonntany, która mieściła się w samym środku parku. Doszłam tam w jakieś 10 minut. Usiadłam sobie na ławkę, która stała na przeciwko i zaczęłam rozmyślać o moim życiu. Siedziałam sobie, oparta o ławkę, a wiatr rozwiewał mi włosy. W pewnej chwili moja intuicja podpowiedziała mi żebym się odwróciła. Gdy już się odwróciłam wiedziałam że źle zrobiłam przychodząc sama do parku. W moją stronę szedł Michał. Szybkim krokiem zerwałam się z ławki, chowając się za pierwsze lepsze drzewo. Miałam nadzieje że mnie nie zauważył. Nie chciałam znowu z nim rozmawiać. Nie teraz i nie tutaj.Pomyślałam i skierowałam się w stronę domu.  
Jak najszybciej weszłam do mieszkania i zamknęłam za sobą drzwi. Weszłam do kuchni. Na stole leżała kartka.  
"Kaja, jednak dzisiaj nocuje u Olki bo rano jedziemy pod namiot. Jutro jeżeli będziesz chciała to z Adrianem możecie wieczorem przyjechać. Załatwimy wam miejsce tylko że wcześniej zadzwońcie. Mati."
No cudownie. Zostawili mnie.  
Postanowiłam że odgrzeje sobie spaghetti. Nalałam soku do szklanki i wypiłam łyka. Potem wzięłam się za jedzenie. Jak już skończyłam, Odłożyłam talerz do zmywarki i poszłam do swojego pokoju. Byłam już trochę zmęczona więc wzięłam swoją piżamę i poszłam do łazienki żeby wsiąść prysznic i umyć zęby. Przebrana i umyta wzięłam swojego laptopa i usiadłam na łóżko opierając się o miękkie poduszki. Weszłam na facebooka. Nie było szczególnie dużo osób więc wylogowałam się i odłożyłam laptopa na biurko. Spojrzałam jeszcze na telefon żeby sprawdzić godzinę. Ekran pokazywał 20.20. O ktoś mnie kocha. Powiedziałam sama do siebie. Zaśmiałam się. Od razu pomyślałam o Adrianie. Chciałam już się położyć gdy znowu poczułam wibracje, informujące mnie o kolejnej wiadomości. Zerknęłam na ekran.  
1 nowa wiadomość.
Od: Adrian
Od razu się uśmiechnęłam.  
Dobranoc Kaju ;*  
Odpisałam mu szybko.
Do: Adrian
Dobranoc ;*
Odłożyłam telefon na szafkę nocną, zgasiłam światło i po chwili zasnęłam.  


To jest kolejna część. Nie jestem pewna czy pisać dalej, bo jak na razie to chyba czytają to opowiadanie 2 osoby wiec to bez sensu. Jeżeli wam się to podoba to piszcie w komentarzu czy mam pisać dalej, lub po prostu piszcie na priv. c;