Obudziłam się i czułam straszny ból w klatce. Byłam przypięta do jakiś urządzeń. Zobaczyłam Michała, który siedział przy mnie i trzymał mnie za rękę. Przypomniałam sobie co się stało.
- Hej. - uśmiechnęłam się do mojego mężczyzny.
- Hej kochanie. - powiedział Michał całując mnie w czoło. - jak się czujesz?
- Tak jak wyglądam - zażartowałam.
- Wyglądasz pięknie, zresztą jak zawsze. - odpowiedział. - byłaś w śpiączce 5 dni, to najdłuższy okres w moim życiu. Nawet nie wiesz jak się bałem.
Spojrzałam na niego i zacisnęłam jego dłoń.
- Co z dzieckiem? - zapytałam.
- Naszym bobasem wszystko okej, już nie mogę się doczekać. - pocałował moją dłoń.
Dotknęłam swojego brzucha a Michał zrobił to samo.
- Muszę powiadomić lekarza o tym, że się obudziłaś. Zaraz wracam skarbie. - powiedział Michał i wyszedł.
Lekarz przyszedł i powiedział, że musi zrobić kilka badań i że zostanę jeszcze około 2 dni i będę mogła już wyjść.
Przez te dni Michał był ze mną. Odwiedzali mnie Karolina, Piotr oraz Szymon. Zjawiła się także moja mama.
Nadszedł dzień wypisu. Zebrałam wszystkie rzeczy i pożegnałam się z koleżanką z sali.
Michał zabrał mnie do domu. Gdy staliśmy przed drzwiami, Michał otworzył drzwi i wziął mnie na ręce.
- Wariacie, co Ty robisz? - zaczęłam się śmiać.
- Od teraz moja droga, zaczynamy wszystko od nowa. - uśmiechnął się i położył mnie na łóżku, po czym zaczął namiętnie całować.
- Skarbie, nic z tego. Wiesz, że teraz nie możemy tego robić z dwóch powodów. - uśmiechnęłam się.
- Przecież wiem, chce się tylko Tobą nacieszyć, tak bardzo mi Cię brakowało.Tęskniłem - powiedział mój ukochany, nie przestając mnie całować.
Leżeliśmy ze sobą przez kilka godzin. Musieliśmy nadrobić ten stracony czas. Było cudownie. Poczułam, że moje życie zaczęło mi się naprawdę układać.
- Skarbie, dziś wieczorem przygotowuje dla nas kolacje. Ty leż a ja lecę do kuchni. - pocałował mnie Michał i zniknął.
Wyszłam spod prysznica i ujrzałam na stole kolacje przygotowana przez Michała. Wszędzie były świece. Było bardzo nastrojowo. A mój facet był bardzo elegancko ubrany.
- Zapraszam Pania. - Michał odsunął mi krzesło.
- Michał, co się dzieje? Dlaczego jesteś ubrany w garnitur? Może ja też powinnam nałożyć jakąś sukienkę? No ale w żadną nie wejdę z moim brzuchem - mówiłam, siadając.
- Zjedzmy kolacje - uśmiechnął się Michał. Był bardzo tajemniczy.
Jedliśmy kolacje, rozmawialiśmy, śmieliśmy się i wygłupialiśmy. Gdy skończyliśmy jeść Michał poprawił krawat i wstał. Podszedł do mnie i uklęknął. Serce zabiło mi mocniej.
- Lauro, może nie jest to super sceneria ale nie mogłem wytrzymać. Muszę zadać to pytanie. - powiedział wyjmując czerwone pudełeczko z marynarki. - Wyjdziesz za mnie?
Spojrzałam na niego a łzy szczęścia napłynęły mi do oczu.
- Tak. - powiedziałam cicho. Nie wierzyłam. Nie wierzyłam, że to dzieje się naprawdę.
Michał otworzył pudełeczko i założył mi przepiękny pierścionek na rękę. Wstał i pocałował mnie. To był najcudowniejszy wieczór w moim życiu.
***********
To ważny dzień dla naszej rodziny. Podwójnie. Dziś Adaś obchodzi swój roczek a ja wraz z Michałem powiemy sobie sakramentalne tak.
TO JUŻ KONIEC TEGO OPOWIADANIA. MAM NADZIEJĘ, ŻE SIĘ PODOBAŁO. POZDRAWIAM!!!
23 komentarze
Lovcia
Cudo
Laila♥
Świetne opowiadanie,ale mogłaś je trochę rozwinąć zrobić jakiś epilog lub jeszcze jedną część i np to co dzialo sie kilka miesięcy,lat póżniej.Ogólnie jest okej.
dilerrka
@Laila♥
Napisane jest przecież na samym dole co działo się kilka lat później ????
maiia
@dilerrka ale 1 zdanie? to za malo! ja bym wolala troszke dluzsze, no ale i tak super to bylo!
Olczia*-*
Kocham to ♥♥♥
Vinyl3
Naprawde piekne opowiadanie
pola2525
Najlepsze
Roxy
Cudo
Gosiunia
Jeju jakie cudo
$convers$
Świetne, nie mam zastrzezeń
Linda
Godzinę zajęło mi czytanie wszystkich opowiadań uwielbiam twoje opowiadania rzadko się zdarza ze tak komuś mowie
dilerrka
@Linda
Miło mi. Dziękuje
Joan
Świetne ;3 przeczytałam wszystkie części.. naraz ;d
warszawska lala
@Joan ja tak samo
Paulinka :**
Super to nie zwykłe ile taki jeden człowiek ma talentu nie dość że pięknie piszesz to jeszcze masz taki pomysł na opowieść którą się tak dobrze czyta na prawdę gratulacje !!
warszawska lala
@Paulinka * zgadzam sie z tą panią!
gosia1104
Pięknę. Śledziłam opowiadanie od samego początku i jestem zachwycona
Meska
Czuje ze jest to zakonczone na sile i mimo ze lubie szczesliwe zakonczenia to nie jestem usadysfakcjonowana, aczkolwiek czekam na kolejne
Zniecierpliwiona:)
No jak to nie będziesz już pisać? Jak możesz marnować taki talent opowiadanie świetne i szkoda że już koniec i czekam na następne opowiadania
dilerrka
Raczej nie bedę już pisać opowiadań. Zakończenie tego przyszło mi z wielką trudnością.
mała 091
Opowiadanie cudowne tylko szkoda że tak zakończone szybko. Pisz kolejne wszyscy czekamy z niecierpliwością :3
DarkSide
super szkoda ze koniec :(
...
Tak szybko skończylas?Hmm,czuje jakiś niedosyt,ale cóż, trudno. Napewno bedą inne opowiadania (Twojego autorstwa oczywiście),czekam na kolejne,napiszesz,prawda,pozdrawiam, 3maj sie,hej
Szalonaa
Szkoda że zakończyłaś :(
lovend17
The end :(
steffcia
szkoda zapowiadało się bardzo ciekawie. nie ukrywam że jestem zawiedziona zakończeniem tego opowiadania. i czekam na następne
glam
Z jednej osoby ciesze się, że wszystko dobrze się skończyło , ale z drugiej strony zdziwiło mnie to zakończenie.... Tak czy inaczej nie mogę doczekać się kolejnego opowiadania To było bardzo dobre
tralala
Nie !!!! Nie koncz tak szybko blagam !!! :'(