Ta nasza starość

Płynie starość jak żółta rzeka,
Pomarszczona noga, ręka
  i gęba.
Gęba jak kartka z śmietnika
pogięta.    
W gębie już tylko żółte zęby.
Człek jakoś dziwnie wygięty.
Jak żółknie starość,
Jak marszczy się gęba
  i marszczy się noga i ręka.
Pewnie już to wiesz.
Ta droga,
kierunek; życia kres.
Już oczy nie(do)widzą,
Już uszy nie(do)słyszą.
Głos nie ten
  i czeka DPS
To pięknie jest !

***
Jak żółknie ciało.
Jak marszczy się gęba.
Jak marszczy się ręka.
Ta nasza starość,  
  to droga, a za  nią
  życia kres.
Pewnie już wiesz.
To pięknie jest !

pepe(tte)

Luty 2023

przemastt24

opublikował opowiadanie w kategorii poezja i inne, użył 115 słów i 599 znaków, zaktualizował 19 lut 2023.

Dodaj komentarz