Goniąc za marzeniami

"Ciekawe jak to jest kochać i być kochanym"- Myślałam siedząc jak zwykle w swoim małym przytulnym pokoiku. "Ciekawe czy ja kiedyś też doświadczę tych 'motylków w brzuchu czy innego robactwa'- myślałam z goryczą. Z tych jakże głębokich rozmyślań wyrwał mnie dźwięk wiadomości sms. Niechętnie sięgnęłam po telefon- pewnie znowu jakaś oferta z sieci w końcu był to okres przed świąteczny... powiedziałam do siebie. Jednak to co przeczytałam zupełnie mnie zaskoczyło treść wiadomości była następująca "Hej Julcia może jakoś się spotkamy". Nie mogłam uwierzyć własnym oczom przeczytałam wiadomość kilkakrotnie wiele też razy sprawdziłam numer z którego została wysłana i mimo iż nie był on zapisany w mojej książce telefonicznej doskonale wiedziałam kto to taki- Michał on jednak o mnie pamiętał... choć ja już dawno straciłam nadzieję ponieważ Michał nie odzywał się do mnie już dobre pół roku. Nerwowo obracałam telefon w dłoniach zastanawiając się czy w ogóle powinnam odpisać na tę wiadomość. wiele razy wpisywałam treść sms-a jednak za każdym razem usuwałam ją po czym zaczynałam pisać od początku... Po wielu takich próbach napisałam tylko "Ooo a któż to sobie o mnie przypomniał, spotkać? no nie wiem" bumm i poszło wiadomość została wysłana przeczytałam ją jeszcze raz i skarciłam się w myślach "eh jak zwykle wszytko psuję nawet sms-a nie potrafię napisać, teraz już na pewno nie odpisze". nie miałam pojęcia, że ten jeden sms będzie początkiem tak wielu znaczących zmian w moim życiu...

Moje pierwsze niezdarne kroki w pisaniu opowiadań- jak myślicie jest sens kontynuować?