Przyjdź do mnie. Chwyć moją dłoń i po prostu bądź. Usiądź, ukryj mnie w swoich ramionach, kimkolwiek jesteś. Jeśli tylko masz czułe serce i szczere intencje, bądź ze mną, kiedy drżę z przerażenia w tę ciemną noc. Zostań moim aniołem, lekarstwem, anielskim spokojem, niespełnionym, słodkim marzeniem…
Uratuj mnie
Spójrz, jak słaba jest głowa: wystarczy kilka kieliszków, by świat zawirował i zmienił się o sto osiemdziesiąt stopni. Zmiana na lepsze...Tylko przez chwilę jest lepiej. Ulotność chwil i sekretnych pragnień. Wracasz do domu, nic nie pamiętasz. Może to i dobrze?... Prawda mogłaby cię zaboleć po raz kolejny.
A pamięć? Spójrz tylko na nią: krwawi i wylewa łzy, ma już dość, wymiotuje nadmiarem upokorzenia, pychy i nienawiści. Tylko czarne obrazy są na pierwszym planie, to je wspominamy ze łzami w oczach i z bólem w sercu. A dobre chwile? Gdzie się podziały? Uciekły? Dlaczego? Ze strachu?... Obrzydliwe retrospekcje przysłoniły nam te piękne momenty. Taka zabawa w chowanego kosztem naszego zdrowia. Obraz, jak na niebie: Słońce raz jest widoczne, innym razem zasłaniają je ciemne chmury.
Spójrz, jak kruche jest serce: najmniejsze rany nie potrafią się zagoić, pomimo naszych chęci. Czas płynie, a ten najważniejszy organ nieustannie cierpi. On przecież pozwala nam żyć jednak sam krwawi razem z nami… Czy też czasem żałuje, że jeszcze funkcjonuje? Jest gotowy na koniec? Ma kolejny, już setny, „nowy rozdział” w życiu? A może tę świeżość i nowość uważa za bajki? Bezsensowne obietnice, w które sami nie wierzymy.
A myśli?... Są często naiwne i bezsensowne. Wkradają się do naszego życia, próbując nam udowodnić, jacy jesteśmy. Ukazują nasze odbicie w krzywym zwierciadle i totalnie zmieniają postrzeganie rzeczywistości.
W końcu spójrz na siebie- na człowieka. Jak to wszystko potrafi nami rządzić… A przecież Ziemia miała być nam poddana. Jesteśmy słabi. Zostaliśmy upadłymi aniołami poszukującymi swojego miejsca i celu na tym ziemskim padole. Jesteśmy piękni, lecz zaniedbani, niekochani, ulotni… Wystarczy jeden strzał, pojedynczy huk, chwila nieuwagi i cały świat cichnie, zapomina, przemija…
Chodź, póki jesteśmy tutaj. Słabi i ulotni.
7 komentarzy
Zaloguj się aby dodać komentarz. Nie masz konta? Załóż darmowe konto
kaszmir· 1 cze 2020
Tak niewiele trzeba nam aby być... tylko bądź przy mnie i nic więcej. Tęsknota przebija przez słowa, ale spokojna i i nie wygórowana.

Pozdrawiam
Duygu· 1 cze 2020
@kaszmir Pamiętam taki piękny, prawdziwy cytat "Istnieć nie znaczy żyć"... Dziękuję, pozdrawiam ciepło
Iga21· 21 mar 2020
Takie smutne, ale także PIĘKNE.
Doprowdza do refleksji 😘
Duygu· 21 mar 2020
@Iga21 Dziękuję pięknie za słowa uznania

Somebody· 21 mar 2020
"Zmiana na lepsze...Tylko przez chwilę jest lepiej. Ulotność chwil i sekretnych pragnień. Wracasz do domu, nic nie pamiętasz. Może to i dobrze?... Prawda mogłaby cię zaboleć po raz kolejny."
Tęskniłam za tobą...
Duygu· 21 mar 2020
@Somebody A ja za Wami, kochana
Dziękuję 
Gaba· 20 mar 2020
I na Marsie tak ładnie piszą? No coś podobnego!
Pozdrawiam
Duygu· 20 mar 2020
@Gaba Ano, widzisz!
Życie potrafi zaskoczyć 
Gaba· 20 mar 2020
No jakie to ładne jest...! DUUUUŻO przyjemności w czytaniu mi dałaś. Myślę, że powtórzysz w "nie za dalekiej" przyszłości! No jak ładnie popełniłaś to, dzięki!
Duygu· 20 mar 2020
@Gaba Ojej, dziękuję bardzo za tak miłe słowa!
Również mam nadzieję, że szybko coś wstawię
Pozdrawiam ciepło!
Gaba· 20 mar 2020
@Duygu no to czekam
AlexAthame· 20 mar 2020
Dobre przemyślenia.Napisane pięknie.Twoj styl.I nie takie smutne, raczej z nutką nostalgi.Bardzo slicznie

Duygu· 20 mar 2020
@AlexAthame Pięknie dziękuję
agnes1709· 20 mar 2020
Bosko, kochana!
Duygu· 20 mar 2020
@agnes1709 Merci

agnes1709· 20 mar 2020
@Duygu You welcome