Limeryk. Profesorka w parku

Profesorka raz poszła do parku
Rzekła do amatora: Ach Marku!
Rogata z ciebie dusza!
Mojej mini nie ruszaj…
...................................................

Roboczo
oczęta
kierownicy
uśmiechnięta
minispódnicy

Wycięcie
się błąka
koronka
zacięcie

Szczerzy
należy
hrabi
wabi



Nie powiemy - rzecze Adam
Nawet pani damy słowo
po próżnicy ja nie gadam
Ale panią koncertowo...

Koncertowo... wypieścimy
koncertowo wykochamy!
Pani chcemy także i my,
Myśli pani o nas - chamy?

- Ach, więc tylko jedna droga.
- Zakrzykuje historyczka.
Spotka mnie rzecz sroga.
Oj, poczuje moja piczka!

Ach, o matko, ach, ja proszę...
Toż to brzmi jak jakaś mara!
O mój Boże, jak to zniosę!
Chcecie wziąć mnie wszyscy na raz?!

Boże... ja wiem przecież...
każdy z was tak gibki
wszyscy chcecie mnie przelecieć?
wszyscy chcecie do mej cipki?

Może i to jakaś ściema
Ale widzę - taka sprawa
że ja tutaj wyjścia nie mam,
muszę wam po prostu dawać...

Już się na nią chłopcy sadzą
otoczywszy kołem łóżko
już się cieszą nad nią władzą
Adaś szepcze: - moja duszko!

Nie czyń tutaj żadnej skargi
nie czyń tutaj żadnej smuty
tylko niech twe pełne wargi
chwycą nasze twarde fiuty.

Marta wnet zrezygnowana
widząc na się ich wzrok łasy
klęka na oba kolana
już gotowa ssać kutasy.

Chętka chłopców - iście wielka.
gdy przed nimi panieneczka,
wręcz ustawia się kolejka,
aby zwiedzić jej usteczka.

Marta patrzy się jak wryta
jakby rzekła - o niebiosa!
Przed nią adasiowa pyta!
Już dotyka do jej nosa.