Czy aby tylko przyjaźń ? ( cz. 3)

Wyszedł i nie wróci? Nie wiedziałam co o tym myśleć, ale cieszyłam się bardzo że jutro wycieczka, tylko czy zmieni się jego zachowanie ? a może będzie tak samo ? milion myśli przychodziło mi d głowy ale uznałam ze nie będę o tym myślała. Była już godzina 23 a ja musze wstać przecież o 6 żeby zdąrzyć na 8 na dworzec.Poszłam do pokoju przebrałam się i położyłam do łóżka, postanowiłam że wolę wziąć prysznic rano, będę " świeższa ". Obudziły mnie rano krzyki mojej mamy że trzeba wstawać że jest pózno że nie zdąrzę, faktycznie miała rację. Spojrzałam na telefon, zero wiadomości od Michała dziwne, zawsze pisał ale nie chciałam o tym myśleć. Poszłam do łazienki, odświerzyłam się trochę, wymalowałam wysuszyłam włosy i w taki sposób wybiła już 7 rano. Miałam jeszcze całą godzinę do zbiórki, ale przecież z domu trzeba wyjść około 7;40 żeby zdąrzyć na czas. Dzień wcześniej naszykowałam już sobie ubrania, założyłam na siebie czarne leginsy to tego sweter i conversy. Mojej mamy już nie było, na stole leżała kartka oraz moje śniadanie. Smutno mi było, że nie pożegnałam się z mamą. Śniadanie zjadłam bardzo szybko, po czym napisałam sms do mojej przyjaciółki.  
"Ola, 7;45 pod twoim domem tak ? " - po chwili dostałam odpowiedź
" Tak Ja w sumie jestem prawie gotowa. A ty jak ? "
" Gotowa, mogłabym już wychodzić "  
" to wychodź, napisz mi sms jak będziesz pod moim domem to wyjdę"
" Okej ;* "
Była 7;30 a ja już byłam gotowa, wzięłam swoją walizkę, portfel, telefon, kurtkę założyłam na siebie popatrzyłam się na dom czy wszystko wzięte i wyszłam. Po drodze ciągle rozmyślałam o Michale. Byłam pod domem Oli o 7;35.
" Ola wychodź czekam"- wysłałam jej sms tak jak obiecałam, po chwili zjawiła się. Miała dośc dużą walizkę, no przeciez ona musiała wziąc wszystko co się napatoczyło. Ola bardzo dużą wagę przywiązywała do wyglądu, ale nie przeszkadzało mi to akceptowałam ją taką jaka jest. Podczas drogi na dworzec otrzymałam sms od Michała. Bałam się że napisał coś w stylu że żałuje że wczoraj mi to powiedział, albo że emocje go poniosły i że jednak nic do mnie nie czuje. Ola widziała moją minę, ale nic nie powiedziała. Postanowiłam z wielkim strachem zobaczyć co mi napisał.
" Hej Wpadniecie po mnie z Olą ? ;* " Zdziwiłam się, nigdy nie chodziliśmy razem, zapytałam się Oli czy nie ma nic przeciwko.
- Jasne, a zapytaj się o Konrada czy idzie z nami "
- okej  
Po chwili otrzymałam odpowiedź na moje pytanie czy Konrad idzie z nami.
" Tak " - Ola bardzo się ucieszyła z tego że Konrad pójdzie z nami, ja też bardzo go lubiłam w końc to mój przyjaciel. Pod domem Michała byliśmy 7;45 trochę bałam się tego" spotkania " naszego po wczorajszych wyznaniach jednak on zachowywał się jakby się nic nie stalo, i dobrze nie chciałam żeby ktoś o tym wiedział mówił, nie chciałam żeby przez to nasze relacje / przyjaźń się zepsuła. Bardzo zalezało mi na nim, tak samo jak i na przyjacielu to chłopaku. Konrad mieszkał obok Michała. Podczas drogi na dworzec., , nic nie mowiłam nie chciałam być może krępowałam się.  
Na dworcu panowało bardzo duże zamieszanie. Panie sprawdzały obecnośc, a my się witałyśmy z resztą chłopaków. Ja i Ola nie przepadałyśmy za dziewczynami z naszej klasy, wolałyśmy o wiele towarzystwo chłopaków.
CDN. LICZĘ ŻE NAPISZECIE SWOJE OPINIE MOŻE JEST COŚ CO BYM MOGŁA POPRAWIĆ ? JEŻELI TAK PISZCIE