Czy dając możemy oczekiwać tego samego w zamian?

Czy dając możemy oczekiwać tego samego w zamian?

Nie. Odpowiedź jest prosta- nie, nie możemy oczekiwać tego samego w zamian. Może źle się wyraziłam, możemy, jednak lepiej nie, gdyż można się bardzo rozczarować.

Każdy z nas postrzega świat na podstawie własnych doświadczeń i spostrzeżeń. Nie można oczekiwać, że ktoś będzie równie uczciwy wobec nas tylko dlatego, że my sami jesteśmy uczciwi. Ludzie często nie rozumieją siebie nawzajem gdyż nie mają takich samych doświadczeń. Ten, który jest w szczęśliwym związku, nie zrozumie tego, który wieczorami płacze w poduszkę przez obezwładniającą samotność . Ludzie, którzy mają pracę często tylko narzekają jak to im się źle wiedzie, a nie pomyślą, że inni za bycie na ich stanowisku zrobili by wszystko, no może prawie wszystko.

Panuje taki pogląd, że przyjemniej jest dawać, niż brać. Może i jest to prawda, gdy ta druga osoba choć trochę doceni to co otrzymuje. Jednak, gdy  po raz któryś już raz, dostaje się tylko kopa w dupę, i to tylko i wyłącznie za swoją dobroć, to można mieć dość. Czy należy wtedy stać się nieczułym i nie widzieć innych w potrzebie? Czy służenie dobrą radą zawsze jest przyjęte jako litość lub atak?  

Nie należy oczekiwać tego samego w zamian. Można się bardzo rozczarować. Poświęcony czas i uwaga, z dnia na co dzień rodząca się sympatia do drugiej osoby, godzinne rozmowy i nagle koniec. Zupełne odwrócenie akcji, czujesz się jakby został wylany na ciebie kubeł zimnej wody. Nie mścisz się jednak, wiesz, że karma zrobi swoje. Czekasz spokojnie, oddychasz, zapominasz, odchodzisz od tego i już jest dobrze. Myślisz sobie jednak, czy na drugi raz powinnam się aż tak bardzo w to wszystko angażować? Czy warto jest postawić wszystko na jedną kartę i aż tak się odsłonić? I przychodzą do głowy takie myśli, że na następny raz będę ostrożna i bezwzględna. Jednak z drugiej strony, nie idzie to w parze z twoją naturą i dobrym sercem.

Jesteś w kropce i punkcie wyjścia. Nie potrafisz się zmienić, jednak jeśli ma się miękkie serce to trzeba mieć twarde cztery litery. Ludzie, nawet najbliżsi , czasem zawodzą i ranią. Nawet od nich nie można oczekiwać tego samego w zamian co sam dajesz. Jednak to, nie powinno cię zmienić. Nic nie powinno. Rozwijaj się, czyń dobro, bądź odważny i otwarty. Dawaj uśmiech i serce, nawet jeśli ktoś na to wszystko tylko splunie, a całego danego dobra nie uszanuje i  „wyrzuci do kosza”.

Aleksandra P.

misia201603

opublikowała opowiadanie w kategorii felieton, użyła 462 słów i 2564 znaków.

2 komentarze