Gwiezdne wojny - Szturmowcy Imperium

Wreszcie nasz statek dopadli okrutni szturmowcy Imperium. Działali na polecenie samego Jego Mości Imperatora.
Bez najmniejszego problemu przechwycili nasz obiekt, dokonali abordażu i unieruchomili załogę.
Próbowałam się ukryć, ale jacyś szpiedzy już im donieśli, że znajduję się na pokładzie… Wywlekli mnie z jakiegoś zakamarka. Ależ wrzeszczałam. A im to się chyba podobało. Gdy zobaczyłam ilu ich jest – nawet nie podejmowałam prób ucieczki.
Błagałam ich o litość, ale oni tylko napawali się moimi prośbami. Powiedzieli, że mają mnie całą dostarczyć przed oblicze potężnego Imperatora. Lecz stwierdzili, że całą – to nie znaczy nienaruszoną… Uznali mnie za łup wojenny, coś, co im się należy jak psu buda. Wiedziałam, że nie mam szans, żeby się szarpać… widziałam, że jest ich tylu, że mnie solidnie wymaltretują… A koniecznie chcieli mieć mnie wszyscy… A było ich ze dwudziestu… Podchodzili do mnie po dwóch. Już ci pierwsi porwali na mnie mą wytworną suknię, obnażając me piersi i łono… Oglądali mnie z zadowoleniem, komentując:
- Zdrowa dupa!  
Macali mnie, jak towar, jakby chcąc sprawdzić – ile jestem warta.
- Jędrne cycki!
Jeden bezczelnie wepchnął palec w moją kobiecość.
- Ciasna cipa! I wilgotna!
Długo jednak mnie tak nie przepatrywali. Wkrótce wzięli to co chcieli.
Jęczałam i krzyczałam. Ale w niczym im to nie przeszkadzało. Wprost przeciwnie. Pracowali solidnie i miarowo, niczym dwa tarany, lub dwa tłoki pracujące w cylindrach. Na przemian.  
Potem byli kolejni… i kolejni… Nie żałowali mi swych życiodajnych soków.
Żartowali, że mają wszak rozkaz mnie odstawić przed majestat Imperatora całą, ale jeśli będę z brzuchem, to będzie znaczyło nie tylko że nienagannie wypełnili zadanie, ale jeszcze pełniej, dodając co nieco od siebie…