Krwawa Przyszłość cz. 8

Obudziłam się przypięta do łóżka szpitalnego. Nie mogłam się ruszać. Wokół mnie "latało" mnóstwo rurek. Urządzenia nade mną migały i wydawały z siebie dziwne dźwięki. Jestem strasznie zmęczona. Leżałam z głową na poduszce patrząc na chmurkowe niebo urządzone z sufitu sali.  
- Obudziła się. - szepnął Jack. Nie widziałam go, ale z łatwością rozpoznałabym jego głos.  
- Nareszcie. - to Shay.
- Chłopcy nie możecie tu zostać na noc. Już do domków spać. - powiedziała nieco głośniej Anaza. Usłyszałam szuranie krzeseł, a następnie nastała cisza. Delikatnie odpięłam pasy i po odłączałam się od rurek. Wyrwałam wszystkie wtyczki z kontaktu. Obejrzałam się w lustrze wiszącym na ścianie. Sine siniaki na twarzy i wory pod oczami. Włosy sterczały we wszystkie strony świata, a na szyi, rękach i nogach były zakrwawione bandaże. Szurając nogami poszłam sprawdzić co u Olivera. Weszłam do jego pokoiku. Oliver leżał na łóżku. Był cały spocony i trząsł się z zimna. Ma gorączkę.  
- Hej, Oliver. - powiedziałam cicho. Spojrzał na mnie przerażony. Ale jego oczy... Były inne. Były dzikie, ogarnięte furią, paniką i strachem. Zrobiły się całe czerwone.
- Nie zbliżaj się! - powiedział.  
- Oliver, co się dzieje?! - zapytałam naprawdę przestraszona. Patrzyłam chwilę w okno rozmyślając o tym: co ja mam robić? Jego agonalny krzyk wyrwał mnie z zamyśleń. Podbiegłam do niego.  
- Boże, Oliver co ci jest???!!! - krzyknęłam przerażona. Odepchnął mnie od siebie z taką siłą, że przewróciłam się uderzając głowa o stojące obok łóżka krzesło. Na moich oczach Oliver zmienił się w wilka. Spojrzał na mnie swoimi czerwonymi oczami i wyskoczył przez okno. Po chwili do pokoju wpadł Jack, a tuż za nim Shay i Anaza. Jack podbiegł do mnie i pomógł mi wstać. Z drugiej strony znalazł się Shay. Oboje popatrzyli na siebie wilkiem (hahaha jaki suchar), a Shay cicho warknął. Pomogli dostać mi się do pokoju. Zostałam podłączona pod kroplówkę. Momentalnie straciłam przytomność.  
***
Wyszedłem z tego szpitala wielce zdegustowany. Chłopak, który całował się z Lizie na oczach swojej dziewczyny. Wrrr... Tuż po wyjściu za teren ośrodka zmieniłem postać. Powąchałem powietrze. Zapachy ludzkie, oraz... Olivera. Musi zostać zgładzony. Stanowi zagrożenie. Zauważyłem go. Przyczaiłem się i skoczyłem bezszelestnie. Przewróciłem go. Zaczął się turlać w stronę kanionu. Zaczepił pazurami o ziemię. Zmieniłem się na ludzką postać. Podszedłem do niego.  
- Stanowisz zagrożenie. - powiedziałem i naciąłem mocno jego łapy. Puścił się. Usłyszałem głuchy łoskot oznaczający śmierć Olivera...
~ 2 tygodnie później
Po długim przekonywaniu Anazy, że już jestem zdrowa zostałam wypuszczona do domku. Świeże przedwiosenne powietrze łaskotało moją skórę. Weszłam do domku, gdzie siedział już Jack.  
- Musimy pogadać. - powiedział na mój widok.
- A gdzie "cześć"? "Dzień dobry"? "Miło cię widzieć"? Albo "cieszę się, że żyjesz?  
- Dlaczego całowałaś się z Shay'em?  
- A dlaczego całowałeś się z Lizie?  
- Byłaś zamknięta w sobie, nie chciałaś rozmawiać. Nic nie można było z tobą robić. Lizie była... pocieszeniem.
- Opuściłeś mnie gdy cię najbardziej potrzebowałam, nie pomagałeś mi - Shay tak. I jeszcze masz czelność wmawiać mi, że to ja zaczęłam???
- Tak.  
- Koniec z nami. - wysyczałam i wyszłam z domku.  
***
- O, Eve! Możemy się przejść? - zapytałem się jej podczas obiadu.  
- Co? O tak, tak jasne. - powiedziała wyraźnie przybita. Zjedliśmy szybko. Wziąłem ją za rękę i poszliśmy do wodospadu. Znowu posadziłem ją na konarze drzewa i usiadłem obok niej.
- Chciałeś mi coś powiedzieć? - zapytała.  
- Chciałem ci opowiedzieć pewną legendę o tym wodospadzie. Otóż kiedyś kiedy nie było jeszcze zombie były mrozy, ponoć nawet -100 stopni. Wtedy wodospad zamarzł. Kilkaset lat później były ekstremalne temperatury i wszystko się roztopiło z wyjątkiem wodospadu. Podobno niektórzy ludzie byli w jaskini za wodospadem - myśleli, że przeżyją. Wszystkich zabito. Dusze, które zostały tam stworzyły raj. I teraz każda duszyczka tam trafia. A ja chciałem ci powiedzieć, że.... Będzie wojna.
- Co? - zapytała zaskoczona. Jaka wojna?
- Nasza. - odpowiedziałem.

Mam dla was zadanie. Ponieważ nie wiem z kim ma być Evie musicie mi napisać, czy ma być z:
a) przystojnym, niesamowitym Jack'iem, który kochał (i kocha) ją od początku
b) tajemniczym, przystojnym wilkiem Shay'em, który jest gotów oddać za nią życie.
Jak nie napiszecie, to po prostu wszystkich zabiję i nie będzie żadnego Happy End'u.